Το έλλειμμα εξωτερικής πολιτικής
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Όταν ο υπουργός
Εξωτερικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, διαμήνυε στους δανειστές (που δυστυχώς ακόμη
τους φαντασιώνεται ως εταίρους) πως «εμείς δεν ζητάμε πολιτική διαπραγμάτευση
αλλά έγκυρους συνομιλητές για να κάνουμε μια οικονομική διαπραγμάτευση που να
καταλαβαίνουν τα πραγματικά δεδομένα και την δυναμική των αριθμών», γέλασε και
το παρδαλό κατσίκι στις Βρυξέλλες. H ατάκα
αυτή δεν αποτελεί μόνο τεκμήριο της ελαφρότητας του κυβερνώντος πολιτικού προσωπικού,
αλλά αποκαλύπτει το τεράστιο έλλειμμα στρατηγικής στην εξωτερική μας πολιτική και
κυρίως την άγνοια του μοναδικού κανόνα της.
Η εξωτερική πολιτική δεν είναι επικοινωνία. Μετά την καζούρα
που είχε υποστεί ο Ευάγγελος όταν «έδιωξε» (;) την Τρόικα ως υπουργός
Οικονομικών θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η εξωτερική πολιτική είναι για τους
λύκους και δεν χωράει βερμπαλιστικούς εξυπνακισμούς. Η εξωτερική πολιτική είναι
συσχετισμοί ισχύος. Δυστυχώς, υπάρχει μια παράδοση στο μεταΑνδρεϊκό ΠΑΣΟΚ
ογκώδους άγνοιας του παιγνίου της εξωτερικής πολιτικής και του βασικού της
κανόνα. Τρανό παράδειγμα, η παράδοση από τον Γιώργο Παπανδρέου του ελληνικού «μπαζούκας»
(πτώχευση με παραμονή στο ευρώ) στους πάλαι ποτέ εταίρους και νυν στυγνούς
δανειστές μας και μεθαύριο ιδιοκτήτες της γης μας.
Αλλά ας έρθουμε στο τώρα. Ενώ η «πολιτική διαπραγμάτευση» με
τους Τροϊκανούς που δούλευε επικοινωνιακά το Μαξίμου από το καλοκαίρι, κατέρρευσε
πολύ πριν τις γερμανικές εκλογές με τα «δεν-μη-όχι», ενώ η κα Μέρκελ έστειλε
για μία ακόμη φορά τον Σαμαρά στην Τρόικα, η κυβέρνηση πάλι δεν κατάλαβε. Δεν
αντιλαμβάνεται ότι «πολιτική διαπραγμάτευση» δεν γίνεται ζητώντας ακρόαση από
την αυτοκράτειρα. Και δυστυχώς αγνοεί ότι η εξωτερική πολιτική ασκείται μόνο σε
πεδία όπου η χώρα μπορεί να ανακαλύψει ανεκμετάλλευτη ισχύ και να δημιουργήσει
ισχυρές συμμαχίες.
Ανεκμετάλλευτη ευκαιρία στάθηκε η κραυγή αγωνίας για την
Ελλάδα από 22 προσωπικότητες του πολιτισμού και των γραμμάτων της Σουηδία,
μεταξύ των οποίων ο νομπελίστας ποιητής Tomas Tranströmer, ο διεθνούς φήμης
καθηγητής ιατρικής Sven Britton, ο πρώην Πρόεδρος του Διεθνούς PEN και μέλος
της σουηδικής ακαδημίας Per Wästberg, το μέλος της σουηδικής ακαδημίας κ.
Jesper Svenbro, η πασίγνωστη τραγουδίστρια κα Arja Saijonmaa κ.ά. που υπέγραψαν
ένα φοβερό κείμενο – έκκληση σωτηρίας για την Ελλάδα, όπου εκφράζεται η έντονη
αγωνία για την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν φέρει την Ελλάδα οι
μνημονιακές πολιτικές…
Άλλη ανεκμετάλλευτη ευκαιρία που πέρασε στο ντούκου, ήταν το
δημοσίευμα της μεγάλης αυστριακής εφημερίδας «Κλάινε Τσάιτουνγκ» που έγραψε για
την πανίσχυρη τρόικα που καθορίζει τις ζωές των ανθρώπων και ότι είναι αμφίβολο
εάν αυτό το τρίο έχει γνώσει από οικονομία, για να καταλήξει: Το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο θέλει να διερευνήσει το έργο της τρόικας και αυτό είναι επιτακτικά
αναγκαίο, καθώς αυτός ο θεσμός δεν έχει κανέναν ελεγκτικό μηχανισμό, και στην
Ελλάδα οι διασώστες του ευρώ έχουν πέσει, μέχρι τώρα, τελείως έξω.
Η συγκυρία είναι γεμάτη ευκαιρίες, αλλά δυστυχώς η χώρα
στερείται αυτών των δυνατοτήτων επειδή η κυβέρνηση Σαμαρά είναι προσκολλημένη
στην ονείρωξη του success story
και δεν μπορεί να βγει και να πει πως υπάρχει ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα… Αυτό
μπορεί να το κάνει μια κυβέρνηση της αριστεράς, όπως και πολλά άλλα…
