Αιδώς Αργείοι... Πασοκονουδούδες!
του Θάνου Οικονομόπουλου
Μπορείς να κατηγορήσεις για πολλά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά να τον μέμφεται κάποιος επειδή φτάσαμε στα χάλια που βρισκόμαστε σήμερα, μετά από πέντε χρόνια κρίσης και μνημονίων, είναι αυταπόδεικτη σαχλαμάρα. Σπατάλησε (πολύτιμο) χρόνο, ναι. Βρίσκεται αντιμέτωπος με τις ιδεοληψίες και τις εμμονικές ψευδαισθήσεις του, αναμφίβολα. Και σίγουρα παραδέρνει ζαλισμένος από την απότομη πρόσκρουσή του με την πραγματικότητα-πόσο μάλλον που δεν είναι ένας αλλά... “δυό, τρεις, χίλιοι δεκατρείς...”!
Είναι για γέλια ο “προβληματισμός” στο εσωτερικό της ΝΔ, αλλά και του... εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ, αν θα ψηφίσουν στην Βουλή την (όποια!) συμφωνία με τους δανειστές φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, ανάλογα αν θα είναι... καλύτερη η χειρότερη από το διάσημο πλέον “μέιλ Χαρδούβελη”. Κακό και υφεσιακό ήταν το περιώνυμο μέιλ, μια από τα ίδια θα είναι, αν υπάρξει όπως ελπίζεται, και η συμφωνία που πασχίζει να κλείσει ο Τσίπρας. Που επιτέλους αποφάσισε ή αναγκάσθηκε (έτσι φαίνεται τουλάχιστον) να αφήσει στην πάντα τις ιδεολογικές και προεκλογικές ψευδαισθήσεις του, και να προσγειωθεί στην πιεστική πραγματικότητα, προσπαθώντας να την αντιμετωπίσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται και να την διαχειρισθεί. Να κάνει, δηλαδή, την “κωλοτούμπα” που πάμπολλοι περίμεναν και σήμερα του ζητούν να κάνει, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Και θα' ρθει η ΝΔ και το... ολίγον ΠΑΣΟΚ (των περικοπών μισθών και συντάξεων αντί για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό, της επαχθέστατης φορολογία και του ΕΝΦΙΑ αντί για αναδιάταξη του φορολογικού πλαισίου και των ελεγκτικών μηχανισμών, κλπ, κλπ...) να τον στήσουν στον τοίχο γιατί αναγκάζεται να κάνει κάτι ανάλογο (και μάλλον πιο ελπιδοφόρο σε προοπτική) μ' αυτούς ; Στα σοβαρά ;
Από την στιγμή που χάθηκε δια παντός η ευκαιρία που είχαμε το 2010 να διαπραγματευτούμε καλύτερα και αποτελεσματικότερα την “συνταγή” της διάσωσής μας από την χρεοκοπία, αυτό που κάνουμε ως χώρα είναι να κρατηθούμε μέσα στην Ευρώπη (γιατί αλλιώς...) και με το κεφάλι έξω από το νερό. Με την ελπίδα ν' αλλάξουν οι συνθήκες, να προβληματισθεί ολόκληρη η Ευρώπη για το πως αντιλαμβάνεται και σχεδιάζει το μέλλον της, να καταφέρουμε κι' εμείς επιτέλους με κόπους και θυσίες να γίνουμε κανονικό, σύγχρονο κράτος.
Το “ναι” στην συμφωνία που ελπίζεται να συνάψει ο Τσίπρας με τους εταίρους δανειστές μας, δεν σημαίνει επιβράβευση γιατί θα είναι.... καλή, αλλά απαραίτητη προϋπόθεση για να μην πάμε στα βράχια και βουλιάξουμε. Να αποφύγουμε τώρα τα χειρότερα, και μετά όλοι μαζί να δούμε τι θα κάνουμε- κι' έχουμε να κάνουμε, πρέπει να κάνουμε, πολλά και δύσκολα για μακρύ χρονικό διάστημα. Να μην χρεοκοπήσουμε τώρα, και ν' αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε το μέλλον και την αναγκαία αναπτυξιακή ανασυγκρότησή μας...
Αυτό έλεγε τα 2,5 τελευταία χρόνια η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που... έκανε μόνο οριζόντιες περικοπές και επέβαλλε φόρους, χωρίς να τολμάει την παραμικρή πραγματική μεταρρύθμιση που θα προϋπέθετε σύγκρουση με την πελατειακή νοοτροπία που αυτά τα δυό κόμματα είχαν ως... αξιακή ιδεολογική παντιέρα! Και τώρα που ο Τσίπρας (δυστυχώς, όχι και ο... όλος ΣΥΡΙΖΑ!) φαίνεται διατεθειμένος από... φύλαρχος εμμονικών ιδεοληπτικών “ανταρτών” να γίνει υπεύθυνος πρωθυπουργός που πατάει τα πόδια του στην γη, αντί να τον ενθαρρύνουν και να τον στηρίξουν έναντι των εσωκομματικών αντιπάλων του (και επικίνδυνων για την πατρίδα “ρεβανσιστών” και επίσης οπαδών του πελατειακού μεγάλου κράτους) τον... απειλούν, τον λοιδορούν και ενισχύουν μέσω ... τεθλασμένης τους Λαφαζανοστρατούληδες; Τόσο μικροκομματική πρεσβυωπία πια; Και το “φτύσιμο” των δημοσκοπούμενων, δεν το νοιώθουν;
