Τελευταία ευκαιρία

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Η ομιλία του Δημ.Παπαγελλόπουλου στη Βουλή για τη διαφθορά και τη διαπλοκή, δεν θα παίξει πολύ στα ΜΜΕ…

Τα μηνύματα που έστειλε ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης- κωδικοποιημένα αναλόγως – δεν απευθύνονται τόσο στους ανύποπτους πολίτες όσο στους ύποπτους παράγοντες της διαπλοκής…

Όταν επισημαίνει ότι «τη μνημονιακή περίοδο διακυβέρνησης το φαινόμενο της διαφθοράς γιγαντώθηκε», παραπέμπει στις πολυσύνθετες και πολυεπίπεδες εργολαβίες που έφεραν, προπαγάνδισαν και στήριξαν τη μνημονιακή βαρβαρότητα, με το αζημίωτο πάντα…

Όταν υπογραμμίζει πως «η διαφθορά έχει εξαπλωθεί οριζόντια στο σύνολο της δημόσιας διοίκησης, η οποία πάσχει, όχι από στελέχη, αλλά από έλλειψη διαφανών διαδικασιών, γεγονός που επιτρέπει την εύκολη και ανέλεγκτη λειτουργία κυκλωμάτων που λυμαίνονται στην κυριολεξία τη δημόσια διοίκηση και την οικονομία της χώρας», περιγράφει το κλεπτοκρατικό μοντέλο μιας οικονομικής ελίτ, στηριγμένο σε λατινοαμερικανικά πρότυπα…

Όταν λέει πως γνωρίζει « πρόσωπα και πράγματα στο χώρο της Δικαιοσύνης και τα νομικά και μη τερτίπια που χρησιμοποιούν κάποιοι, για την παρεμπόδιση του έργου τους» προειδοποιεί το παραδικαστικό κύκλωμα η δράση του οποίου αναβαθμίστηκε εξόχως κατά τη διακυβέρνηση Σαμαρά…

Όταν ορίζει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης απορρίπτοντας «ιδεολογικές, ιδεοληπτικές, εμμονικές, ιεραρχικές» και άλλες εξαρτήσεις, περιγράφει στην ουσία το πλαίσιο της νοσηρότητας στο οποίο κινείται επί δεκαετίες ένας από τους βασικούς πυλώνες της Δημοκρατίας…

Όταν προαναγγέλλει νέες αποκαλύψεις και διώξεις λέγοντας πώς «είναι ακόμα πιο σημαντικά αυτά που θα ακολουθήσουν», προϊδεάζει αρκούντως για τη ρήξη με το «παλιό και χρεωκοπημένο σύστημα, την οικονομική ολιγαρχία, το φαύλο κατεστημένο και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα»…

Στην τριτοκοσμική Δημοκρατία των «νταβατζήδων» και των πολιτικών κληρονόμων, η κατά καιρούς συζήτηση για την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής, μοιάζει τα τελευταία χρόνια με μια τρύπα στο νερό…

Οι πολίτες δεν μασάνε πια και δικαίως, σε μια βαρετή και αναξιόπιστη  κοινοτοπία που έχει γίνει το εθνικό μας σύντομο ανέκδοτο, από τότε που ο Κ.Μητσοτάκης δήλωσε ότι « τον έριξαν τα διαπλεκόμενα συμφέροντα»…

Η κυβέρνηση Τσίπρα, με όπλο το τεκμήριο της «καθαρότητας», δείχνει αποφασισμένη να συγκρουστεί μέχρι τέλους με τη μεγαλύτερη διαχρονική παθογένεια, η αντιμετώπιση της οποίας θα ήταν υπό κανονικές συνθήκες, μείζων εθνικός στόχος από όλο το πολιτικό σύστημα…

Η επιχείρηση «καθαρά χέρια» ξεκίνησε… Μένει να φανεί εάν και κατά πόσον θα ολοκληρωθεί με τρόπο που θα λυτρώσει τη χώρα και τους ανθρώπους της, ή θα αναχαιτισθεί…

Είναι η τελευταία ευκαιρία για όλους…

Η ESPRESSO KΑΙ O ''ΦΡΑΠΕΣ''

Του Κώστα Βαξεβάνη

Το δικαστήριο απλώς παραδέχθηκε πως δεν είμαι ελέφαντας. Δεν έχω «τσεπώσει» 1,5 εκατομμύριο από την ΕΡΤ και όσοι το υποστήριζαν με συκοφάντησαν με δόλο αφού γνώριζαν την αλήθεια. Στη συγκεκριμένη περίπτωση επρόκειτο για την «εφημερίδα» Espresso (βάζω συνειδητά τη λέξη σε εισαγωγικά) η οποία παρότι γνώριζε πως δεν είχα ποτέ εισπράξει 1,5 εκατομμύριo από τη Δημόσια τηλεόραση όπου εργάστηκα ελάχιστα, στην πρώτη σελίδα έγραφε πως εισέπραξα τέτοιο ποσό.

Δεν έχει νόημα να μιλήσω για λάσπη και όλα τα σχετικά. Πιο χρήσιμο είναι να εξηγήσω τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στον Τύπο και το ίντερνετ, με δύο παραδείγματα. Της Espresso και μιας άλλης εφημερίδας την οποία για να συνεννοούμαστε ας πούμε πως την λένε «ο Φραπές».

Ας πάμε πρώτα στην Espresso. Μόλις αποκάλυψα τη λίστα Λαγκάρντ, υπήρξε μια προσπάθεια αποδόμησής μου. Τέτοιες επιχειρήσεις συνήθως αποκαλούνται «δολοφονία χαρακτήρα». Πρόκειται για συστηματικές προσπάθειες να απαξιωθεί αυτός που γίνεται επικίνδυνος με τις αποκαλύψεις, ώστε κάθε μελλοντική αποκάλυψη να μην έχει βάρος αφού δεν θα έχει αυτός που την κάνει.

Τέτοια προσπάθεια είχε γίνει εναντίον μου όταν την περίοδο των αποκαλύψεων για τον τρόπο που έκλεψαν οι τραπεζίτες το δημόσιο χρήμα, το μπλογκ του «δημοσιογράφου» Παπαγιάννη (πάλι συνειδητά τα εισαγωγικά), δημοσίευσε μια πλαστή απόδειξη της ΕΥΠ που με εμφάνιζε να έχω εισπράξει 50.000 ευρώ από την ΕΥΠ. Έτσι ξαφνικά διαμορφωνόταν για μένα μια εικόνα σχέσεων με ύποπτα κέντρα και σκοπιμότητες. Θα παύαμε έτσι να μιλάμε για την ουσία του σκανδάλου της Τράπεζας και θα μιλάγαμε για το «ποιός βάζει το Βαξεβάνη». Μόλις πριν από μερικές μέρες, ο Βασίλης Χιώτης, στέλεχος του ΒΗΜΑΤΟΣ και ομοτράπεζος του Ψυχάρη, όταν επρόκειτο να δημοσιεύσω τη λίστα που έδωσε ο Φαλτσιανί στους Έλληνες εισαγγελείς που τον επισκέφθηκαν στο Παρίσι έγραψε στο τουίτερ, για να δούμε αν ο δημοσιογράφος θα αφαιρέσει πάλι τα 3 ονόματα των φίλων του όπως έκανε με τη λίστα Λαγκάρντ.

Όπως είναι γνωστό, εγώ δεν αφαίρεσα κανέναν από τη λίστα Λαγκάρντ αλλά αντιθέτως δημοσίευσα 2059 ονόματα. Από τη λίστα Λαγκάρντ ονόματα αφαίρεσε κατά την επίσημη κατηγορία ο Παπακωνσταντίνου. Τι συμβαίνει για κάποιον που διαβάζει αυτό που γράφει ο Χιώτης και θυμάται πως πραγματικά από τη λίστα είχαν αφαιρεθεί ονόματα; Συνδέει το όνομα Βαξεβάνης με τη λαθροχειρία. Γκαιμπελισμός; Δεν έχει σημασία ο χαρακτηρισμός αλλά η κατάσταση.

Όταν λοιπόν αποκαλύφθηκε η λίστα και έγινε η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής είχα γράψει πως ο Άδωνις Γεωργιάδης έπρεπε να εξαιρεθεί από την Επιτροπή γιατί το όνομα της γυναίκας του υπήρχε σε καρτέλες της λίστας Λαγκάρντ. Ο Γεωργιάδης, χρησιμοποιώντας την ιδιότητά του ως βουλευτής έκανε ερώτηση στη Βουλή στην οποία με το πρόσχημα του κοινοβουλευτικού ελέγχου άφηνε να εννοηθεί πως είχα πάρει από την ΕΡΤ, 1.5 εκατομμύριο ευρώ. Αφού ένας Έλληνας βουλευτής έκανε ερώτηση, τα καλά ΜΜΕ αναπαρήγαγαν το κλίμα και την ερώτηση. Δημιουργήθηκε λοιπόν η περιρρέουσα ατμόσφαιρα πως ο Βαξεβάνης που το παίζει καθαρός και μάχιμος και ανεξάρτητος ξεκοκάλισε δημόσιο χρήμα σε ύψος 1,5 εκατομμυρίου και σε καιρό λιτότητας. Παρότι εξηγούσα ποιες ήταν οι αμοιβές μου αλλά και το λόγο που γινόταν αυτό, υπήρχαν από αφελείς έως καχύποπτοι αλλά και κακόβουλοι που αναπαρήγαγαν όλο το κλίμα υπονοώντας την κατηγορία. Τον Απρίλιο του 2014 η Ερώτηση Γεωργιάδη απαντήθηκε στη Βουλή, προέκυψε η αλήθεια και θεωρητικά όλα είχαν τελειώσει. Και ξαφνικά η Espresso τον Μάιο του 2014 στην πρώτη της σελίδα με εμφανίζει να έχω πάρει 1,5 ευρώ ως αμοιβές ενώ σε ρεπορτάζ στο εσωτερικό δεν υπάρχει τέτοια κατηγορία. Ήταν εμφανές πως η Espresso δεν ενδιαφερόταν ούτε καν για το κοινό της, αλλά για το να υπάρχει η κατηγορία κρεμασμένη στα μανταλάκια και να αναπαράγεται από τηλεοράσεις και sites. Απέναντι στην πληθώρα των δημοσιευμάτων εξ αναπαραγωγής, πάσχιζα να αποδείξω πως δεν ήμουν ελέφαντας.

Τώρα που καταδικάστηκαν, κανένας από τους κατηγόρους των media δεν είχε την ευπρέπεια ή τη μαγκιά να γράψει την είδηση. Αλλά αυτό είναι κάτι που ξέρω και που ξέρετε.

Για να μην μακρηγορώ, προτιμώ να διηγηθώ μια ιστορία που μου είπε παλιός δημοσιογράφος όταν του είχα αναφέρει τι είχε συμβεί με την Espresso. Η ιστορία αφορά μια εφημερίδα, ας πούμε την εφημερίδα “o Φραπές». Μια από τις πολλές που ανοίγουν, πουλάνε 10 φύλλα αλλά συνεχίζουν και να επιβιώνουν και περιέργως να παίρνουν και διαφήμιση. Ένα επιχειρηματίας λοιπόν ήθελε να κλείσει το στόμα δημοσιογράφου ο οποίος έγραφε γι' αυτόν και μάλιστα πραγματικά γεγονότα. Τηλεφώνησε στο δικηγόρο του και τον ρώτησε πόσα θα στοίχιζε σε μια εφημερίδα μικρής κυκλοφορίας αν καταδικαζόταν για συκοφαντική δυσφήμιση ενός δημοσιογράφου. Ο δικηγόρος του εξήγησε πως η εφημερίδα θα πλήρωνε το πολύ 30.000 ευρώ λόγω της μικρής κυκλοφορίας της. Τότε ο επιχειρηματίας σήκωσε το τηλέφωνο και κάλεσε τον «εκδότη» (πάλι τα εισαγωγικά) στον οποίο ανακοίνωσε πως θα του στείλει ένα κείμενο να βάλει για κάποιον δημοσιογράφο. Το αντάλλαγμα θα ήταν 40.000 ευρώ μετρητά και μαύρα και 40.000 σε διαφήμιση. Αρκετά συμφέρουσα προσφορά ακόμη και σε περίπτωση καταδίκης.

Την επόμενη μέρα «ο Φραπές» δημοσίευε ένα λίβελο με υπονοούμενα κατά του δημοσιογράφου τα οποία φυσικά αναπαρήγαγαν κανάλια, sites και social media. Α, βρέθηκε και ένας φιλότιμος βουλευτής να κάνει ερώτηση στη Βουλή με όσα γράφονταν για το δημοσιογράφο για να υπερασπίσει το δημόσιο συμφέρον. Ήταν ανώφελο ο δημοσιογράφος να μηνύσει το βουλευτή αφού κρυβόταν πίσω από την ασυλία του αλλά και μερικές δεκάδες έντυπα και sites για όσα έγραφαν με πρόφαση μάλιστα πως υπήρχε δικαιολογημένο ενδιαφέρον αφού ρωτούσε ολόκληρος βουλευτής στη Βουλή. Μήνυσε τον «Φραπέ» αλλά στο δικαστήριο ο εκδότης υποστήριξε πως ό,τι έγραψε το έγραψε από δικαιολογημένο δημοσιογραφικό ενδιαφέρον και ως απόδειξη εμφάνισε την ερώτηση του φιλότιμου βουλευτή. Αφού η ίδια η Βουλή είχε απασχοληθεί με το θέμα είχε δικαίωμα να το κάνει και η εφημερίδα. Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε στο δικαστήριο, αλλά το ερώτημα είναι αν τελικώς ο εκδότης κέρδισε 50.000 λόγω καταδίκης ή 80.000 λόγω αθώωσης. Όλα τα άλλα είναι δεδομένα.

ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΜΕΣΩ ΠΥΡΟΔΟΤΗΣΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΦΑΝΑΤΙΣΜΩΝ

του Γ. Παπιδα

Ο πιο σίγουρος τρόπος μείωσης του παγκόσμιου πληθυσμού είναι η εξόντωσή του μέσω πολέμων. Ένας σίγουρος τρόπος έναρξης πολέμων είναι και ο θρησκευτικός φανατισμός.

Στα εργαστήρια των μυστικών υπηρεσιών εύκολα σχεδιάζεται και μετά κατασκευάζεται κάθε είδους θρησκευτική υστερία. Η πίστη στον Θεό , στον Αλλάχ , στον Βούδα και σε οποιονδήποτε άλλον Θεό είναι ένα άριστο προσάναμμα στα χέρια των εξουσιαστών της Νέας Τάξης Πραγμάτων....


Η φωτιά που θα επακολουθήσει είναι δυνατή και άσβεστη και δυστυχώς τα αποτελέσματά της παρακολουθούμε σήμερα.


Ο άνθρωπος από την φύση του έχει έντονη την ανάγκη της πίστης σε κάτι ανώτερο, σε κάτι θείο, ανεξερεύνητο άρα και άβατο και απροσπέλαστο και σεβαστικό.


Τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας είχαν αφετηρία θρησκευτικά μίση και πάθη και αυτό είναι το χειρότερο για τα επερχόμενα.


Δυστυχώς για την ανθρωπότητα τις τύχες της τις διαχειρίζονται ενεργούμενα της Ν.Τ.Π . Η εξουσία τους πλέον ασκείται με την οικονομική πίεση και εξαθλίωση και σε πολλές περιπτώσεις και με την τρομοκρατία που οι ίδιοι έχουν φροντίσει να δημιουργήσουν μέσω δήθεν φανατικών θρησκευτικών οργανώσεων που βασιζόμενες στην φτώχεια και την εξαθλίωση στρατολογούν με περίσσια ευκολία υποτακτικούς έτοιμους να αλεστούν στις κρεατομηχανές τους για την επίτευξη των στόχων τους.

Η απόφαση για την δραστική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού έχει παρθεί εδώ και δέκα χρόνια περίπου.

Το σχέδιο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και φοβάμαι ότι εχουμε δει μόλις την κορυφή του παγόβουνου.

Τα ερωτήματα προκύπτουν αβίαστα και ζητούν απαντήσεις.

Ποιος εξοπλίζει και προωθεί τους τζιχαντιστές στην Μέση Ανατολή αλλά και στην Ευρώπη;

Ποιος αποφάσισε τον οικονομικό στραγγαλισμό της Ελλάδας αλλα και όλης της Νότιας Ευρώπης για παραδειγματισμό αλλα και πειραματισμό;

Ποιος ο ρόλος του Πούτιν και ποια η θέση του απέναντι στην Ν.Τ.Π;

Γιατί εμπλέκεται ο Πούτιν στρατιωτικά στην Συρία και δεν αντιδρούν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους;

Σίγουρα οι μήνες που θα επακολουθήσουν θα χαρακτηρισθούν από τον ιστορικό του μέλλοντος καθοριστικοί για το μέλλον της ανθρωπότητας, για το μέλλον της Ελλάδας  για το μέλλον ΟΛΩΝ μας...

Η επίκληση του Θεού και της Παναγίας προς βοήθεια μας δεν αρκεί.

Συν Αθηνά και χείρα κίνει έλεγαν εξ άλλου οι ένδοξοι πρόγονοί μας....