8 πράγματα που κέρδισε ο λαός από τα 2 χρόνια Συριζανελ

του Γ. Παπαδόπουλου - Τετράδη

Την πρώτη μέρα του τρίτου έτους της κυβέρνησης συριζανελ, ένας ψύχραιμος απολογισμός αποδεικνύει ότι ο ελληνικός λαός έχει κερδίσει πολλά απ αυτή τη διακυβέρνηση, που αν τα εκμεταλλευτεί μπορεί να οδηγηθεί σε μια πραγματική έξοδο από την κρίση και να δημιουργήσει ένα πραγματικά πολιτισμένο κράτος, αντί για το τριτοκοσμικό που έχει σήμερα.

Κατ αρχήν τελειώσαν οι μύθοι.

1. Το παραμύθι ότι υπάρχει εύκολος και ανώδυνος δρόμος για να δημιουργηθεί κράτος που να παράγει και να πουλάει, ενώ παράλληλα θα ξεχρεώνει τα δάνειά του πέθανε στα χέρια των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ- ΝΔ, ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ- ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.

Απέμειναν μόνο δύο ακόμα δρόμοι. Ο εξαιρετικά επώδυνος, της στάσης πληρωμών με επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και χτίσιμο ενός δημοκρατικού κράτους εξ αρχής με ό,τι αυτός συνεπάγεται και ο επίσης επώδυνος δρόμος της ανοικοδόμησης προς ένα κράτος δικαίου μέσα στην Ε.Ε., με κανόνες ισονομίας και ισοπολιτείας, που δεν ισχύουν σήμερα στο ελληνικό κομματικό κράτος γκάνκστερ. Και οι δύο είναι στρωμένοι με ιδρώτα και αίμα. Αλλά, αυτοί είναι. Δεν έχει άλλους.

2. Το παραμύθι ότι υπάρχει ελληνικό κόμμα μικροαστών (το 90% της ελληνικής κοινωνίας), που είναι πρόθυμο ή μπορεί να ακολουθήσει άλλη πολιτική από αυτή που επιβάλλουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ τα παρόντα χρόνια, πέθανε στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ.

Επομένως, όποιος πολιτικάντης που στοχεύει στην εξουσία πουλάει επανάσταση και αντίσταση χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει το τίμημα και των δύο είναι για φούμο. Τελεία και παύλα. Επειδή δεν υπάρχει επανάσταση και αντίσταση χωρίς ιδρώτα και αίμα.

3. Το παραμύθι ότι υπάρχει πλούτος στη χώρα, άλλος από το έδαφος, το υπέδαφος, την ενέργεια, τις αποδοτικές υπηρεσίες, την εργασία των πολιτών και την εκμετάλλευση όλων αυτών με ιδρώτα, τελειώνει όπου να’ ναι στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Που σαν το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου τάισε το λαό με τα κουτόχορτα των δισεκατομμυρίων που θα αντλούνταν από τους πλούσιους του εξωτερικού, τις μεγαλοκαταθέσεις, τις λίστες που κουκουλώθηκαν.

Μόνο τεμπέληδες και απατεώνες υπόσχονται στο λαό άλλον πλούτο, εύκολο, από τον δύσκολο πλούτο της εργασίας. Κάθε είδους εργασίας. Από του βιομήχανου μέχρι του αγρότη.

4. Το παραμύθι της ιδεολογίας των κομμάτων εξουσίας πέθανε στην πράξη στα χέρια της πρώτης φοράς αριστεράς. Η οποία ακολούθησε και ακολουθεί την ίδια οικονομική πολιτική που ακολούθησαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, συμπληρωμένη και με τον ιδεολογικό της αντίποδα! Τους ΑΝΕΛ για καθαρά λογιστικούς λόγους: Να συμπληρώνεται ο αριθμός 151+ στο ταμπλώ της Βουλής!

Όλα τα κόμματα κάνουν απλή διαχείριση ενός και του ίδιου μοντέλου που λέγεται καπιταλισμός. Στην Ελλάδα λειτουργεί σε κρατικοδίαιτου τύπου, μέχρι να σκάσει στον τοίχο για τα καλά. Επειδή, ακόμα κι ένα τέτοιο μοντέλο μπορεί να υπάρχει αν οι υπηρεσίες του παράγουν πλούτο. Είτε άμεσα είτε έμμεσα ως υπηρεσίες προς το λαό. Εδώ ούτε άμεσα παράγει πλούτο το δημόσιο ούτε υπηρεσίες προς το λαό προσφέρει. Μ αυτό, τα κόμματα καταστρέφουν τη χώρα για να υπάρχουν.

5. Το παραμύθι ότι όποιος δηλώνει αριστερός είναι κι όλας, πέθανε στα χέρια του Συριζα. Επειδή η αριστεροσύνη αποδεικνύεται με την καθημερινή ζωή και τις πράξεις του καθενός. Δεν μπορείς να φοράς τη βαριά φανέλα του υπερασπιστή των δικαιωμάτων και να είσαι στην καθημερινή ζωή και στις πράξεις σου ο νεκροθάφτης των δικαιωμάτων των διπλανών σου. Δεν μπορεί να σκίζεις τα ρούχα σου για ισότητα και να σπέρνεις την ανισότητα. Ούτε μπορεί να μιλάς για Δημοκρατία την ώρα που κουρελιάζεις τους νόμους και το Σύνταγμα και την πολυφωνία.

6. Το παραμύθι ότι υπάρχουν «κεκτημένα» πέθανε. Ό,τι δεν υπερασπίζεσαι διαρκώς, το χάνεις. Και ό,τι αποκτάς χαριστικά στο παίρνουν πίσω. Μισθοί, συντάξεις, κέρδη, τίποτε δεν είναι δεδομένο. Είναι μια καλή ευκαιρία να ξαναμάθει ο νεοέλληνας αυτό που ήξεραν όλοι του οι πρόγονοι μέχρι και το ’60.

7. Το παραμύθι ότι υπάρχει στον πλανήτη άλλη δύναμη που μπορεί να σε βοηθήσει να ευημερήσεις πέθανε. Ρωσίες, Κίνες, Περσίες, Αμερικές και Ευρώπες φροντίζουν τα μαγαζιά τους. Και περιφρονούν αυτούς που δεν φροντίζουν τον εαυτό τους. Ο μόνος που μπορεί να βοηθήσει τη χώρα του είναι ο λαός της και οι κυβερνήσεις της. Το γράφει η πράξη διαχρονικά, το γράφει ο Σολωμός από το βράχο της Ζακύνθου, το γράφει ο Θουκυδίδης κι ο Αριστοτέλης, το γράφει η ελληνική και η παγκόσμια ιστορία ολόκληρη.

8. Το παραμύθι ότι ο Έλληνας είναι ο εξυπνότερος λαός του κόσμου πέθανε. Αν ήταν στοιχειωδώς έξυπνος δεν θα ήταν εδώ που είναι. Ούτε θα είχε στη Βουλή για αντιπροσώπους αυτούς που έχει. Ούτε και θα ανεχόταν να τον κοροϊδεύουν οι ίδιοι του οι αντιπρόσωποι κατάμουτρα με όλες τις ψευτιές του κόσμου την ώρα που του κλέβουν το βιός χωρίς να έχει επαναστατήσει.

Ο λαός αυτός, μέσα σε όλα του τα δεινά θα πρέπει να ευγνωμονεί τα δύο χρόνια Συριζανελ για όσα του έμαθαν με τον πιο επώδυνο και ακριβό τρόπο, ως το χειρότερο αποκορύφωμα των προηγούμενων απαράδεκτων χρόνων.

Και να τα χρησιμοποιήσει για να χτίσει μια Οικογένεια, ένα Σχολείο και ένα Κράτος στηριγμένα πάνω στην Αυτογνωσία, την Ισονομία, την Αξιοκρατία, τη Δικαιοσύνη και τον Αλληλοσεβασμό. Γιατί χωρίς αυτά δεν υπάρχει Δημοκρατία. Υπάρχει αυτό που έχει ως σήμερα. Μία χαβούζα.

Πρωτοσέλιδα''σε διατεταγμένη υπηρεσία ''

του Ίωνα Παπαδάκη

Προσπάθησα πάρα πολύ να θυμηθώ «εμφύλιους» πολέμους! Όχι αυτούς που ξέρουμε, αλλά τους άλλους…

Αυτούς που γίνονται στην επαγγελματική «αρένα», σε μια προσπάθεια να επικρατήσει ο καλύτερος, ο ισχυρότερος, ή αυτός που έχει τα λεφτά και τη λάσπη!

Έψαξα πολύ και το συνάντησα σε δύο κατηγορίες επαγγελματιών: Τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους… Και για τους πρώτους δεν χρειάζεται να το αναλύσω ή να το καταλάβω!

Άλλωστε η βρώμα, το χρήμα και η εξουσία, είναι «πεδίο δόξης λαμπρό» για τους απανταχού ανεπάγγελτους, ανίκανους «τυχοδιώκτες», που εκμεταλλεύονται την αφέλεια όλων μας, οι οποίοι ψηφίζουμε με γνώμονα το χαβαλέ, το βόλεμα και την αδιαφορία…

Όμως και οι δημοσιογράφοι; Οι δημοσιογράφοι ρε φίλε;

Όταν μπήκα σε αυτό το χώρο, μπήκα με όνειρα! Το έχω πει πολλές φορές και θα το ξαναπώ ότι δούλεψα, για (με) τους καλύτερους και τους χειρότερους… Σε μεγάλα «μαγαζιά» και σε «μαγαζιά-βιτρίνες»… Είδα και έζησα, εφημερίδες να κλείνουν, εκδότες και μας εξαπατούν, ραδιόφωνα να αλλάζουν χέρια σε μια νύχτα και να μένουμε στο δρόμο…

Έζησα τις χαρές αλλά και την απόγνωση, τόσο τη δικιά μου, όσο και συναδέλφων με τους οποίους μοιράστηκα ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου! Ποτέ δεν σκέφτηκα να τα παρατήσω, όχι γιατί τα λεφτά ήταν πολλά και οι συνθήκες ιδανικές…

Κάθε άλλο! Απλά λάτρευα αυτό που έκανα και οι συνάδελφοί μου, ήταν οικογένειά μου και η εφημερίδα «σπίτι» μου…

Όποτε βρέθηκα σε κάποιες θέσεις ευθύνης είχα μία αρχή: «Αυτός που σήμερα είναι υφιστάμενός σου, αύριο μπορεί να είναι προϊστάμενός σου» και θέλω να πιστεύω ότι το πέτυχα…

Είχα πάρα πολλούς λόγους να «σταυρώσω» κάποιους συναδέλφους και εκδότες, όπως φαντάζομαι ότι κάποιοι συνάδελφοί και κάποιοι εκδότες θα ήθελαν να σταυρώσουν εμένα! Ποτέ όμως δεν το έκανα δημόσια και νομίζω ότι το ίδιο έκαναν και οι συνάδελφοί μου…

Όχι… δεν είναι θέμα «ομερτά», ή ότι «κόρακας, κοράκου μάτι δεν βγάζει»! Είναι θέμα σεβασμού απέναντι στους συναδέλφους… Απέναντι στους «αμάχους» που (όπως και εγώ) έκαναν τη δουλειά τους, έπαιρναν εντολές και που άπειρες φορές, στήριξαν τη «φανέλα» εις βάρος της προσωπικής τους ισορροπίας και των προσωπικών τους πεποιθήσεων!

Με τα χρόνια τα «ήθη και τα έθιμα» άλλαξαν… Κάποιοι δημοσιογράφοι, έγιναν εκδότες, κάποιοι άλλοι, από το «πουθενά» βρέθηκαν στο «παντού», όμως κάποιοι από αυτούς είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό:

Ξέχασαν πως ξεκίνησαν και -πάνω απ’ όλα- ξέχασαν τους συναδέλφους τους!

Και βρέθηκαν στις θέσεις αυτές, γιατί απλά ήταν «βολικοί»… Γιατί σε εποχές κρίσης και εκπτώσεων, βγαίνει στα ράφια και σκαρταδούρα και «στοκ»!

Και να ‘μαστε τώρα στην εποχή της κρίσης… Όπου θηριώδη «μαγαζιά» κλείνουν, άλλα απαξιώνονται, συνάδελφοι μένουν άνεργοι ή απλήρωτοι και ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι ο «εμφύλιος»! Και αν θες να βγεις ζωντανός από ένα βρώμικο πόλεμο, ξεθάβεις έναν «βολικό» και θυσιάζεις τους στρατιώτες, για να επιβιώσεις εσύ και αυτοί τους οποίους εξυπηρετείς…

Και σε μία τέτοια «αρένα» που καταρρέει, δεν επιβιώνει ο καλύτερος, αλλά ο πιο «βρώμικος»!

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθώ έναν σιχαμένο «πόλεμο» πρωτοσέλιδων, τα οποία επικεντρώνονται στην «κλειδαρότρυπα» των πολιτικών και τη σχέση τους με τα ΜΜΕ και των (μεγαλο)δημοσιογράφων. Η «αρένα» στάζει αίμα και το πλήθος ζητωκραυγάζει, περιμένοντας τον «νικητή»…

Όμως κανένας δεν ενδιαφέρεται για τους ηττημένους… Και ηττημένοι είναι όλοι αυτοί που κάνουν τη δουλειά τους, παίρνουν εντολές και που άπειρες φορές, στηρίζουν τη «φανέλα» εις βάρος της προσωπικής τους ισορροπίας και των προσωπικών τους πεποιθήσεων! Οι ανώνυμοι συνάδελφοι…

Έζησα πάρα πολλά σε αυτό το επάγγελμα… Αυτό που φανταζόμουν, ήταν ότι θα ερχόταν η στιγμή να ζήσω, αυτό το «ο θάνατός σου, ζωή μου»!

Να που ήρθε η στιγμή να το ζήσω (ζήσουμε) και αυτό…

Και ξέρω ότι πολλοί θα με βρίσετε, αλλά όταν έναν «δημοσιογράφος» κρεμάει στα μανταλάκια, έναν άλλο δημοσιογράφο, αυτό με ξεπερνάει, γιατί τον ενδιαφέρει μόνο η «εντολή» και η «διατεταγμένη υπηρεσία» που πήρε και όχι οι χαμένοι… Και όταν κάποιος νομίζει ότι θα «χτίσει» κυκλοφορία, πάνω στα πτώματα συναδέλφων, δεν υπήρξε ποτέ συνάδελφος, γιατί ήταν πάντα απλά, «βολικός» (ή αλλιώς «υπηρέτης πολλών αφεντάδων»)!

Φευ… σημεία των καιρών!

Το έχω πει πολλές φορές, ότι όταν μπαίνεις σε έναν πόλεμο, εκτός από τη νίκη πρέπει να σκεφτείς και τις απώλειες… Γιατί αν δεν μπορείς να σκεφτείς αυτούς που θα θυσιάσεις δεν έχεις κανέναν δικαίωμα να προστάζεις «επίθεση»…

πηγή : https://ionistis.wordpress.com

ΠΩΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΤΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ TWITTER

ΠΩΣ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΟΥΝ ΤΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ TWITTER 

Ας  πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.
Είναι γνωστό πως εδώ και δεκαετίες, κόμματα και κυβερνήσεις, χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ, ως μέσα, για να προπαγανδίσουν τις πολιτικές, τα έργα τους, τα προγράμματα τους, τους στόχους τους κτλ.

Είναι επίσης γνωστό, πως κόμματα και κυβερνήσεις, διατηρούν πελατειακές σχέσεις με media groups, είτε με τη μορφή χορήγησης κρατικών διαφημίσεων που ως αντάλλαγμα έχουν την παρουσίαση και τη δημιουργία καλού προφίλ στο κόμμα ή στη κυβέρνηση, είτε με τη μορφή άλλου είδους εξυπηρετήσεων πχ χορήγηση δάνειων απο τράπεζες χωρίς εγγυήσεις και πάει λέγοντας.

Με άλλα λόγια,τα κόμματα και οι κυβερνήσεις, κατεύθυναν (και συνεχίζουν να το κάνουν) την ενημέρωση όπως αυτά επιθυμούσαν , αναλόγως με τους σκοπούς που ήθελαν να εξυπηρετούν κατά καιρούς.

Τα τελευταία χρόνια, με την ανάπτυξη των social media σε υπερθετικό βαθμό, το παιχνίδι της χειραγώγησης γνώμεων κι συνειδήσεων “έπρεπε” να περάσει σταδιακά απο τα παραδοσιακά ΜΜΕ (ραδιόφωνο,τηλεόραση,περιοδικά,εφημερίδες,) στο χώρο του Internet.
Και έτσι έγινε. Ξαφνικά άρχισαν να παρουσιάζονται ένας σωρός ενημερωτικά sites και blogs που τις “κρίσιμες” κατά καιρούς στιγμές, έπαιρναν κατα παραγγελιά πολιτική  θέση και στάση, ανάλογα με το πακέτο και την εντολή, στα γεγονότα που διαδραματίζονταν. 

Και απο την εποχή των portals,των sites και των blogs ,περάσαμε στην εποχή που το απόλυτο trend στο internet ειναι το Microblogging ,δηλαδή η ενημέρωση,μέσα απο προτάσεις που δεν ξεπερνούν τους 140 χαρακτήρες,με αλλα λόγια στην ενημέρωση μέσω του Twitter, το οποίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές πλέον σε όλες τις ηλικίες λόγω της ευκολίας στη χρήση του και της διείσδυσης του.

Πως όμως είναι δυνατόν να μπορείς να διαμορφώσεις γνώμες και συνειδήσεις σε ένα μέσω όπως το Twitter, το οποίο είναι 100% ελεύθερο και ο καθένας μπορεί να γράφει οτι θέλει;
Πως μια κυβέρνηση ή ένα κόμμα , μπορεί να περάσει τα μηνύματα της και να χειραγωγήσει τους πολίτες, απο τη στιγμή που ο καθένας μπορεί να διαβάζει όποια accounts θέλει;

Το πράγμα είναι απλό. Δείτε το παρακάτω παράδειγμα που παρουσιάζει σήμερα το prezatv.blogspot.com και θα τα καταλάβετε όλα.

Έστω πως έχουμε ένα κόμμα, που απο εδώ και πέρα θα το ονομάζουμε “ΚΟΜΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ”,  το οποίο θέλει να χρησιμοποιήσει το Twitter για να διαμορφώσει στον κόσμο μια συγκεκριμένη γνώμη και άποψη. Η γνώμη που θέλει να περάσει το “ΚΟΜΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ” είναι πως ο αρχηγός του αντίπαλου κόμματος , το οποίο απο εδώ και πέρα θα ονομάζουμε “ΚΟΜΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” ,έχει πολύ κακό σχέδιο και πρόγραμμα για την οικονομία της χώρας.

Πως θα το πετύχει αυτό;

Κάποιος απο το κόμμα,αναλαμβάνει να στήσει ομάδα “επικοινωνίας” για το διαδίκτυο και πιο συγκεκριμένα για το τομέα του Twitter. 
(Την “δουλειά” μπορεί να την κάνει και έμπιστη εταιρεία επικοινωνίας) .

Θα προσλάβει περίπου 50-60 άτομα στα οποία θα δώσει εντολή να δημιουργήσουν απο 10 λογαριασμούς twitter ο καθένας . Οι λογαριασμοί αυτοί θα λειτουργούν αρχικά ως κανονικοί λογαριασμοί, δηλαδή ως φυσιολογικοί χρήστες του twitter που γράφουν ο,τι θέλουν ,ενώ ταυτόχρονα αρχίζουν να “ακολουθούν” , συγκεκριμένους χρήστες και ομάδες ατόμων πχ πολιτικοποιημένους χρήστες, γνωστές περσόνες του Twitter , δημοσιογράφους, πολίτικους, καλλιτέχνες, bloggers κτλ με τους οποίους ανά διαστήματα θα ανοίγουν διαλόγους.
Με άλλα λογία, θα συμπεριφέρονται ως “φυσιολογικοί” χρήστες, χωρίς να δείχνουν πως είναι προϊόν ανάθεσης απο κάποιο κόμμα.

Όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή και παρθεί η εντολή απο το ΚΟΜΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ , οι λογαριασμοί αυτοί (60 άτομα επι 10 λογαριασμούς ο καθένας = 600 λογαριασμοί) θα αρχίσουν να προπαγανδίζουν με tweets τους , μηνύματα κατά του αρχηγού του αντιπάλου κόμματος “ΚΟΜΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” και να τον κράζουν για το οικονομικό πρόγραμμα που έχει.
Έτσι απο το πουθενά.... 600 λογαριασμοί , ταυτόχρονα , θα εκφράζουν τη δυσφορία τους για το οικονομικό πρόγραμμα του αρχηγού του ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 

Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι χρήστες που ακολουθούν τα συγκεκριμένα προφίλ τα οποία   ουσιαστικά  είναι κομματικά κατευθυνόμενα ... να διαβάζουν και τη συγκεκριμένη αρνητική γνώμη για το οικονομικό πρόγραμμα του πρόεδρου του “ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ”.

Μάλιστα ο επικοινωνιακός αυτός “πόλεμος” γίνεται πιο δυνατός , όταν ο συγκεκριμένος πολιτικός αρχηγός αποφασίσει να κάνει μια μεγάλη ομιλία ή να βγει να μιλήσει σε κάποια τηλεοπτική εκπομπή.
Τότε οι 600 αυτοί λογαριασμοί, θα σχολιάζουν στοχευμένα  τις δηλώσεις που θα κάνει,  χρησιμοποιώντας hashtag.

(Για τους μη μυημένους στο twitter, hashtag είναι η ονομασίας της “κατηγορίας” ενός θέματος σχολιασμού στο Twitter. Για παράδειγμα όταν βγει να κάνει δηλώσεις ο Obama το hashtag είναι συνήθως #obama , όταν βγει να μιλήσει ο Σακης Ρουβας το hashtag θα ειναι #rouvas κτλ...)

Με αυτό το τρόπο λοιπόν , όταν κάποιος θα μπει να διαβάσει τα σχόλια που έγιναν στο twitter , για την ομιλία του αρχηγού του “ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” θα δει 600 διαφορετικούς μεταξύ τους,  λογαριασμούς twitter, να έχουν μια συγκεκριμένη αρνητική άποψη για το οικονομικό πρόγραμμα του συγκεκριμένου πολιτικού και κόμματος.
Έτσι η γνώμη που θα σχηματίσει , είναι πως ο αρχηγός του “ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” έχει ένα πολύ κακό οικονομικό πρόγραμμα που κατά πάσα πιθανότητα θα βλάψει τη χώρα και δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό.

Τι θέλουμε να πούμε και τι συμπεραίνουμε απο τα παραπάνω;;

Κόμματα και οι κυβερνήσεις , για να προπαγανδίσουν τις πολίτικες και τα προγράμματα τους στο χώρο των social media και ειδικά στο χώρο του Twitter , που πλέον έχει την μεγαλύτερη επιρροή ,στήνουν ολόκληρες ομάδες επικοινωνίας - προπαγάνδας που λειτουργούν όπως ακριβώς το παρα πάνω παράδειγμα. 
Φτιάχνουν ψεύτικους λογαριασμούς , που αρχικά λειτουργούν ως φυσιολογικοί χρήστες και έπειτα αφού αποκτήσουν followers , αρχίζουν και προωθούν συγκεκριμένες γνώμες,απόψεις,άτομα,καταστάσεις κτλ.
Μάλιστα στα μεγάλα πολιτικά ή κοινωνικά events, χρησιμοποιούν τα κατά καιρούς hashtags που καθιερώνονται ανάλογα με το θέμα ... και με βομβαρδισμό tweets … διαμορφώνουν  γνώμες.
Μάλιστα έχει παρατηρηθεί πως κάποια κόμματα δίνουν εντολή στα προφίλ αυτά να μπαίνουν σε διάλογο με χρήστες του Twitter που έχουν μεγάλη απήχηση ,όταν έχουν αντίθετη γνώμη με αυτούς και είτε να τους τρολλαρουν ώστε να χάνεται το νόημα του αρχικού τους Tweets είτε να διχάζουν .

Κάπως έτσι απλά...χωρίς πολλές φιλοσοφίες και χωρίς να το πολυκαταλαβαίνουν οι χρήστες του twitter, συχνά γίνονται αποδέκτες μηνυμάτων τέτοιου είδους λογαριασμών που μόνο στόχο έχουν την κατά παραγγελία προπαγάνδα....

Μετά απο αυτό... εσύ τι δεν καταλαβαίνεις ;


πηγή: prezatv.blogspot.gr

Εντόπισε ανανδρία ο Α. Λοβέρδος

της Άντας Ψαρρά 

Είναι γνωστή εδώ και χρόνια η μεγάλη ταύτιση απόψεων μεταξύ του συνταγματολόγου καθηγητή Α. Λοβέρδου και των απόψεων της εφημερίδας του Θέμου Αναστασιάδη το είδος δημοσιογραφίας του οποίου στηρίζεται εν πολλοίς στη δολοφονία χαρακτήρων, αξιών και ιδεών. 

Η τελευταία όμως αναφορά του Ανδρέα Λοβέρδου στην «ανανδρία» του Αλέξη Τσίπρα με αφορμή την αναφορά του Πρωθυπουργού στο το ότι ο Θ. Αναστασιάδης και η οικογένειά του διαμένουν στην Ελβετία, ξεπέρασε ακόμα και τη λογική. Ο Α. Λοβέρδος θεώρησε άνανδρη επίθεση την αναφορά για το που διαμένει η οικογένεια του Αναστασιάδη, αλλά δεν σκοτίστηκε για τις ανατριχιαστικές και συχνά εικονογραφημένες αναφορές του Πρώτου Θέματος όχι μόνο για τα παιδιά του Πρωθυπουργού αλλά και για τα παιδιά άλλων πολιτικών, τις οικογενειακές τους σχέσεις, τα ενδοοικογενειακά τους προβλήματα και κάθε άλλη προσωπική και αδιάκριτη «πληροφορία» που καταφέρνει να αδράξει το Πρώτο Θέμα. 

Το φλερτ του Α. Λοβέρδου με τις ακραίες τοποθετήσεις του Πρώτου Θέματος και του εκδότη του δεν είναι καθόλου νέο. Ηδη από το 1997 ο «εναγκαλισμός» αυτός ισχυροποιήθηκε όταν ο πρώην υπουργός διατύπωνε σε άλλη εφημερίδα τις απόψεις του για την επαναφορά της θανατικής ποινής (ΝΕΑ 21/11/1997). Με μεγάλη συχνότητα ο Α. Λοβέρδος και οι δηλώσεις ή οι συνεντεύξεις του παρουσιάζονται διαχρονικά στο Πρώτο Θέμα και ίσως αυτός ήταν κι ένας λόγος που τώρα έσπευσε να υπερασπιστεί τον Θ. Αναστασιάδη από την «άνανδρη» επίθεση του πρωθυπουργού. 

Ο εναγκαλισμός αυτός μοιάζει να ισχυροποιήθηκε μέσα από την συχνή επίμονή της εφημερίδας για αμείλικτες τιμωρίες προς παραδειγματισμό των κατά καιρούς παραβατών του Νόμου και την τοποθέτηση του Α. Λοβέρδου περί αναγκαιότητας επαναφοράς της θανατικής ποινής για παραδειγματισμό και αποτροπή ενεργειών αυτοδικίας! Εδώ αξίζει να σκεφτεί κανείς ότι ολόκληρη η υφήλιος και φυσικά η Ελλάδα λίγους μήνες πριν αντέδρασαν στην πρόθεση του Ερντογάν να επαναφέρει την απάνθρωπη αυτή διάταξη. Εδώ βέβαια δεν μπορούμε να είμαστε άδικοι μια και εκτός από τον Α. Λοβέρδο και τις παρόμοιες κατά καιρούς αναφορές του Πρώτου Θέματος τότε συντάχτηκαν με την επαναφορά 61 βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου κάποιοι από τους οποίους σήμερα ανατριχιάζουν με την πιθανότητα να εκδοθούν στην Τουρκία οι στρατιωτικοί που κατέφυγαν στην Ελλάδα. 

Η δεύτερη και σημαντικότερη ισχυροποίηση του δεσμού Πρώτου Θέματος – Ανδρέα Λοβέρδου πραγματοποιήθηκε το διάστημα της θέσπισης της κατάπτυστης υγειονομικής διάταξης που ξεκίνησε με πογκρόμ και οδήγησε στη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών. Μέσα στον πρώτο μόλις μήνα εφαρμογής της διάταξης Λοβέρδου πάνω από 23 «δραματικές» δημοσιεύσεις «κοσμούσαν» τα πρωτοσέλιδα και τις ιστοσελίδες του Πρώτου Θέματος (από τις 30/4 έως τις 30/5 του 2012) συμβάλλοντας στην τρομοκράτηση του πολίτη. 

Ενδεικτικά: 

• Κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ο Ανδρέας Λοβέρδος. Ξεφεύγει η κατάσταση. Άλλες τρεις πόρνες με AIDS στην Αθήνα!
• «Υγειονομική βόμβα» οι μολυσμένες με AIDS πόρνες 
• Στοιχεία σοκ, την τρίτη μόλις ημέρα των ελέγχων - Για κακούργημα διώκονται οι 11 ιερόδουλες που βρέθηκαν θετικές στον ιό HIV – «Θα ελέγξουμε όλους τους οίκους ανοχής» τονίζει ο υπουργός Υγείας Α. Λοβέρδος 
• Απασφαλισμένη υγειονομική βόμβα, μέσα στην ελληνική κοινωνία, χαρακτήρισε ο υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Λοβέρδος, το θέμα των μολυσμένων με τον ιό HIV ιερόδουλων στην Αθήνα. 
• «Η υγειονομική βόμβα του AIDS δεν βρίσκεται πλέον μέσα στο γκέτο των αλλοδαπών όπως συνέβαινε μέχρι πρότινος (!) ξέφυγε από το γκέτο τώρα. Προσωπικά αλλά και όλες οι αρμόδιες αρχές προσπαθήσαμε πολύ γι’ αυτό, για να μην ξεφύγει. Γι’ αυτό φώναζα τους τελευταίους μήνες: μην πηγαίνετε με παράνομα εκδιδόμενες αλλοδαπές…» ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός Υγείας, κ. Ανδρέας Λοβέρδος 
• Μετά τις εξελίξεις με τις οροθετικές ιερόδουλες. Αυτοψία (!) Λοβέρδου - Χρυσοχοΐδη στους δρόμους της Αθήνας, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν και κατά πόσο εφαρμόζεται η υγειονομική διάταξη. (σ.σ. πρόσφατα μέσα στη Βουλή ο Α. Λοβέρδος έριχνε την ευθύνη στον αρμόδιο εισαγγελέα)
• Συνάντηση με σκοπό την αξιολόγηση της εφαρμογής της υγειονομικής διάταξης στο κέντρο της Αθήνας, είχαν την Παρασκευή ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ανδρέας Λοβέρδος, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Στη συνέχεια, οι ίδιοι οι υπουργοί έκαναν αυτοψία στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας, προκειμένου να διαπιστώσουν εάν και κατά πόσο εφαρμόζεται η υγειονομική διάταξη. 

Μπορεί όλα αυτά ευτυχώς να έχουν περάσει με τις βαριές επιπτώσεις να παραμένουν κυρίως στις ζωές των εξαρτημένων γυναικών που διαπομπεύτηκαν, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ελλοχεύει ο κίνδυνος για νέες παρόμοιες μεθόδους κατάφωρης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που θυμήθηκε όψιμα να υπερασπιστεί ο πρώην υπουργός σχετικά με την διαμονή ή όχι της οικογένειας του Αναστασιάδη στην Ελβετία. Ισως αξίζει εδώ να θυμηθεί κανείς τις πολύ επικίνδυνες και άνανδρες αναφορές από την κλειδαρότρυπα του Πρώτου Θέματος (και όχι μόνο) στα παιδιά, τις συζύγους αλλά και τις ερωτικές συνήθειες των πολιτικών, θέματα για τα οποία δεν έκανε την παραμικρή δήλωση ο κ. καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. 

Δυστυχώς ο λόγος του Α. Λοβέρδου έπαψε να είναι απλά αντιφατικός όπως όταν για παράδειγμα δήλωνε στο Πρώτο Θέμα ότι καταρρέει η κυβέρνηση Παπαδήμου (της οποίας ήταν μέλος). Ο λόγος του εδώ και πολλά χρόνια έχει γίνει ακραίος.