Τι δεν λένε οι δραχμιστές για τα απόκρυφα του Grexit


του Μάκη Ανδρονόπουλου 

Η φιλολογία περί Grexit και επιστροφής στη δραχμή έχει και πάλι φουντώσει τόσο από εξωγενείς λόγους, όσο και από ενδογενείς. Στους εξωγενείς ανήκουν οι δηλώσεις αξιωματούχων του νέου Αμερικανού προέδρου για επικείμενη διάλυση της ΕΕ και του ευρώ, η καλύτερη οικονομική πορεία χωρών που εξακολουθούν να έχουν εθνικό νόμισμα (Πολωνία, Τσεχία, Ρουμανία των οποίων τα νομίσματα σταθεροποιήθηκαν και σημειώνουν μικρές τάσης ανατίμησης), η προειδοποίηση Ντράγκι πως έξοδος σημαίνει πρώτα εξόφληση και φυσικά οι τοποθετήσεις έγκυρων οικονομολόγων.

Οι ενδογενείς παράγοντες που τροφοδοτούν την φιλολογία για τη δραχμή σχετίζονται με το αδιέξοδο της 2^ης Αξιολόγησης και το εύλογο σύνδρομο του επώδυνου συμβιβασμού και βεβαίως με την «έκρηξη» Ξυδάκη για μια δήθεν ειλικρινή συζήτηση για τη δραχμή. Μπορεί, βέβαια, τα επιχειρήματά του να είναι λογικά, όμως, οι πραγματικές επιπτώσεις μιας τέτοιας συζήτησης σε περίοδο κρισιακής διαπραγμάτευσης είναι εξαιρετικά επικίνδυνη με δραματικές επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία. Αν δε πρόκειται για μια από τις γνωστές επικοινωνιακές καραμπόλες της κυβέρνησης, τότε τα πράγματα είναι εξαιρετικά επικίνδυνα.

Και για να τονίσουμε πόσο επικίνδυνη είναι για την οικονομία μια τέτοια συζήτηση τώρα, φθάνει να αναφερθεί πως υπήρξε προ ημερών άρθρο που καλούσε την Εισαγγελία να παρέμβει έναντι όσων αρθρογραφούν υπέρ της δραχμής με βάση σχετική νομοθεσία. Πάντως, την εκδοχή της δραχμής υποστηρίζουν και ορισμένοι Έλληνες οικονομολόγοι-καθηγητές, αλλά οι θέσεις τους και κυρίως οι διαδικασίες εξόδου δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένες, εξ αιτίας -ίσως- του μιντιακού χρόνου και χώρου που τους δίδεται.

Βασικά το κύριο επιχείρημα της επιστροφής στη δραχμή είναι ότι έτσι ελέγχεις την νομισματική πολιτική, δηλαδή την ποσότητα χρήματος που μπορείς να ρίξεις στην αγορά για να αναθερμάνεις την παγωμένη οικονομία και τη δυνατότητα διολίσθησης ή και άμεσης υποτίμησης του νομίσματός σου, ώστε να μπορείς να εξάγεις και να παίρνεις συνάλλαγμα για να μπορείς να αγοράζεις πετρέλαιο, φάρμακα κλπ. Το εθνικό νόμισμα σημαίνει για πολλούς αναλυτές χαμηλή ανεργία. Δεν λένε όμως ότι οι εργαζόμενοι θα έχουν πολύ χαμηλή αγοραστική δύναμη, δηλαδή, ο σημερινός μισθός των 400 ευρώ σε δραχμές μπορεί να χάσει αγοραστική δύναμη και να πέσει γρήγορα στα επίπεδα των 100-150 ευρώ!...

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση που θα ψηφίσει το νόμο επιστροφής στη δραχμή θα περιλάβει μία διάταξη που θα καθορίζει ισοτιμία 1 ευρώ=1 δραχμή. Αλλά μετά αρχίζει η διολίσθηση για να γίνουν φθηνά τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες (τουρισμός) και να γίνει ελκυστική η χώρα για το ξένο κεφάλαιο. Αυτό όμως έχει και μια άλλη όψη, για την οποία οι δραχμιστές δεν λένε κουβέντα.

Η πρόταση Σόιμπλε και τα απόκρυφα της δραχμής

Πόσο τραγικές  θα είναι οι επιπτώσεις στην εξόφληση του χρέους; Γιατί να έρθουν σε μια χώρα φθήνιας να επενδύσουν οι ξένοι, όταν το επιχειρηματικό περιβάλλον δεν θα έχει κανόνες, διαφάνεια και δικαιοσύνη κ.ο.κ. , καθώς οι μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν επί ευρώ δεν θα γίνουν επί δραχμής…

Κι εδώ έρχεται ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ήδη από την εποχή Ευάγγελου Βενιζέλου, και λέει, αν το αποφασίσετε, μπορούμε να δούμε ένα χοντρό «κούρεμα» του χρέους (ίσως και 50%), ίσως και ένα πριμ εξόδου της τάξεως των 50 δισ. ευρώ για να στηρίξετε το νόμισμά σας και τις εισαγωγές των αναγκαίων… να σας βοηθήσουμε, τεχνικά, νομικά και ότι άλλο χρειαστεί γιατί η έξοδος θέλει διαπραγμάτευση και είναι εξαιρετικά περίπλοκη στους λογαριασμούς και στα νομικά της.

Εκεί στα ψιλά γράμματα της διαπραγμάτευσης (Σ.Σ: Δείτε πόσο δύσκολο είναι το Brexit που δεν αφορά καν στο ευρώ) έρχεται ο Ντράγκι και λέει θέλω τα 76 δισ. ευρώ που έχετε άνοιγμα στην ΕΚΤ, καθώς επίσης και την εκκαθάριση των πληρωμών που έχετε στο διευρωπαϊκό σύστημα target 2. Τι γίνεται με αυτά; Πώς διακανονίζονται; Και κυρίως ποιοι μπορούν να κάνουν τέτοιου τύπου διαπραγματεύσεις;

Και θα σε αφήσει η άλλη πλευρά να περάσεις στον αρχικό νόμο εκτός από το 1 ευρώ = 1 δρχ και τα δάνεια σε ευρώ να γίνουν ισότιμα δάνεια σε δραχμή; Και τι θα κάνεις με τις τράπεζες; Θα τις εθνικοποιήσεις; Θα διαγράψεις τα δάνεια των νοικοκυριών και των μικρομεσαίων; Πού θα βρεις λεφτά για να τις ανακεφαλαιοποιήσεις; Και αν αρχίσεις να τυπώνεις δραχμές ανεξέλεγκτα πού θα πάει ο πληθωρισμός, πού τα επιτόκια και πού η ισοτιμία του νομίσματος; Τι νόμισμα θα έχεις αναφορά, το ευρώ ή το δολάριο;

Ποιος θα διαπραγματευτεί και τι

Η απόφαση για το Grexit μπορεί να γίνει με δυο τρόπους: Είτε με 151 ψήφους στη Βουλή (Σ.Σ: κι εδώ θα ΄ρθουν οι συνταγματολόγοι και θα πουν ότι χρειάζονται 180), είτε με δημοψήφισμα.

Με δημοψήφισμα σημαίνει πως θα υπάρξει χρόνος για πολιτική αντιπαράθεση. Με το που θα τεθεί το θέμα, θα υπάρξει αμέσως παύση πληρωμών, θα αδειάσουν τα σούπερ μάρκετ και τα βενζινάδικα, ίσως και τα φαρμακεία. Για να περιοριστούν όλα αυτά, η κυβέρνηση θα χρειαστεί να κλείσει τις τράπεζες για όλη την διάρκεια της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Αν είναι απόφαση της Βουλής, αυτή θα πρέπει να παρθεί Παρασκευή μετά το κλείσιμο των τραπεζών και των αγορών και κυρίως, θα πρέπει να έχει ειδοποιηθεί η Κομισιόν να έχει έτοιμη μια 3-4μελή ομάδα διαπραγμάτευσης απέναντι στην αντίστοιχη ελληνική, ώστε η συμφωνία να γίνει και να ολοκληρωθεί μέσα στο Σαββατοκύριακο σε ένα ποσοστό 85%.

Εδώ πρέπει να υπογραμμιστεί με κόκκινο ότι δεν υπάρχει προηγούμενο εξόδου από το ευρώ, άρα δεν υπάρχει ασφαλής διαδικασία διαπραγμάτευσης. Θα είναι μια διαπραγμάτευση ενός αδύναμου, έναντι των πολλών και ισχυρών. Συνεπώς, έχει τεράστια σημασία ποιο θα είναι το κατάλληλο πρόσωπο που θα διαπραγματευτεί , δηλαδή ποιος θα κυβερνήσει.

Διότι μια άτακτη και αυτοσχεδιαστική έξοδος από το ευρώ θα οδηγήσει σε τραγικές καταστάσεις. Στα ψιλά γράμματα των υφιστάμενων συμφωνιών ελλοχεύουν τραγικές παγίδες.

Κι εδώ έρχεται το σχέδιο. Τι απαιτήσεις θα προβάλλει η Ελλάδα και με τι οικονομοτεχνική και νομική τεκμηρίωση;  Τι σχέδιο θα έχει αυτός που θα κυβερνήσει;

Οικονομικοί παράγοντες επισημαίνουν πως «αυτοί (και εννοούν όλα τα κόμματα) δεν μπόρεσαν να παρουσιάσουν στον ελληνικό λαό ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης και θα οργανώσουν σχεδιασμένη αποχώρηση από το ευρώ; Είναι όλοι τους άσχετοι και ανίκανοι…».

Πάντως, αν ο εντολοδόχος της εξόδου είναι σοβαρός και ξέρει, θα κάνει πρώτα δέκα κρίσιμες μεταρρυθμίσεις για να δώσει σήμα στις αγορές ότι η έξοδος είναι για να γίνει πύραυλος η χώρα, διαφορετικά το μήνυμα θα είναι πως πρόκειται για έξοδο πολιτικής επιβίωσης με διορισμό κομματικού διοικητή στην Τράπεζα της Ελλάδος, που θα αγοράζει τα ομόλογα που θα εκδίδει η κυβέρνηση για να βολέψει το 1,5 εκατ. άνεργους όπως όπως στο κράτος, το οποίο θα χρειαστεί να γιγαντωθεί και πάλι.

Το οξυγόνο που χρειάζεται η οικονομία παρέχεται είτε με τύπωμα χρήματος, είτε με μεταρρυθμίσεις. Αλλά μεταρρυθμίσεις που δεν είναι οριζόντιες περικοπές συντάξεων, αλλά συντάξεις με ανταποδοτικότητα, χωρίς 45άρηδες ή 55άρηδες συνταξιούχους.

Το ευρώ έχει κανόνες. Ποιος και τι κανόνες θα βάλει στη δραχμή;

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τα γνωρίζει όλα αυτά και γι΄ αυτό έχει χάσει τον ύπνο του. Λέγεται δε πως ονειρεύεται ένα τρίτο δρόμο μέσα στο ευρώ, το μονοπάτι του παράλληλου νομίσματος.

Ντροπή κκ Παυλόπουλε, Βούτση, Τσίπρα, Μητσοτάκη, Κουτσούμπα, Θεοδωράκη, Γεννηματά, Λεβέντη, Καμμένε, Μιχαλολιάκο

Του Γ. Παπαδόπουλου- Τετράδη

Διαψεύδονται από τον ίδιο το νόμο- έκτρωμα οι χτεσινές δικαιολογίες του προέδρου της Βουλής και του υπουργείου Οικονομικών και επιβεβαιώνεται το καραμπινάτο σκανδαλώδες ρουσφέτι υπέρ της τσέπης όλου του κομματικού συστήματος που ψήφισε η Βουλή και απαλλάσσει από μεγάλο κομμάτι της  έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης όλους τους πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς και τους υψηλόμισθους διοικητές και συμβούλους του δημοσίου!

Και τους απαλλάσσει με τον ίδιο νόμο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (!) που επέβαλλε:

• Περικοπές στις συντάξεις
• Κατάργηση του ΕΚΑΣ
• Αύξηση ασφαλιστικών εισφορών στους ελεύθερους επαγγελματίες και τα μπλοκάκια
• Μείωση του αφορολόγητου συντελεστή για μισθωτούς και συνταξιούχους 

Ποιοι είναι οι ωφελημένοι από τον σκανδαλώδη νόμο- ρουσφέτι, οι οποίοι γλιτώνουν από 1050 μέχρι 2000 ευρώ το χρόνο;

* Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
* Ο πρωθυπουργός.
* Ο Πρόεδρος και οι αντιπρόεδροι της Βουλής.
* Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
* Οι υπουργοί.
* Οι αναπληρωτές υπουργοί.
* Οι υφυπουργοί.
* Οι γενικοί και ειδικοί γραμματείς υπουργείων.
* Οι γενικοί γραμματείς των αποκεντρωμένων διοικήσεων.
* Οι περιφερειάρχες.
* Οι βουλευτές και ευρωβουλευτές.
* Οι δήμαρχοι.
* Oι διοικητές, υποδιοικητές, πρόεδροι διοικητικών συμβουλίων, διευθύνοντες και εντεταλμένοι σύμβουλοι των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
* Τα μέλη των ανεξάρτητων αρχών καθώς και των αρχών που χαρακτηρίζονται με νόμο ως ανεξάρτητες ή ρυθμιστικές.

Τι έγινε πραγματικά; Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατάργησε τη διάταξη νόμου του 2015, που επέβαλε αυξημένη εισφορά αλληλεγγύης στα υψηλόμισθα μέλη του πολιτικού και διοικητικού προσωπικού λόγω προνομιούχων αποδοχών και θέσεων.

Και με την κατάργηση ωφελεί όλο αυτό το καλά αμειβόμενο προσωπικό κατά 1050 ως 2.000 ευρώ το χρόνο την ίδια ώρα που:

• Το Συμβούλιο Επικρατείας έχει κηρύξει την εισφορά αντισυνταγματική, αλλά η κυβέρνηση εξακολουθεί και την απαιτεί από όλους τους φορολογούμενους!
• Η κυβέρνηση αυξάνει τους φορολογικούς συντελεστές, φτωχοποιώντας ακόμα μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού.
• Ετοιμάζει φόρο- τέρας κατά της περιουσίας που απέμεινε στους πολίτες.
• Παζαρεύει το αφορολόγητο και τη νέα περικοπή των συντάξεων.
• Χάνει δισεκατομμύρια από ασφαλιστικές εισφορές εξ αιτίας της ασχετοσύνης της στη σύνταξη του ασφαλιστικού νόμου του … καθηγητή Πανεπιστημίου νομικού Κατρούγκαλου. 

Το πρόσθετο σκάνδαλο είναι ότι κανείς από το πολιτικό κομματικό σύστημα δεν βγήκε να διαμαρτυρηθεί για το νομοσχέδιο πριν ψηφιστεί! Και κανείς δεν κατάγγειλε τον νόμο αφού τον ψήφισε η πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. 

Προφανέστατα γιατί εξυπηρετούσε την τσέπη όλων! Η οποία… δεν άντεχε το ένα χιλιάρικο επί πλέον το χρόνο υπέρ του ταμείου αλληλεγγύης, αλλά αντέχει να το κόβει από κείνον που παίρνει έξι χιλιάρικα το χρόνο, όχι το μήνα!

Όλα τα κόμματα είχαν το χρόνο για να αντιδράσουν. Γιατί  ο νόμος ψηφίστηκε πέρυσι τον Μάιο και δεν θα τον έπαιρνε κανείς είδηση αν δεν έβρισκαν οι δημοσιογράφοι στον νέο Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος το σχετικό άρθρο. Όπως βρήκαν χτες και τους μπαταχτσήδες βουλευτές με τα ευνοϊκά δάνεια του κοινοβουλίου. Για να καταλάβουν οι πολίτες γιατί το πολιτικό σύστημα πολεμάει με νύχια και με δόντια να απαξιώσει τον Τύπο και να τον ελέγξει.

Χτες το ίδιο το υπουργείο για να δικαιολογήσει τη διάταξη έβγαλε ανακοίνωση, με την οποία παραδέχεται την αλλαγή και την αποδίδει στον πόνο του για ισονομία των πολιτών! Για να μην πληρώνουν παραπάνω οι προνομιούχοι! Και για να αποδείξει ότι δεν έχει συναίσθηση των νομοθετημάτων του και της κατάστασης των πολιτών θριαμβολογεί στο τέλος ότι αύξησε ακόμα και για τους φτωχότερους την εισφορά αλληλεγγύης από το 8% στο 10%!!! Για ισονομία!!!

Ο πρόεδρος της Βουλής από την πλευρά του επιχείρησε χτες να δικαιολογήσει το σκάνδαλο με έωλα επιχειρήματα. Μας είπε ότι δεν ζήτησαν τίποτε οι πολιτικοί ή το πολιτικό προσωπικό και ότι ήταν σύλληψης του υπουργείου Οικονομικών για να φέρει ισορροπία στα δημόσια οικονομικά!

Προφανώς ο πολύ ευφυής πρόεδρος της Βουλής θεωρεί τους πολίτες ηλίθιους. Γιατί ακόμα κι αν δεν ζήτησαν όλοι ετούτοι να ευνοηθούν δεν αντέδρασαν όταν ευνοήθηκαν! Την ώρα που η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών όχι απλώς αδικείται. Σφαγιάζεται.

Και το υπουργείο Οικονομικών έχει 100 διαφορετικές οικονομικές αντιμετωπίσεις για τους διορισμένους σε όλο το δημόσιο, ανάλογα με τα πελατειακά συμφέροντα. Οι υπάλληλοί του για παράδειγμα αμείβονται πολύ περισσότερο από τους συναδέρφους τους σε άλλα υπουργεία για τις ίδιες ώρες δουλειάς. Και το ενιαίο μισθολόγιο είναι ένα παραμύθι από την εποχή των γιαγιάδων μας. Για ποιά ισορροπία στα δημόσια οικονομικά μιλάει ο πρόεδρος!

Αλλά, ο πρόεδρος της Βουλής μας θύμισε τις περικοπές σε αμοιβές και συντάξεις βουλευτών, λες κι πρέπει να τους λυπηθούμε που έκοψαν από τα δεκαχίλιαρα την ώρα που κόβονται τα δικά μας πεντακοσάρικα! Υποχρέωσή τους ήταν. Δεν έκαναν χάρη σε κανέναν. Για να μη θυμίσω ότι σχεδόν κανείς δεν αρνήθηκε και αντιθέτως έγινε επανάσταση… ταξική από τους βουλευτές του κόμματός του όταν η τέως πρόεδρος της Βουλής και ο πρωθυπουργός πήγαν να τους κόψουν τα αδασμολόγητα αυτοκίνητα! Τα οποία κατέχουν ήδη!

Και ο πρόεδρος επιχειρηματολόγησε, για να μην κακολογούμε ο πολιτικό σύστημα και τους βουλευτές, που πριν γίνει κυβέρνηση δεν το’ χε και σε εκτίμηση, με το επιχείρημα ότι η Βουλή έχει βγάλει περίσσευμα στον προϋπολογισμό της, που θα διατεθεί σε ευάλωτες ομάδες! Ναι. Στους υπαλλήλους της Βουλής και στους 2.500 ειδικούς συμβούλους των βουλευτικών και υπουργικών γραφείων, που πληρώνονται όλοι όσα δεν ονειρεύεται σήμερα ούτε διευθυντής ξενοδοχείου ή ιδιωτικής εταιρίας, που τους βγαίνει η πίστη 16 ώρες τη μέρα στη δουλειά και στην ευθύνη, όχι στο χαλαρά και λάιτ.

Αλλά, ο πρόεδρος της Βουλής δεν μας είπε λέξη για όλο αυτό το προσωπικό που δεν πληρώνεται από τον προϋπολογισμό της Βουλής και που εκτός από τους βουλευτές και ευρωβουλευτές ωφελείται από τον νόμο- σκάνδαλο.

Δηλαδή για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον πρωθυπουργό, τους αντιπροέδρους της κυβέρνησης, όλο το υπουργικό συμβούλιο και τους γραμματείς των  υπουργείων, τους γραμματείς αποκεντρωμένων διοικήσεων, τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους, τους διοικητές, υποδιοικητές, συμβούλους και διαβούλους όλων των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (!) και τα μέλη των ανεξάρτητων ή συναφών αρχών! Μιλάμε για πάνω από μια χιλιάδα κόσμο!

Το κυριότερο: Τα δυο εκατομμυριάκια που θα λείψουν από το δημόσιο κορβανά εξ αιτίας του ρουσφετιού θα τα πληρώσουν ως συνήθως οι πολίτες!

Στην επωδό των δικαιολογιών του ο πρόεδρος της Βουλής ανησυχεί μήπως η επίθεση κατά του πολιτικού προσωπικού συλλήβδην χαϊδεύει μια αντί- πολιτική στάση, που μπορεί να οδηγεί «σε τέρατα διαφόρων καταστάσεων». Είναι ίσως το μόνο σημείο της ανακοίνωσής του που περιγράφει την πραγματικότητα.

Μόνο που η επίθεση γίνεται εξ αιτίας της ασυδοσίας του πολιτικού κομματικού προσωπικού. Και με στόχο την εξαφάνιση του πολιτικού προσωπικού που έχει τέτοια νοοτροπία. Η οποία λειτουργεί σε βάρος των πολιτών. Του λαού. Τα τέρατα θα είναι γεννήματα αυτού του ασύδοτου μεταπολιτευτικού κομματικού συστήματος. Όχι των πολιτών που ανησυχούν, αντιδρούν, εξοργίζονται, επαναστατούν.

Το αυγό του φιδιού εκκολάπτεται στη Βουλή και στην κυβέρνηση, όχι στους πολίτες. Αλλά, δυστυχώς οι πολίτες δεν αντιδρούν. Ανέχονται. Και έτσι αποθρασύνουν το φίδι. 

Για έναν νόμο που χάιδευε τους πολιτικούς ο ρουμανικός λαός βγήκε στους δρόμους και απείλησε με νέα επανάσταση, την ώρα που οι Έλληνες πολίτες μαθαίνουν τα αίσχη του δικού τους διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και συνεχίζουν ατάραχοι και αμέτοχοι την υπόδουλη ζωή τους. Σαν να μην τους αφορά!

«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένουν ίσως κάποιο θάμα».

Ανατριχίλα και σεβασμός

του Πάνου Βόγλη 

Γράφω τώρα που είμαι ακόμη ζαλισμένος. Τώρα που ακόμη δεν το έχω συνειδητοποιήσει και νομίζω πως θα σηκώσει το σημαιάκι ο βοηθός και θα δώσει οφ σάιντ ο ρέφερι. Ευτυχώς είδε σωστά ο άνθρωπος, να τον έχει ο Θεός καλά και να του δώσουν το μισό πριμ οι Καταλανοί, που στο 95’ σε τόσο δύσκολη φάση με τόσα σώματα στην περιοχή, είδε με ακρίβεια σκοπευτή ότι ο Σέρτζι Ρομπέρτο καλυπτόταν πέντε πόντους.

Δεν ξανάγινε. Δεν πρόκειται  να οικειοποιηθώ τίποτα από αυτή την επιτυχία, αν και οπαδός της Μπαρτσελόνα. Απόψε είναι η βραδιά μόνο όσων πίστευαν στην πρόκριση. Και εγώ δεν πίστευα. Θα χαρώ φυσικά, όταν ξεπεράσω το μούδιασμα και συνέλθω από τους πανηγυρισμούς στο σαλόνι του σπιτιού μου, σα μικρό παιδί. Αλλά ειλικρινά δεν το πίστευα. Το ήθελα, παρακαλούσα το Θεό, έκανα τα γούρια μου και τις προσευχές μου, αλλά τέτοια ανατροπή, τέτοια πρόκριση, δεν ξέρω ποιος την είχε φανταστεί.

Ίσως αυτός ο θεότρελος Λουίς Ενρίκε, που είπε στη συνέντευξη Τύπου προχθές πως μάλλον θα χρειαστούν έξι γκολ για να περάσει η ομάδα του. Τι λες ρε άνθρωπε; Τι είναι τα γκολ για να μπουν σε εξάδες; Μπύρες;

Και όμως. Η Μπαρτσελόνα σε έχει κάνει να ξεχάσεις ποιος ήταν ο αντίπαλος της απόψε. Μία γαλλική ομάδα νομίζω. Σε έχει κάνει να ξεχάσεις ποιο ήταν το άλλο παιχνίδι την ίδια στιγμή. Τι έγινε την Τρίτη; Το όνομα σου σε έκανε να ξεχάσεις αυτή η ομάδα. Και όχι μόνο τους οπαδούς της, αλλά και τους πολλούς haters που δικαίως έχει, ανά τον κόσμο. Κουφάθηκαν και εκείνοι. Οι πιο εκνευρισμένοι κατέφυγαν στη γνωστή καραμέλα της διαιτησίας, για να δικαιολογήσουν αυτό που είδαν. Χωρίς σχόλιο από εμάς. Μόνο κρίμα για εκείνους που από το φανατισμό τους, δεν απολαμβάνουν την πραγματική μαγεία του ποδοσφαίρου. Κάτι που προσωπικά θα έκανα αν την ίδια πρόκριση είχε πάρει η Ρεάλ Μαδρίτης. Γιατί μιλάμε για έπος. Για κάτι που αξίζει θαυμασμό από όλον τον κόσμο, ανεξαρτήτως του ποιος το έχει πετύχει.

Ναι, το πέτυχε ίσως η μοναδική ομάδα που μπορούσε να το κάνει. Η Μπαρτσελόνα στο Καμπ Νου. Την οποία πολύ λογικά αρκετοί (ψύχραιμοι) αναλυτές ποδοσφαίρου την είχαν τελειώσει μερικές εβδομάδες πριν. "Τέλος εποχής", "Η Μπαρτσελόνα που ξέραμε δεν υπάρχει πλέον", έγραφαν πολλοί και μεταξύ μας με πολύ σοβαρά επιχειρήματα.

Ακριβώς γι’ αυτό αυτός ο θρίαμβος αποκτά μεγαλύτερη αξία. Οι Καταλανοί ενδέχεται να αποκλειστούν από τα ημιτελικά, όμως όλοι θα θυμόμαστε τη σεζόν 2016-2017 στο Τσάμπιονς Λιγκ, ως εκείνη όπου έγινε η μυθικότερη ανατροπή στην ιστορία του αθλήματος.

Παραπάνω από ένα κλαμπ, παραπάνω από το ίδιο το ποδόσφαιρο το βράδυ της Τετάρτης. Talk of the world, δηλαδή κοινωνικό φαινόμενο.

Δε θα ήθελα να είμαι στη θέση του Έμερι. Με τίποτα. Τέτοιες ήττες μπορεί να διαλύσουν ομάδες, καριέρες, σίγουρα να σημαδέψουν μία σεζόν. Με τι κουράγια να συνεχίσει στο πρωτάθλημα η Παρί; Πώς να εμπνεύσει τους παίκτες του ο Ισπανός κόουτς;

Αλλά με συγχωρείτε με την Παρί θα ασχοληθούμε άλλη φορά. Γιατί τώρα είναι η στιγμή των νικητών.

Είναι ωραίο το ποδόσφαιρο. Αρκεί να ασχολείσαι μόνο με αυτό. Να μην είσαι κολλημένος και εμπαθής.

Νομίζω κάπου εδώ ξέμεινα από ενέργεια. Και πολλά έγραψα, ίσως αχρείαστα. Τι να γράψεις και τι να πεις μετά από τέτοια βραδιά. Τυχεροί που ζούμε αυτές τις στιγμές.