Ο ελληνικός λαός, τους χρωστάει ένα κέρασμα

 του Μάκη Χωριανόπουλου

Δράκοι ετοιμάζονται να κάψουν τις πόλεις της Ελλάδας, η κομμουνιστική αριστερά έρχεται για να μας πάρει τα σπίτια, οι αγορές θα μας εγκαταλείψουν χορεύοντας, τα ATM θα μείνουν χωρίς χρήματα και τα ευρώ θα χαθούν από τις τσέπες μας. Επειδή τώρα έχουμε δουλειές, ευρώ και δεν απειλούνται τα σπίτια μας.
Τελικά, αν υπάρχουν κάποιοι που έχουν πειστεί από τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για το σκίσιμο του μνημονίου, αυτοί είναι ο Αντώνης Σαμαράς, ο τρομαγμένος Άδωνις Γεωργιάδης, ο Μοσκοβισί, ο Στουρνάρας και οι αγορές.
Το θέμα όμως δεν είναι το ποιος θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές. Το θέμα είναι ότι οι μάσκες έπεσαν και είμαστε ακόμα στην πρώτη ψηφοφορία. Τι θα δούμε μέχρι την τρίτη ψηφοφορία, είναι δύσκολο να το προβλέψεις. Όριο στην αθλιότητα, στο πάθος για εξουσία και χρήμα και στη λαιμαργία δεν μπαίνει.

Αφού ο πρωθυπουργός, που κόπτεται για σταθερότητα και ανάπτυξη, κίνησε τις διαδικασίες εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας μέσα στον Δεκέμβριο, νεκρώνοντας την αγορά, μπήκε σε εφαρμογή ένα οργανωμένο σχέδιο τρομοκρατίας σε βάρος του ελληνικού λαού, το οποίο γίνεται  με χυδαίο τρόπο, καθώς όταν έχεις απέναντί σου έναν ταλαιπωρημένο πολίτη, που τον χτυπούν από παντού επί 5 χρόνια, τα προσχήματα δεν χρειάζεται να τηρηθούν.
Παρεμβάσεις από το εξωτερικό, δημοσκοπήσεις που ξαφνικά κλείνουν την ψαλίδα, στημένα ερωτήματα για βουλευτές, που δεν θα ψηφίσουν τον Σταύρο Δήμα (προγραφές δηλαδή), δηλώσεις περί χρεοκοπίας από βουλευτές της κυβέρνησης, που μέχρι σήμερα ανησυχούσαν για τη σταθερότητα της χώρας, την οποία ταυτίζουν φυσικά με την καρέκλα τους, δημοσιεύματα που αναπαράγουν τις απόψεις των δανειστών-εκβιαστών και πολλές πολλές κυβιστήσεις.
Κάποιοι, μέχρι πριν λίγες εβδομάδες αντιμνημονιακοί και ξαφνικά ανανήψαντες, λυσσάνε σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις για την καταστροφική πιθανότητα, να εκφραστεί η βούληση του ελληνικού λαού και (θου, κύριε, φυλακήν τω στόματί μου), να αλλάξει η κυβέρνηση και να φύγει η εθνοσωτήριος συμμαχία Σαμαρά-Βενιζέλου. Είδαν το φως το αληθινό και κατάλαβαν τι εννοούσε ο Πάγκαλος όταν έλεγε ότι το μνημόνιο είναι ευλογία για τον τόπο.
Το έχουμε ξαναδεί το έργο.
Η εθνοκτόνος πολιτική της λιτότητας, βαφτίζεται «σταθερότητα»
Η χυδαία παρέμβαση, βαφτίζεται «δραματικό μήνυμα»
Οι εκβιασμοί, βαφτίζονται εκκλήσεις για «υπεύθυνη στάση»
Οι εκλογές, βαφτίζονται «εθνική καταστροφή»
Οι δηλώσεις περί Bankrun, βαφτίζονται «ανησυχία» και όχι αυτό που είναι στην πραγματικότητα, δηλαδή ικεσία προς τις αγορές, να διατηρήσουν στην εξουσία, αυτούς που διασφαλίζουν την αποπληρωμή των τόκων, σε βάρος της ζωής του ελληνικού λαού.
Έχουν κινητοποιηθεί οι πάντες, υπουργοί, βουλευτές, επιχειρηματίες, ΜΜΕ, αξιωματούχοι και παρατρεχάμενοι για να δημιουργήσουν ένα σκηνικό χάους και τρόμου, ώστε αν δεν βρεθούν οι 180 και πάμε τελικά σε εκλογές, ο λαός να ψηφίσει… σωστά.
Η επιχείρηση του τρόμου, βασίζεται στην πεποίθηση, ότι παρά την 5ετια της λιτότητας, οι πολίτες θα φοβηθούν ξανά.
Όσοι σκέφτονται έτσι, δεν έχουν υπολογίσει σωστά αυτή τη φορά.
Στο ξεκίνημα της κρίσης, όταν κάθε μήνα έμπαινε στο στόχαστρο και μια άλλη ομάδα εργαζομένων, όταν τα εργασιακά δικαιώματα, χάνονταν με μια υπογραφή και όταν κάθε απεργός παρουσιαζόταν ως εχθρός της πατρίδας, ο αριθμός αυτών που δεν είχαν να χάσουν τίποτα, ήταν μικρότερος από αυτούς, που σκέφτονταν "άστους να φωνάζουν, εγώ καλά είμαι ακόμα".
Μετά από 5 χρόνια, λιτότητας, υπερφορολόγησης και διαρκούς αύξησης της ανεργίας και της φτώχειας, οι αριθμοί έχουν αλλάξει.
Αν η απειλή τώρα είναι ότι ή ψηφίζεις σταθερότητα ή έρχεται η καταστροφή, η πιθανή απάντηση μιας μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού, είναι ότι αυτή η σταθερότητα δεν διαφέρει από οποιαδήποτε μελλοντική καταστροφή.
Επομένως, αυτοί που φοβούνται πραγματικά, είναι αυτοί που εφαρμόζουν το σχέδιο τρομοκράτησης του ελληνικού λαού. Έχουν δίκιο να φοβούνται. Μετά από 5 χρόνια εκβιασμών και τρόμου, ήρθε η ώρα να πιουν λίγο από το δηλητήριό τους, κερασμένο από τον ελληνικό λαό.
Το λυπηρό είναι ότι προκειμένου να κρατηθούν στην εξουσία, θα κάνουν όση ζημιά μπορούν στη χώρα και θα αποχωρήσουν συνεργαζόμενοι με αυτούς, που θέλουν να στείλουν το μήνυμα σε όλη την Ευρώπη ότι ένας λαός δεν μπορεί να επιλέγει ελεύθερα, ποιος θα τον κυβερνά.