ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Δέκα λόγοι που καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για ταχεία απαλλαγή από το παλιό καθεστώς, ώστε να μην προλάβει να ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Αυτές οι ευρωεκλογές δεν είναι σαν τις άλλες της χαλαρής ψήφου. Είναι εκλογές δημοψήφισμα, γιατί με αυτές θα τεκμηριωθεί η διάσταση κυβέρνησης και εκλογικού σώματος και έτσι, με δημοκρατικές διαδικασίες θα οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές και στην ανάκτηση του ελέγχου των αποφάσεων για το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας μας. Άλλωστε, γιατί δικαιούνται η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ να είναι στην ευρωβουλή; Τι έκαναν οι ευρωβουλευτές τους από τον Ιούλιο του 2009 που η πατρίδα χειμάζεται; Τι ερωτήσεις έκαναν; Τι επιπτώσεις είχαν στις εξελίξεις; Ποια απάντηση πήραν που έγινε θέμα στην Ελλάδα που φώτισε το αδιέξοδο; Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, η χώρα καταστρέφεται μαζί με τους ανθρώπους της. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Οι λόγοι είναι εκατοντάδες, χιλιάδες. Εδώ συγκεντρώνουμε δέκα στρατηγικής σημασίας λόγους για τους οποίους πρέπει να απαλλαγούμε από το παλιό καθεστώς. Για τους δημοκράτες μία λύση υπάρχει: εκλογές.
1. Μη βιώσιμο χρέος: Το χρέος όταν ξέσπασε η κρίση ήταν 120% του ΑΕΠ και στο τέλος του 2013 ανήλθε στο 175,7% του ΑΕΠ και έφτασε τα 321,47 δισ. ευρώ, από 305,5 δισ. ευρώ που ήταν το 2012 (157,7%). Δηλαδή το 2013 αυξήθηκε κατά 16 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 12 είναι λόγω της μείωσης του ΑΕΠ. Το 2014 έχουμε να πληρώσουμε 39,9 δισ. ευρώ. Μέχρι το 2018 θα πρέπει να αποπληρώσουμε το 23,3% του χρέους, ενώ το υπόλοιπο 76,7% λήγει μετά το 2019, δηλαδή μεταφέρεται έως το 2040 στα παιδιά μας. Οι δανειστές φιλοδοξούν το 2022 να πέσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ όσο δηλαδή στην αρχή της κρίσης και για να συμβεί αυτό, εκτός από την ιδιωτικοποίηση του κράτους και την ανθρωπιστική κρίση, πρέπει να «παράξουμε» και 4% πρωτογενές πλεόνασμα το χρόνο, ώστε το χρέος να είναι εξυπηρέτησιμο, αλλά όχι βιώσιμο.
2. Το «εθνικό» σχέδιο της υποταγής: Καμία κυβέρνηση, ούτε του Γιώργου Παπανδρέου, ούτε του Παπαδήμου, ούτε φυσικά των Σαμαρά-Βενιζέλου συνέταξε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του χρέους και των μνημονίων και ανασυγκρότησης της χώρας και της κοινωνίας. Η άρνηση «κουρέματος» του χρέους από τη Γερμανία ισοδυναμεί με συνέχιση της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και διεύρυνσή της. Το Ινστιτούτο Levy εκτιμά πως αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, το 2015 το ελληνικό χρέος θα βρίσκεται στο 208% του ΑΕΠ. Η δεξαμενή σκέψης Bruegel εκτιμά ότι η χώρα θα χρειασθεί νέα χρηματοδότηση 40 δισ. ευρώ και ότι η έξοδός της στις αγορές δεν θα είναι εφικτή πριν το 2030! Ο Ντάιζελμπλουμ λέει τώρα πως ίσως δεν χρειαστεί χρηματοδότηση, όπως ισχυρίζεται άλλωστε και η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ο Σόρος λέει πως οι Γερμανοί τα έκαναν μαντάρα στην Ελλάδα… Είναι προφανές ότι μας δουλεύουν ή δουλεύονται μεταξύ τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κρατήσουν τη χώρα σε καθεστώς χειραγώγησης και υφαρπαγής του πλούτου της, αλλά και να πληρώνονται τα χρέη.
3. Το ασφαλιστικό καταρρέει: Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ προβλέπει για το 2014, απώλειες εσόδων που θα φθάσουν τα 8 δισ. ευρώ, μόνο από την αύξηση της ανεργίας. Η επίσημη πρόβλεψη του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για το τρέχον έτος τοποθετεί την πραγματική ανεργία στο 31,5% και τους άνεργους στα 1.575.000 άτομα. Η αύξηση της ανεργίας και η μείωση των μισθών στέρησαν από την κοινωνική ασφάλιση πόρους της τάξεως των 10,5 δισ. ευρώ μέσα σε ένα έτος, ενώ η εισφοροδιαφυγή από την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, καθώς και από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, άλλα 8,5 δισ. ευρώ. (+1% ανεργία= -450 εκατ. έσοδα για το σύστημα). Οι δαπάνες του ΙΚΑ λόγω αυξημένης συνταξιοδότησης αυξήθηκαν από 10,8 δισ. ευρώ σε 11,08 δισ. ευρώ μεταξύ 2011 και 2012.
4. Τρία εκατομμύρια ανασφάλιστοι: Ο αποκλεισμός 3 περίπου εκατ. πολιτών από την πρόσβαση στα φάρμακα και τις υπηρεσίες υγείας δημιουργεί μείζον ανθρωπιστικό ζήτημα. Ο αριθμός των ανασφάλιστων Ελλήνων εκτινάχθηκε στα τέλη του 2013 στο 28% του συνολικού πληθυσμού. Οι γεννήσεις γίνονται πια χωρίς έλεγχο και διατυπώνονται φόβοι ότι θα επανεμφανιστούν διάφορα σύνδρομα στα νεογέννητα. Μία ανασφάλιστη έγκυος χρειάζεται 650 ευρώ για προγεννητικό έλεγχο, 650 ευρώ για φυσιολογικό τοκετό και 1.200 ευρώ για καισαρική, ενώ αντίστοιχα, ο βασικός εμβολιασμός ενός παιδιού κοστίζει 1.400 ευρώ. (Στοιχεία από την συνέντευξη των προέδρων των «Γιατρών του Κόσμου» από τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες: την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία).
5. Η ανθρωπιστική κρίση: Το 1,5 εκατ. άνεργοι, το 60% των νέων χωρίς απασχόληση, τα 3 εκατ. ανασφάλιστων, η στέρηση τροφής σε χιλιάδες παιδιά, η στέρηση θέρμανσης και νερού σε χιλιάδες νοικοκυριά, οι χιλιάδες των αστέγων, οι 4000 αυτοκτονίες της κρίσης, η καταλήστευση των συντάξεων, η υφαρπαγή των ομολόγων από τα ταμεία και τους ιδιώτες, το αλκοόλ και τα φθηνά ναρκωτικά, η απειλή της απώλειας της στέγης, η διάλυση των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, ο ανηλεής συστηματικός από το 2007 βομβαρδισμός της κοινωνίας με αρνητικά μηνύματα (αδυναμία του κράτους με πυρκαγιές, σκάνδαλα –υποκλοπές, δομημένα, Ζαχόπουλος, Λαυρεντιάδης, ΤΤ ,ΜΚΟ-, μνημόνια, διαφθορά κ.ο.κ.), η εγκατάλειψη της χώρας από 150.000 υψηλής κατάρτισης επιστήμονες, η επίσης ανελέητη λοιδορία των Ελλήνων αποτελούν τα χαρακτηριστικά μιας μεταμοντέρνας εξόντωσης ενός υπερήφανου λαού, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν και τα συστατικά ενός εύφλεκτου υλικού, η έκρηξη του οποίου καλό θα ήταν να αποφευχθεί.
6. Τράπεζες, βιομηχανία παραγωγής «μαύρου κεφαλαίου»: Οι τράπεζες αποτελούν το ποιο προβληματικό κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας. Κατασκεύασαν τη φούσκα του χρηματιστηρίου με τα ψευδή και σκανδαλωδώς υπερτιμημένα Ενημερωτικά Δελτία, προσυπέγραψαν αποτιμήσεις που ήταν απολύτως πλασματικές και συνέβαλαν καθοριστικά στη συγκρότηση του τεράστιου «μαύρου κεφαλαίου» που διέφθειρε και μαγάρισε τα πάντα. Δεν χρηματοδότησαν την παραγωγική ανάπτυξη και «έδεσαν» την κοινωνία στα καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια. Ευθύνονται και για την υπερχρέωση του κράτους, αφού δάνειζαν αντι-οικονομικά τις κυβερνήσεις χωρίς ουσιαστικό έλεγχο της δυνατότητας του κράτους. Σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν πάρει από το κράτος ζεστό χρήμα και εγγυήσεις της τάξεως των 240 δισ. ευρώ από το 2008. Σήμερα οι τράπεζες ανήκουν στο κράτος κατά 85-94%, αλλά διοικούνται από τους κατασκευαστές του εθνικού μας κραχ, όμως η κυβέρνηση επιδιώκει έναντι ευτελούς τιμήματος, κατώτερου των 41+5 δισ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης, να τις δώσουν ξανά στους ιδιώτες (δηλαδή, στις ξένες τράπεζες που θα ελέγξουν τα πάντα). Ήδη οι διοικήσεις των τραπεζών πουλάνε τα δάνεια σε ξένα distress funds… Είναι προφανές ότι οι τράπεζες δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν σε αυτή τη φάση για λόγους οικονομικούς και αναπτυξιακούς. Αυτό μπορεί να γίνει αργότερα, ώστε το κράτος να ρεφάρει και να επιλέξει αξιόπιστους στρατηγικούς εταίρους, όχι επαγγελματίες κερδοσκόπους …
7. Το ξεπούλημα του Ελληνικού: Η επικείμενη πώληση του Ελληνικού έναντι συμβολικού τιμήματος 500 εκατ. ευρώ ισοδυναμεί με παράδοση εθνικού εδάφους, όχι μόνο για το τίμημα, αλλά και για τους όρους (θα πληρώνουμε εμείς κάθε καθυστέρηση, κάθε πρόβλημα στις ανεξέλεγκτες δραστηριότητες των ξένων επενδυτών). Το Ελληνικό των 5500 στρεμμάτων συγκρίνεται με το Μονακό των 1950 στρεμμάτων που παράγει 6,6 δισ. δολάρια το χρόνο (καθηγητής Δημ. Μάρδας). Οι αναπτυξιακές δυνατότητες με την πώλησή του μαζί με τις αθλητικές εγκαταστάσεις και όλο το
παραλιακό μέτωπο θα χαθούν, ενώ θα αφαιρεθεί από τον αθηναϊκό λαό η πρόσβαση στον αθλητισμό και στη θάλασσα…
8. Το ξεπούλημα των υδάτων και της ΔΕΗ: Οι ιδιωτικοποιήσεις των ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ και της ΔΕΗ ισοδυναμούν με την παράδοση καίριων συστατικών της έννοιας του κράτους στους ιδιώτες και στα ξένα συμφέροντα. Κράτος είναι μια κοινωνική σύμβαση που παρέχει υγεία, παιδεία, ασφάλεια και εγγυάται τα ανθρώπινα δικαιώματα (πρόσβαση στο νερό, το ρεύμα, τη δημοκρατία κλπ). Οι ιδιωτικοποιήσεις υδάτων όπου έγιναν, μετά την αποτυχία τους, επαναγοράζονται (Les Eaux de Paris)… Σε ότι αφορά το ρεύμα, όλοι θυμόμαστε τι έγινε στην Καλιφόρνια…
9. Φυσικό αέριο και πετρέλαια στο στόχαστρο: Εννοείται ότι τελικός στόχος των μεγάλων δυνάμεων είναι η υφαρπαγή του εν δυνάμει εθνικού πλούτου του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Ποιος Έλληνας πιστεύει ότι ο πάλαι ποτέ αντιμνημονιακός Σαμαράς και ο καθ΄ έξιν αυτοθαυμαζόμενος Βενιζέλος μπορούν να διαφυλάξουν υπέρ ημών αυτόν τον πλούτο;
10. Η δημοκρατία στα σκουπίδια: Είναι εμφανές σε όλο και περισσότερους, αν όχι στους πάντες, ότι η δημοκρατία «είναι» κατ΄ επίφαση. Κανένας δημοκρατικός θεσμός δεν λειτουργεί και η χώρα διοικείται με αυταρχισμό, με προεδρικά διατάγματα και με μνημόνια που παραβιάζουν το σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες. Τα ΜΜΕ παίζουν ένα έθλιο ρόλο τρομοκράτησης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Τα υπόλοιπα τα κάνει η αστυνομία. Η δικαιοσύνη λειτουργεί ύποπτα σαν εκκρεμές, έχει απολέσει την ουσία της και είναι έκθετη στα μάτια του λαού. Κάθε μέρα που περνάει η δημοκρατία χάνει έδαφος …
Είναι σαφές κατόπιν όλων αυτών ότι τα σχέδια της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-δανειστών δεν πρέπει να ολοκληρωθούν γιατί η κατάσταση θα είναι δραματικά δύσκολο να ανατραπεί. Δεν πρέπει να προλάβουν να υπογράψουν με τους δανειστές, ούτε να παραδώσουν ότι έχει απομείνει. Η τελευταία ευκαιρία είναι οι ευρωεκλογές-δημοψήφισμα για να ακολουθήσουν εθνικές εκλογές επανάκτησης της χώρας.
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Δέκα λόγοι που καθιστούν επιτακτική την ανάγκη για ταχεία απαλλαγή από το παλιό καθεστώς, ώστε να μην προλάβει να ολοκληρώσει το καταστροφικό του έργο
Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Αυτές οι ευρωεκλογές δεν είναι σαν τις άλλες της χαλαρής ψήφου. Είναι εκλογές δημοψήφισμα, γιατί με αυτές θα τεκμηριωθεί η διάσταση κυβέρνησης και εκλογικού σώματος και έτσι, με δημοκρατικές διαδικασίες θα οδηγηθούμε σε εθνικές εκλογές και στην ανάκτηση του ελέγχου των αποφάσεων για το μέλλον της κοινωνίας και της χώρας μας. Άλλωστε, γιατί δικαιούνται η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ να είναι στην ευρωβουλή; Τι έκαναν οι ευρωβουλευτές τους από τον Ιούλιο του 2009 που η πατρίδα χειμάζεται; Τι ερωτήσεις έκαναν; Τι επιπτώσεις είχαν στις εξελίξεις; Ποια απάντηση πήραν που έγινε θέμα στην Ελλάδα που φώτισε το αδιέξοδο; Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, η χώρα καταστρέφεται μαζί με τους ανθρώπους της. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Οι λόγοι είναι εκατοντάδες, χιλιάδες. Εδώ συγκεντρώνουμε δέκα στρατηγικής σημασίας λόγους για τους οποίους πρέπει να απαλλαγούμε από το παλιό καθεστώς. Για τους δημοκράτες μία λύση υπάρχει: εκλογές.
1. Μη βιώσιμο χρέος: Το χρέος όταν ξέσπασε η κρίση ήταν 120% του ΑΕΠ και στο τέλος του 2013 ανήλθε στο 175,7% του ΑΕΠ και έφτασε τα 321,47 δισ. ευρώ, από 305,5 δισ. ευρώ που ήταν το 2012 (157,7%). Δηλαδή το 2013 αυξήθηκε κατά 16 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 12 είναι λόγω της μείωσης του ΑΕΠ. Το 2014 έχουμε να πληρώσουμε 39,9 δισ. ευρώ. Μέχρι το 2018 θα πρέπει να αποπληρώσουμε το 23,3% του χρέους, ενώ το υπόλοιπο 76,7% λήγει μετά το 2019, δηλαδή μεταφέρεται έως το 2040 στα παιδιά μας. Οι δανειστές φιλοδοξούν το 2022 να πέσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ όσο δηλαδή στην αρχή της κρίσης και για να συμβεί αυτό, εκτός από την ιδιωτικοποίηση του κράτους και την ανθρωπιστική κρίση, πρέπει να «παράξουμε» και 4% πρωτογενές πλεόνασμα το χρόνο, ώστε το χρέος να είναι εξυπηρέτησιμο, αλλά όχι βιώσιμο.
2. Το «εθνικό» σχέδιο της υποταγής: Καμία κυβέρνηση, ούτε του Γιώργου Παπανδρέου, ούτε του Παπαδήμου, ούτε φυσικά των Σαμαρά-Βενιζέλου συνέταξε ένα εθνικό σχέδιο εξόδου από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό του χρέους και των μνημονίων και ανασυγκρότησης της χώρας και της κοινωνίας. Η άρνηση «κουρέματος» του χρέους από τη Γερμανία ισοδυναμεί με συνέχιση της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας και διεύρυνσή της. Το Ινστιτούτο Levy εκτιμά πως αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική, το 2015 το ελληνικό χρέος θα βρίσκεται στο 208% του ΑΕΠ. Η δεξαμενή σκέψης Bruegel εκτιμά ότι η χώρα θα χρειασθεί νέα χρηματοδότηση 40 δισ. ευρώ και ότι η έξοδός της στις αγορές δεν θα είναι εφικτή πριν το 2030! Ο Ντάιζελμπλουμ λέει τώρα πως ίσως δεν χρειαστεί χρηματοδότηση, όπως ισχυρίζεται άλλωστε και η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Ο Σόρος λέει πως οι Γερμανοί τα έκαναν μαντάρα στην Ελλάδα… Είναι προφανές ότι μας δουλεύουν ή δουλεύονται μεταξύ τους. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κρατήσουν τη χώρα σε καθεστώς χειραγώγησης και υφαρπαγής του πλούτου της, αλλά και να πληρώνονται τα χρέη.
3. Το ασφαλιστικό καταρρέει: Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ προβλέπει για το 2014, απώλειες εσόδων που θα φθάσουν τα 8 δισ. ευρώ, μόνο από την αύξηση της ανεργίας. Η επίσημη πρόβλεψη του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ για το τρέχον έτος τοποθετεί την πραγματική ανεργία στο 31,5% και τους άνεργους στα 1.575.000 άτομα. Η αύξηση της ανεργίας και η μείωση των μισθών στέρησαν από την κοινωνική ασφάλιση πόρους της τάξεως των 10,5 δισ. ευρώ μέσα σε ένα έτος, ενώ η εισφοροδιαφυγή από την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία, καθώς και από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, άλλα 8,5 δισ. ευρώ. (+1% ανεργία= -450 εκατ. έσοδα για το σύστημα). Οι δαπάνες του ΙΚΑ λόγω αυξημένης συνταξιοδότησης αυξήθηκαν από 10,8 δισ. ευρώ σε 11,08 δισ. ευρώ μεταξύ 2011 και 2012.
4. Τρία εκατομμύρια ανασφάλιστοι: Ο αποκλεισμός 3 περίπου εκατ. πολιτών από την πρόσβαση στα φάρμακα και τις υπηρεσίες υγείας δημιουργεί μείζον ανθρωπιστικό ζήτημα. Ο αριθμός των ανασφάλιστων Ελλήνων εκτινάχθηκε στα τέλη του 2013 στο 28% του συνολικού πληθυσμού. Οι γεννήσεις γίνονται πια χωρίς έλεγχο και διατυπώνονται φόβοι ότι θα επανεμφανιστούν διάφορα σύνδρομα στα νεογέννητα. Μία ανασφάλιστη έγκυος χρειάζεται 650 ευρώ για προγεννητικό έλεγχο, 650 ευρώ για φυσιολογικό τοκετό και 1.200 ευρώ για καισαρική, ενώ αντίστοιχα, ο βασικός εμβολιασμός ενός παιδιού κοστίζει 1.400 ευρώ. (Στοιχεία από την συνέντευξη των προέδρων των «Γιατρών του Κόσμου» από τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες: την Ελλάδα, την Ισπανία, τη Γαλλία και τη Γερμανία).
5. Η ανθρωπιστική κρίση: Το 1,5 εκατ. άνεργοι, το 60% των νέων χωρίς απασχόληση, τα 3 εκατ. ανασφάλιστων, η στέρηση τροφής σε χιλιάδες παιδιά, η στέρηση θέρμανσης και νερού σε χιλιάδες νοικοκυριά, οι χιλιάδες των αστέγων, οι 4000 αυτοκτονίες της κρίσης, η καταλήστευση των συντάξεων, η υφαρπαγή των ομολόγων από τα ταμεία και τους ιδιώτες, το αλκοόλ και τα φθηνά ναρκωτικά, η απειλή της απώλειας της στέγης, η διάλυση των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, ο ανηλεής συστηματικός από το 2007 βομβαρδισμός της κοινωνίας με αρνητικά μηνύματα (αδυναμία του κράτους με πυρκαγιές, σκάνδαλα –υποκλοπές, δομημένα, Ζαχόπουλος, Λαυρεντιάδης, ΤΤ ,ΜΚΟ-, μνημόνια, διαφθορά κ.ο.κ.), η εγκατάλειψη της χώρας από 150.000 υψηλής κατάρτισης επιστήμονες, η επίσης ανελέητη λοιδορία των Ελλήνων αποτελούν τα χαρακτηριστικά μιας μεταμοντέρνας εξόντωσης ενός υπερήφανου λαού, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν και τα συστατικά ενός εύφλεκτου υλικού, η έκρηξη του οποίου καλό θα ήταν να αποφευχθεί.
6. Τράπεζες, βιομηχανία παραγωγής «μαύρου κεφαλαίου»: Οι τράπεζες αποτελούν το ποιο προβληματικό κομμάτι της ελληνικής πραγματικότητας. Κατασκεύασαν τη φούσκα του χρηματιστηρίου με τα ψευδή και σκανδαλωδώς υπερτιμημένα Ενημερωτικά Δελτία, προσυπέγραψαν αποτιμήσεις που ήταν απολύτως πλασματικές και συνέβαλαν καθοριστικά στη συγκρότηση του τεράστιου «μαύρου κεφαλαίου» που διέφθειρε και μαγάρισε τα πάντα. Δεν χρηματοδότησαν την παραγωγική ανάπτυξη και «έδεσαν» την κοινωνία στα καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια. Ευθύνονται και για την υπερχρέωση του κράτους, αφού δάνειζαν αντι-οικονομικά τις κυβερνήσεις χωρίς ουσιαστικό έλεγχο της δυνατότητας του κράτους. Σήμερα, υπολογίζεται ότι έχουν πάρει από το κράτος ζεστό χρήμα και εγγυήσεις της τάξεως των 240 δισ. ευρώ από το 2008. Σήμερα οι τράπεζες ανήκουν στο κράτος κατά 85-94%, αλλά διοικούνται από τους κατασκευαστές του εθνικού μας κραχ, όμως η κυβέρνηση επιδιώκει έναντι ευτελούς τιμήματος, κατώτερου των 41+5 δισ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης, να τις δώσουν ξανά στους ιδιώτες (δηλαδή, στις ξένες τράπεζες που θα ελέγξουν τα πάντα). Ήδη οι διοικήσεις των τραπεζών πουλάνε τα δάνεια σε ξένα distress funds… Είναι προφανές ότι οι τράπεζες δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν σε αυτή τη φάση για λόγους οικονομικούς και αναπτυξιακούς. Αυτό μπορεί να γίνει αργότερα, ώστε το κράτος να ρεφάρει και να επιλέξει αξιόπιστους στρατηγικούς εταίρους, όχι επαγγελματίες κερδοσκόπους …
7. Το ξεπούλημα του Ελληνικού: Η επικείμενη πώληση του Ελληνικού έναντι συμβολικού τιμήματος 500 εκατ. ευρώ ισοδυναμεί με παράδοση εθνικού εδάφους, όχι μόνο για το τίμημα, αλλά και για τους όρους (θα πληρώνουμε εμείς κάθε καθυστέρηση, κάθε πρόβλημα στις ανεξέλεγκτες δραστηριότητες των ξένων επενδυτών). Το Ελληνικό των 5500 στρεμμάτων συγκρίνεται με το Μονακό των 1950 στρεμμάτων που παράγει 6,6 δισ. δολάρια το χρόνο (καθηγητής Δημ. Μάρδας). Οι αναπτυξιακές δυνατότητες με την πώλησή του μαζί με τις αθλητικές εγκαταστάσεις και όλο το
παραλιακό μέτωπο θα χαθούν, ενώ θα αφαιρεθεί από τον αθηναϊκό λαό η πρόσβαση στον αθλητισμό και στη θάλασσα…
8. Το ξεπούλημα των υδάτων και της ΔΕΗ: Οι ιδιωτικοποιήσεις των ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ και της ΔΕΗ ισοδυναμούν με την παράδοση καίριων συστατικών της έννοιας του κράτους στους ιδιώτες και στα ξένα συμφέροντα. Κράτος είναι μια κοινωνική σύμβαση που παρέχει υγεία, παιδεία, ασφάλεια και εγγυάται τα ανθρώπινα δικαιώματα (πρόσβαση στο νερό, το ρεύμα, τη δημοκρατία κλπ). Οι ιδιωτικοποιήσεις υδάτων όπου έγιναν, μετά την αποτυχία τους, επαναγοράζονται (Les Eaux de Paris)… Σε ότι αφορά το ρεύμα, όλοι θυμόμαστε τι έγινε στην Καλιφόρνια…
9. Φυσικό αέριο και πετρέλαια στο στόχαστρο: Εννοείται ότι τελικός στόχος των μεγάλων δυνάμεων είναι η υφαρπαγή του εν δυνάμει εθνικού πλούτου του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Ποιος Έλληνας πιστεύει ότι ο πάλαι ποτέ αντιμνημονιακός Σαμαράς και ο καθ΄ έξιν αυτοθαυμαζόμενος Βενιζέλος μπορούν να διαφυλάξουν υπέρ ημών αυτόν τον πλούτο;
10. Η δημοκρατία στα σκουπίδια: Είναι εμφανές σε όλο και περισσότερους, αν όχι στους πάντες, ότι η δημοκρατία «είναι» κατ΄ επίφαση. Κανένας δημοκρατικός θεσμός δεν λειτουργεί και η χώρα διοικείται με αυταρχισμό, με προεδρικά διατάγματα και με μνημόνια που παραβιάζουν το σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες. Τα ΜΜΕ παίζουν ένα έθλιο ρόλο τρομοκράτησης και χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Τα υπόλοιπα τα κάνει η αστυνομία. Η δικαιοσύνη λειτουργεί ύποπτα σαν εκκρεμές, έχει απολέσει την ουσία της και είναι έκθετη στα μάτια του λαού. Κάθε μέρα που περνάει η δημοκρατία χάνει έδαφος …
Είναι σαφές κατόπιν όλων αυτών ότι τα σχέδια της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-δανειστών δεν πρέπει να ολοκληρωθούν γιατί η κατάσταση θα είναι δραματικά δύσκολο να ανατραπεί. Δεν πρέπει να προλάβουν να υπογράψουν με τους δανειστές, ούτε να παραδώσουν ότι έχει απομείνει. Η τελευταία ευκαιρία είναι οι ευρωεκλογές-δημοψήφισμα για να ακολουθήσουν εθνικές εκλογές επανάκτησης της χώρας.