DATE

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015


Η υποκρισία του Βερολίνου ως στρατηγικό 

πρόβλημα της Δύσης



του Μάκη Ανδρονόπουλου
Μετά τη χθεσινή έκτακτη σύνοδο κορυφής για την επίλυση του ελληνικού-ευρωπαϊκού ζητήματος, η Ευρώπη και οι ΗΠΑ πρέπει να αποφασίσουν τι είναι τελικά το Βερολίνο. Είναι υποκριτές που πίσω από διάφορα τερτίπια προσπαθούν να κρύψουν τις ανομολόγητες επεκτατικές ορμές της γερμανικής ελίτ για μια παγκόσμια πολιτική; …ή πρόκειται απλώς για ανίκανους που δεν είναι σε θέση να κάνουν οιαδήποτε πολιτική που δεν είναι γραμμένη σε εγχειρίδιο; 
Οι χθεσινές δηλώσεις Σόιμπλε και Μέρκελ ήταν υποκριτικές και απαράδεκτες. Επιχείρησαν να μετατρέψουν την σύνοδο κορυφής σε Euroworking Group, κάτι που το έσωσε ο Ολάντ με τον Ρέντζι. Η καγκελάριος Μέρκελ μίλησε σαν τμηματάρχης επαρχιακού τραπεζικού καταστήματος που ρωτάει την υπηρεσία για να ρυθμίσει ένα δάνειο. Ο υπουργός Οικονομικών της Βολφγκανγκ Σόιμπλε μίλησε σαν επιθεωρητής δημοτικού σχολείου. Χωρίς ίχνος πολιτικής, πόσο μάλλον πολιτικότητας. Αυτό είναι για γενετική προβληματική αδυναμία του Βερολίνου που καταδεικνύει την ανικανότητα της Γερμανίας να οδηγήσει την Ευρώπη στην ολοκλήρωση.
Η Γερμανία δεν μπορεί να ηγηθεί της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης έχει πει κατ΄ επανάληψη ο γεροΣμιτ ...
Ο Χάμπερμας έγινε έξαλλος χθες.  Σε άρθρο του με τίτλο "Γιατί η πολιτική της Μέρκελ για την Ελλάδα είναι λάθος" θεωρεί σκάνδαλο την δυστοκία με την οποία αντιμετωπίζει τον ηγετικό της ρόλο η γερμανική κυβέρνηση, επεσήμανε ότι η πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ αποκαλύπτει τα κατασκευαστικά λάθη της ΟΝΕ και χαρακτήρισε «ψήφο κατά της ταπεινωτικής δυστυχίας» την πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα. 
Η Ουάσιγκτον τα έχει καταλάβει όλα αυτά, αλλά θέλει να κλείσει πρώτα μερικά άλλα στρατηγικά ζητήματα (εγκατάσταση πυραύλων και στρατευμάτων στη νέα ζώνη που φαίνεται να έχει συμφωνηθεί -ασχέτως με το θέατρο- με τη Ρωσία και την ΤΤΙΡ κ.ά.).  Επίσης, έχει αντιληφθεί την υποκρισία του Βερολίνου. Αντιλαμβάνεται πως η Γερμανία δεν μπορεί να είναι το πρώτο βιολί, διότι είναι φάλτσο. Τώρα, λέγεται ότι περνάει εξετάσεις ο Ματέο Ρέντζι, για να πάρει την «αντιπροσωπεία» που είχαν παλαιότερα ο Μπλερ και μετά ο Σαρκοζί. Βέβαια, μεθαύριο, ο Ολάντ θα έχει μια ευκαιρία να πάρει πάνω του το παιγνίδι, εκτός κι αν την τελευταία στιγμή, η κα Μέρκελ αδειάσει κυριολεκτικά τον Σόιμπλε και μπει αυτή μπροστά σε μια έντιμη και ολική συμφωνία με την Ελλάδα.
Άλλωστε, το ευρωπαϊκό παιγνίδι χοντραίνει.
Ο Γιούνκερ μεθαύριο θα παρουσιάσει την έκθεση-πρότασή του “Completing Europe’s Economic and Monetary Union”  που υποτίθεται ότι είναι σε συνεργασία με τους άλλους τέσσερεις προέδρους αλλά δεν είναι. Πρόκειται για μια έκθεση ανάχωμα στις φιλοδοξίες του Βερολίνου που έχει ετοιμάσει άλλο σχέδιο, και το οποίο έχει επιβάλει στον Ολάντ. 
Όπως είναι αυτονόητο το σχέδιο του κ. Γιούνκερ είναι πάλι για τις τράπεζες και προβλέπει -σε τρία στάδια από την 1.7.2015 έως το 2025- την ολοκλήρωση της ΟΝΕ (συμπλήρωση του άθλιου μορφώματος της τραπεζικής ένωσης, ενοποίηση των αγορών χρήματος και κεφαλαίου και την εισαγωγή κοινών φορολογικών πολιτικών). Δηλαδή, ολοκλήρωση του υπαρκτού μονεταριστικού μοντέλου χωρίς πολιτική ενοποίηση. Η Μέρκελ όμως έχει άλλα σχέδια, πιο πολιτικά, πιο γερμανικά. Θα δούμε πως θα χειριστεί το παιγνίδι στην σύνοδο.
Η Γερμανία δεν είναι αθώα περιστερά που τηρεί ευλαβικά το βιβλίο, όπως δεν ήταν αθώα όταν ο Μπίζμαρκ διαβεβαίωνε τους Βρετανούς, μετά την ενοποίηση της χώρας του το 1871 ότι είναι μια «κορεσμένη δύναμη» που δεν έχει άλλες βλέψεις, αλλά στη συνέχεια ο Γουλιέλμος τον διέψευσε  ποτίζοντας την Ευρώπη με δηλητηριώδη αέρια…
Σε μια πρόσφατη μελέτη των Ulrike Guérot και Jacqueline Hénard του European Council on Foreign Relations με τίτλο «Τι σκέφτεται η Γερμανία για την Ευρώπη» τίθεται το ερώτημα αν το Βερολίνο μπορεί να εμπνεύσει πίστη για μια «περισσότερη Ευρώπη» και να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα, δηλαδή, αν το επόμενο βήμα θα είναι των Ευρωπαίων πολιτών ή ένα πρότζκετ των ελίτ. Για μας είναι προφανές ότι οι Γερμανοί δεν έχουν αποφασίσει, αν και για την καγκελαρία δεν υπάρχει δίλημμα. 

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015


Προσοχή στη διαφορά “παίρνω μέτρα” και “σας 

παίρνω τα μέτρα”



Του Κώστα Βαξεβάνη
Υπέρ των μέτρων της κυβέρνησης ή κατά; Είναι νέο μνημόνιο ή δεν είναι; Στην πραγματικότητα το ερώτημα είναι αν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο ή όχι. Η συμφωνία που προωθεί η κυβέρνηση δεν είναι ούτε σκίσιμο του μνημονίου ούτε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Υπάρχουν κοστολογημένα μέτρα γύρω στα 7,8 δις ευρώ. Αυτά τα μέτρα σήμερα συγκρίνονται από τα ΜΜΕ με τα μέτρα του mail Χαρδούβελη και εμφανίζονται ως δυσβάστακτα μέτρα. Γίνεται μια σκόπιμη σύγχυση για το ότι το θέμα δεν είναι πόσο κοστολογούνται τα μέτρα αλλά ποιούς αφορούν. Θα υπάρξουν 8 δις από οριζόντιο κόψιμο μισθών και συντάξεων, από φορολόγηση των πάντων, ή από αναλογική συνεισφορά του καθενός; Και το βασικότερο, με κάποια προοπτική ή χωρίς μέλλον; Σε αυτό οφείλει να απαντήσει ξεκάθαρα η κυβέρνηση και όχι με διαρροές.
Όσοι επί μήνες κινδυνολογούσαν πως η Οικονομία καταρρέει αν δεν υπάρξει συμφωνία, πως η χώρα καταστρέφεται, μπαίνουν τώρα στην κριτική της συμφωνίας. Αυτό το «ευρώ πάση θυσία» γίνεται «όχι το δικό μας ευρώ». Το δεύτερο που παρατηρώ, είναι πως η απαίτηση πολλών να μην υπάρξουν μέτρα, ταυτίζεται με την αντίληψη να μην υπάρχουν φόροι. Ενάντια σε ό,τι επικρατεί ως κυρίαρχη αντίληψη, οι φόροι δεν είναι κάτι κακό, αν επιστρέφουν στην κοινωνία. Αν δηλαδή οι φόροι χρησιμοποιούνται για τις κοινωνικές δαπάνες και τη λειτουργία του κράτους και όχι για να ταΐζουν τους κηφήνες και τη διαπλοκή είναι προοδευτικό μέτρο. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι φόροι αλλά το «ποιοί φόροι» και κυρίως σε «ποιούς φόροι». Αν λοιπόν προκύπτουν μέτρα 8 δις, τα οποία καλούνται να πληρώσουν αυτοί που πρέπει αλλά δεν πλήρωσαν ποτέ, αυτά τα μέτρα είναι μια διαφορά.
Έτσι ο χαρακτηρισμός «επώδυνα μέτρα» μπορεί να είναι εκ του πονηρού. Ως σήμερα οι δημοσιονομικές παρεμβάσεις γίνονταν με κόψιμο των κοινωνικών δαπανών και επίθεση οριζόντια στην κοινωνία. Τα νέα μέτρα σύμφωνα με την κυβέρνηση, οδηγούν τις παρεμβάσεις αυτές στα εισοδήματα, δηλαδή στην είσπραξη από αυτούς που έχουν εισοδήματα και όχι στις κοινωνικές δαπάνες που εκ των πραγμάτων ευνοούν τα φτωχότερα στρώματα. Είναι διαφορετικό μέτρο αυτό που εξασφαλίζει 1 δις από κόψιμο των δαπανών για τα νοσοκομεία, από το μέτρο που εξασφαλίζει 1 δις από φορολόγηση εισοδημάτων πάνω από 500.000 ευρώ το χρόνο. Στην πρώτη περίπτωση η κυβέρνηση παίρνει τα μέτρα της κοινωνίας για να την ενταφιάσει, ενώ στη δεύτερη παίρνει μέτρα για την κοινωνία.
Δεν υπάρχουν όμως μόνο αυτά τα μέτρα. Υπάρχουν και μέτρα από τα άλλα, που συνεχίζουν να βαρύνουν τους πάντες ως έμμεσοι ή έκτακτοι φόροι. Αυτά τα μέτρα συνεχίζουν να επιβαρύνουν και τα φτωχότερα στρώματα. Και ενώ αυτά είναι συγκεκριμένα, οι διαβεβαιώσεις για πάταξη της λαθρεμπορίας ή της φοροδιαφυγής είναι αόριστες. Πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες και αποτελεσματικές για να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στην κοινωνία. Τέτοια προοπτική δεν υπάρχει. Βασικές λειτουργίες του κράτους, όπως της Δικαιοσύνης, του ΣΔΟΕ, των διωκτικών μηχανισμών, είναι ακόμη παραδομένες στη διαφθορά και τη διαπλοκή. Συνεχίζουν να αδικούν την κοινωνία και να υπηρετούν τα χειρότερα κομμάτια της. Άρα τα άδικα μέτρα που επιβαρύνουν αυτούς που δεν θα έπρεπε, δεν αίρονται με κάποιες ανταποδοτικές λειτουργίες από το κράτος. Τι σημασία έχει να προβλέπεις μεγάλη φορολογία για τα μεγάλα εισοδήματα, όταν αυτά καταφέρνουν να είναι αδήλωτα;
Μπορούσαμε χωρίς όλα αυτά τα μέτρα; Η  άποψή μου είναι πως ναι. Αυτό απαιτεί όμως ένα μεγάλο βαθμό πολιτικής συνειδητότητας από τους πολίτες και όχι μόνο από την κυβέρνηση. Η απόφαση για ρήξη θα ήταν αποτελεσματική για την Ελλάδα και την Ευρώπη, αλλά με σκληρό κόστος. Όταν η Ελλάδα προσκυνάει ως εικόνισμα το τραπεζικό ΑΤΜ ακόμα και αν δεν έχει δικά της λεφτά μέσα, δεν μπορεί να κάνει τη ρήξη. Οι πολίτες αυτής της χώρας, παραδομένοι επί χρόνια στο φόβο και την εικονικότητα, στη διαστρέβλωση και την προπαγάνδα, έμαθαν να κρίνουν με όρους που είναι ασύμφοροι. Με την αγωνία για τις αγορές με τις οποίες δεν σχετίζονται, με το άγχος για το χρηματιστήριο που δεν ξέρουν ούτε πού πέφτει, με το φόβο για το αύριο που δεν γνωρίζουν. Μπορεί να γίνει η ρήξη; Ίσως και να μπορεί. Αλλά πρέπει να την αποφασίσει ο καθένας από εμάς με κάθε κόστος και όχι δι’ αντιπροσώπου απ’ τον καναπέ. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις για το «Μένουμε Ευρώπη» ακόμη και αν είχαν τη γραφικότητα των διοργανωτών τους, απέδειξαν πως η κοινωνία ανησυχεί για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας ,ακόμη και αν είναι πρόδηλο πως αυτή είναι μαύρη ή επιζήμια. Απολογείται στο στερεότυπο και όχι στην ουσία.
Η κυβέρνηση έχει την ευθύνη να φύγει από την μέγγενη του εκβιασμού από τον ευρωπαϊκό παράγοντα που θα επανέλθει με το επιχείρημα της χρηματοδότησης. Είναι υποχρεωμένη να αναμοχλεύσει στην Ευρώπη όλα τα πολιτικά θέματα που θα ξαναθέσουν το ερώτημα «τι Ευρώπη θέλουμε». Αλλά κυρίως είναι υποχρεωμένη να ασχοληθεί με το εσωτερικό μέτωπο και να αποκαταστήσει τη χώρα. Η γραφειοκρατία, η διαφθορά, η παθογένεια στο Δημόσιο τομέα, η προσκόλληση του Ιδιωτικού τομέα στο Δημόσιο, η έλλειψη Δικαιοσύνης δεν σχετίζονται με τα οικονομικά μέτρα. Ας σταματήσουν λοιπόν οι υπουργοί να κρύβονται πίσω απ την διαπραγμάτευση και ας δείξουν πώς εννοούν τα μέτρα υπέρ της κοινωνίας. Όσο δημιουργείς πολιτική και κοινωνία με τηλεοπτικούς όρους και εμφανίσεις, τόσο τα media και όχι η πολιτική και η κοινωνία θα καθορίζουν το μέλλον.

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ: 

Όλη η ΑΛΗΘΕΙΑ για τα μέτρα!



Και τώρα που η κυβέρνηση βρίσκεται μια ανάσα από τη συμφωνία μετά από σκληρή και αλύγιστη διαπραγμάτευση, οι μονταζιέρες και οι… αυθόρμητοι σχολιαστές του Κινήματος «Μένουμε Ευρώπη» (με σήμα τον Άδωνι) πήραν φωτιά!
Ξαφνικά, τα μέτρα που πρότεινε ο Τσίπρας είναι πολύ σκληρά και ενοχλούν τους… μνημονιακούς χασάπηδες και τους νεοφιλελεύθερους γιάπηδες.
Δικαίως τους ενοχλούν: γιατί οι μεν πρώτοι θα ξεβρακωθούν οριστικά και θα τελειώσουν πολιτικά ενώ οι δεύτεροι θα αφήσουν κάτω τα πλακάτ και θα βάλουν το χέρι στην τσέπη. Γιατί αυτή τη φορά δε θα πληρώσουν τα συνήθη υποζύγια αλλά οι ΕΧΟΝΤΕΣ.
Όσο περισσότερο σκούζει κάποιος, λοιπόν, τόσο πιθανότερο είναι να είναι από τους προνομιούχους της κρίσης που τώρα καταλαβαίνει ότι το ΠΑΡΤΙ τελείωσε. Δηλαδή, ο υπάλληλος ή ο συνταξιούχος προτιμούσε Χαρδούβελη που θα πετσόκοβε μισθούς και συντάξεις ή Βαρουφάκη που θα αυξήσει την εισφορά σε όσους έχουν ετήσιο εισόδημα άνω των 500.000 ευρώ; ΡΗΤΟΡΙΚΟ το ερώτημα.
Mακάρι να ζούσαμε, βέβαια, στον… Παράδεισο και να γινόταν να έχουμε συμφωνία με τους Ευρωπαίους για να ξεπληρώσουμε τα σπασμένα του Σημίτη, του ΓΑΠ, του Σαμαρά, του Βενιζέλου χωρίς να μας ζητηθούν μέτρα. Ο πρώτος που λέει ότι η πρόταση των Αθηνών είναι μια σκληρή για τους Έλληνες πρόταση είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Η κυβέρνηση του, όμως, έδωσε – και δίνει ακόμη – σκληρή μάχη κόντρα στο ευρωπαϊκό, συντηρητικό κατεστημένο και τον Σόιμπλε που ξεδιάντροπα υπηρετεί σκοτεινά σχέδια ώστε τα μέτρα που είναι αναγκασμένη να πάρει να είναι μέτρα που ΔΕΝ θα επιβαρύνουν τους ήδη ισοπεδωμένους από τα μνημόνια των Σαμαράδων αλλά ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ από αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν.
Υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι τα μέτρα των 7,8 δισ. είναι ήττα της διαπράγματευσης. Ξεχνούν (;) ότι ο Σαμαράς είχε συμφωνήσει για πρωτογενές στο 3%! Δηλαδή, θα είχε πάρει τα ίδια μέτρα συν άλλα που θα έφταναν το κοστούμι στα… 20 δισ. για να βγαίνουν τα νόυμερα.
Είναι δυνατόν να μιλάμε για ήττα της Ελλάδας όταν η ελληνική κυβέρνηση, ατρόμητη, κατάφερε να πετύχει πρωτογενές 1% (και μάλιστα κάνοντας ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ) τη στιγμή που ο προηγούμενος πρωθυπουργός καμάρωνε που είχε το πρωτογενές στο 3%; Και η προπαγάνδα έχει τα όρια της!
Να το δούμε με νόυμερα; Η ελληνική πρόταση προβλέπει χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα 1% και 2% για το 2015 και το 2016 αντίστοιχα, έναντι 3% και 4,5% που είχε υπογράψει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Μόνο για το 2016 η οικονομία θα απαλλαγεί από μέτρα ύψους 8,2 δισ. ευρώ! Σε βάθος πενταετίας ο συνολικός δημοσιονομικός χώρος που εξασφαλίζεται φτάνει τα 15,4 δισ. ευρώ, πάνω, δηλαδή, από το 8,5% του σημερινού ΑΕΠ!
Για να μην τρώτε λοιπόν ΑΜΑΣΗΤΗ την προπαγάνδα των συστημικών μέσων (που βρίσκονται σε πανικό γιατί βλέπουν ότι θα αναγκαστούν να αποδώσουν και αυτοί όσα ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ) και των διάφορων Μένουμε Ευρώπη με τις… τζιπάρες ΔΕΙΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ τι έσωσε η ελληνική κυβέρνηση και ποιοι θα κληθούν αυτή τη φορά να σηκώσουν το βάρος.
Η κυβέρνηση τροποποίησε τις κλίμακες στην εισφορά αλληλεγγύης προκειμένου να μην πληρώνουν οι χαμηλόμισθοι και χαμηλοσυνταξιούχοι. Να σημειωθεί ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε εξαγγείλει μείωση κατά 30% της εισφοράς αλληλεγγύης μόνο αν το 2014 είχε πρωτογενή πλεόνασμα 1,5%. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, όμως, το 2014 το πρωτογενές πλεόνασμα ήταν μόλις 0,4%, γεγονός που δεν θα οδηγούσε σε μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης. Η πρόταση της κυβέρνησης είναι:

* 12.000 – 20.000 ευρώ 0,7% [από 1%]
* 20.001 – 30.000 ευρώ 1,4% [από 2%]
* 30.001 – 50.000 ευρώ 2,0% [από 2%]
* 50.001 – 100.000 ευρώ 4,0% [από 3%]
*100.001 – 500.000 ευρώ 6,0% [από 4%]
* Πάνω από 500.000 ευρώ 8,0% [νέα κλίμακα]

Με λίγα λόγια, αυτή τη φορά θα βάλουν πλάτη όσοι έχουν. Και όσο περισσότερο έχουν, τόσο περισσότερη πλάτη θα βάζουν! Μεγαλύτερη διάψευση για τον Γιούνκερ που δήλωσε ότι ο Τσίπρας δεν ενθουσιάστηκε με την πρόταση του να πληρώσουν αυτή τη φορά οι πλούσιοι δε θα μπορούσε να υπάρχει!
Στο ΦΠΑ παραμένουν οι τρεις συντελεστές 23%,13% και 6% [από 6,5%]. Ενέργεια, νερό, εστίαση διατηρούνται στο μεσαίο συντελεστή ενώ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ, έστω κατά 0,5%, ο ΦΠΑ σε φάρμακα/βιβλία. Τα φάρμακα θα είναι πιο φτηνά! Το ακούτε αυτό στα μεγαλοκάναλα; Μπα! Οι θεσμοί ζητούσαν δύο συντελεστές [11% και 23%] όπου τα φάρμακα εντάσσονταν στο 11% και ενέργεια, νερό, εστίαση στο 23%.
Αλλά οι θεσμοί ζητούσαν και άλλα:

Την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος φορολογίας εισοδήματος.

Την κατάργηση των επιδοτήσεων για το πετρέλαιο θέρμανσης.

Την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης των αγροτών.

Τη διενέργεια μελέτης για την κοινωνική πολιτική με στόχο την περικοπή δαπανών κατά 0,5% του ΑΕΠ, δηλαδή 900 εκατ. ευρώ.

Η κυβέρνηση δεν θα προχωρήσει στην εφαρμογή των παραπάνω μέτρων. Τι λέτε; Έγινε διαπραγμάτευση ή όχι;
Αντίθετα, τα μέτρα που προτείνει μεταφέρουν τα βάρη στα υψηλότερα στρώματα, βρίσκει νέες πηγές εσόδων και μειώνει τις δαπάνες, όχι από τον πυρήνα του κοινωνικού κράτους, όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά από εκεί όπου υπάρχουν περιθώρια.
Συγκεκριμένα:

- Αυξάνεται από το 2016, κι όχι από το 2015, ο συντελεστής φορολογίας των ΑΕ και ΕΠΕ [όχι των ελεύθερων επαγγελματιών και των ατομικών επιχειρήσεων] από το 26% στο 29%.

- Επιβάλλεται έκτακτη εισφορά 12% στις επιχειρήσεις με κέρδος πάνω από 500.000 ευρώ.

- Αυξάνεται ο φόρος πολυτελείας [αυτοκίνητα άνω των 2500 κ.εκ., πισίνες, αεροπλάνα, ιδιωτικά σκάφη άνω των 10 μέτρων].

- Εφαρμόζεται ο φόρος τηλεοπτικών διαφημίσεων και θα διεξαχθούν διαγωνισμοί για τις τηλεοπτικές άδειες και τις άδειες κινητής τηλεφωνίας.

- Επιβάλλεται φορολογία στα ηλεκτρονικά παίγνια (VLTs).

Αν έχεις επιχείρηση με ΚΕΡΔΟΣ (και όχι τζίρο) πάνω από μισό εκατομμύριο, έχεις πισίνα, έχεις ένα… αεροπλανάκι, έχεις δικό σου τηλεοπτικό σταθμό και έχεις μάθει να λειτουργείς παράνομα και βάζοντας φέσια στο κράτος έχεις ΚΑΘΕ δικαίωμα να είσαι θυμωμένος με τον Τσίπρα. Αν είσαι ισοπεδωμένος από τη κρίση μισθωτός, συνταξιούχος ή άνεργος έχεις κάθε λόγο να χαίρεσαι!
Θες και άλλες αποδείξεις; Πάμε στα φορολογικά:
Οι θεσμοί ζητούσαν: Τη μείωση του ποσού των 1500 ευρώ και την κατάργηση του ανώτατου ορίου 25% στις κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών για χρέη στην εφορία, την αύξηση του επιτοκίου που εφαρμόζεται στο πρόγραμμα ρύθμισης οφειλών. ΔΕΝ τα καταφέραν.
Η κυβέρνηση με βάση το πρόγραμμά της πέτυχε και θα περιληφθούν στην συμφωνία τα παρακάτω:

- Καταπολέμηση του λαθρεμπορίου πετρελαίου, μεταξύ άλλων και μέσω του εντοπισμού των αδήλωτων δεξαμενών.

- Εντατικοποίηση των ελέγχων στα τραπεζικά εμβάσματα [π.χ. λίστα Λαγκάρντ] και εφαρμογή μέτρων για την εθελοντική αποκάλυψη περιουσιακών στοιχείων.

- Ενίσχυση της διοικητικής επίλυσης διαφορών για την επιτάχυνση των εκκρεμών υποθέσεων.

- Προώθηση των ηλεκτρονικών πληρωμών.

- Φοροαπαλλαγές σε μόνιμους κατοίκους νησιών με χαμηλά εισοδήματα.

Και, όμως, τα… τρολς ρωτάνε γιατί δεν ακουμπάνε τη λίστα Λαγκάρντ και λένε ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για τους κατοίκους των νησιών.
Επίσης, μιας και δεν έχουμε Χαρδούβελη, αλλά Γιάνη: Το ΕΚΑΣ δεν θα καταργηθεί αλλά θα αντικατασταθεί από το 2020 από ένα νέο πλαίσιο προστασίας των χαμηλοσυνταξιούχων. Δεν θα εφαρμοστεί η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, που θα μείωνε τις συντάξεις κατά 500 εκατ. ευρώ. Θα αυξηθεί η σύνταξη ανασφάλιστων του ΟΓΑ. Δεν αλλάζουν τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης στα 67 έτη, όπως ζητούνταν για όσους βγουν στη σύνταξη από την 30η Ιουνίου 2015.
Εσύ, μεγάλε υπουργέ Εργασίας, Γιάννη Βρούτση που μας έλεγες ότι παλεύεις για τον εργαζόμενο (εδώ γελάνε μέχρι ΔΑΚΡΥΩΝ), μάθε ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση σωτηρίας:
Δεν αποδέχθηκε τη διατήρηση του ισχύοντος πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων μέχρι το τέλος του 2015, και θα επαναφέρει το προηγούμενο πλαίσιο.
Δεν αποδέχθηκε τις μαζικές απολύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο σύμφωνα με τις «καλές πρακτικές» των χωρών της ΕΕ.
Δεν αποδέχθηκε «να μην ανακληθούν οι νομικές παρεμβάσεις της προηγούμενης περιόδου στα εργασιακά». Αυτό σημαίνει ότι είναι έτοιμη να νομοθετήσει για την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αύξηση του κατώτατου μισθού.
Προσθέστε σε ΟΛΑ αυτά ότι η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ ΔΕΝ ΠΩΛΟΥΝΤΑΙ, ότι οι μισθοί στο δημόσιο ΔΕΝ μειώνονται, ότι τα καταστήματα ΔΕΝ θα λειτουργούν τις Κυριακές, ότι ΔΕΝ θα απελευθερωθεί η αγορά γάλακτος, αρτοποιείων, φαρμακείων.
Διαβάστε το κείμενο ξανά. Προσεκτικά. Κερδίσαμε… κάτι ή όχι; Και μη ξεχνάτε: η κυβέρνηση αυτή έχει τον λαό μαζί της και ακόμη 3.5 χρόνια μπροστά της για να ολοκληρώσει το έργο της: την οριστική ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της Ελλάδας.
Εσείς του «Μένουμε Ευρώπη» πηγαίντε μια βόλτα στις Βρυξέλλες. Θα πάθετε πλάκα όταν διαπιστώσετε πόσο καλό ΠΕΝΤΟΖΑΛΗ ξέρει, πια, η Αγκέλα και η Κριστίνα!

toxwni.gr