ΔΙΑΣΩΣΗ ΕΡΗΜΗΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Εμβαλλωματική η λύση με το νέο δάνειο και την επιμήκυνση – Το χρέος παραμένει μη βιώσιμο, αλλά εξυπηρετήσιμο - Άγνωστα τα νέα προαπαιούμενα, ενώ ήδη κατέρρευσε η φοροδοτική ικανότητα μισθωτών και συνταξιούχων - Τι κρύβει η συμφωνία «εταιρικής ανοικοδόμησης» με τη Γερμανία

Του Μάκη Ανδρονόπουλου

Η ακόμη άτυπη λύση που προωθούν το Βερολίνο και η Τρόικα για την διάσωση του ελληνικού προγράμματος, με ένα συνδυασμό νέου δανείου (13-20 δισ. ευρώ) για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού 2014-2016 και επιμήκυνσης της αποπληρωμής 53 δισ. ευρώ του ελληνικού χρέους κατά 20 χρόνια με μείωση κατά 50 μ.β. του επιτοκίου, αποβλέπει σε τρία πράγματα: 1) την συνέχιση της συνεισφοράς του ΔΝΤ μέχρι την εκπνοή του προγράμματος στο τέλος του 2016, 2) τον αποκλεισμό οιασδήποτε μορφής «κουρέματος» του χρέους και 3) την στήριξη της μνημονιακής κυβέρνησης στην εφαρμογή παλαιών και νέων προαπαιτούμενων. Η προωθούμενη λύση είναι αποτέλεσμα δύο παραγόντων: της πίεσης του ΔΝΤ για εφαρμογή της συμφωνία του Νοεμβρίου 2012 για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού και των επικείμενων εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η λύση -όπως έχει γίνει γνωστή από τις ελεγχόμενες διαρροές- δεν αποκαθιστά την βιωσιμότητα του χρέους, απλώς το καθιστά εξυπηρετήσιμο. Συνεπώς είναι εμβαλλωματική, δηλαδή το θέμα του χρέους θα επανέλθει το 2017 δριμύτερο, καθώς, με τα 20 νέα δισ. ευρώ που θα δανειστούμε, θα απομακρυνθεί κι άλλο ο στόχος της μείωσης του χρέους στο 120% μέχρι το 2020, οπότε και πάλι δεν θα είναι βιώσιμο (ΣΣ: η συνθήκη το θέλει στο 60% του ΑΕΠ).

Η επιμήκυνση δεν αφορά το σύνολο του ελληνικού χρέους των 320 δισ. ευρώ (175% του ΑΕΠ) για το οποίο πληρώνουμε κατά μέσο όρο περί τα 9 δισ. ευρώ το χρόνο (με εξαίρεση την τρέχουσα τριετία που απαιτεί εξοφλήσεις της τάξεως των 14-17 δισ. ευρώ το χρόνο), αλλά μόνο τα 53 δισ. ευρώ που πήραμε με το Μνημόνιο Ι (από τα 110 που προέβλεπε) που θα αρχίσουν να ξεπληρώνονται από το 2020. Η επιμήκυνση θα αποφέρει άμεσα ένα όφελος 250 εκατ. ευρώ το χρόνο, ενώ εκτιμάται ότι από το 2023 που θα αρχίσει η αποπληρωμή  των 144,7 δισ. ευρώ του EFSF, οπότε θα υπάρχει σημαντικό όφελος 3,5 δισ. ευρώ κατ΄ έτος από τα χρεολύσια.

Σε ότι αφορά το νέο δάνειο είναι άγνωστοι οι όροι του και επί της ουσίας, είναι άγνωστο αν θα υπάρξει αναπροσαρμογή των δημοσιονομικών στόχων. Λέγεται ότι δεν θα συνοδευτεί από νέα λιτότητα, αλλά από διαρθρωτικά μέτρα! Όλα αυτά ερήμην της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία δια του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα (που μέχρι πρότινος επέμενε πως δεν χρειάζεται δάνειο) επιχειρεί να καταλάβει κατά πόσο πρόκειται για ένα πακέτο take or leave it. Αυτό που θεωρείται βέβαιο είναι ότι το πακέτο προϋποθέτει πλήρη εφαρμογή των ήδη των συμφωνηθέντων προαπαιτούμενων (ακούγεται κάτι για 153 εκκρεμότητες) plus… Η απόφαση για το νέο πακέτο ελήφθη κατά πάσα πιθανότητα στο περιβόητο δείπνο εργασίας Σόιμπλε, Μοσκοβισί, ΔΝΤ, κ.ά. (ερήμην του κ. Στουρνάρα) μετά το τελευταίο eurogroup, οπότε και άρχισαν οι διαρροές και τα τελεσίγραφα με τα αλλεπάλληλα ρεπορτάζ Bild, που θέλει τους Έλληνες πιο πλούσιους από τους Γερμανούς. Η Bild επισημαίνει ότι οι Γερμανοί θα κληθούν να βάλουν τα 6 από τα 20 δισ. ευρώ του νέου δανείου. Η Bild αγνόησε ότι το κατά κεφαλήν εισόδημα των Γερμανών είναι 42.000 ευρώ και των Ελλήνων κάτω από 22.000 και επικεντρώθηκε στο ότι οι Έλληνες διαθέτουν ανά νοικοκυριό περιουσία πάνω από 101.900 ευρώ, έναντι 52.000 ευρώ των Γερμανών, αν και οι δομές των δύο οικονομιών είναι παντελώς διαφορετικές. Οι Έλληνες επενδύουν στην κατοικία και οι Γερμανοί στα ασφαλιστικά συμβόλαια. Μια τέτοια σύγκριση είναι καταλυτικά υπέρ των Γερμανών. Αμήχανη η κυβέρνηση μπροστά στα δημοσιεύματα αυτά «έβγαλε» νέα εντάλματα σύλληψης του Μιχάλη Χριστοφοράκου και του Χρήστου Καραβέλα, για την υπόθεση της Siemens.  

Η κυβέρνηση τελικά θα δεχθεί τα πάντα, καθώς η οικονομία αποξεραίνεται με επιταχυνόμενους ρυθμούς. Η φοροδοτική ικανότητα των μόνιμων υποζυγίων καταρρέει. Πάνω από 130.000 πινακίδες αυτοκινήτων κατατέθηκαν σε τρεις μήνες στις εφορίες, τα απλήρωτα χαράτσια άγγιξαν το 1 δισ. ευρώ. Το 2013 μπορεί να έκλεισε με αυξημένα έσοδα κατά 652,8 εκατ. ευρώ (+1,75%) φτάνοντας τα 38,14 δισ. ευρώ, αλλά την ίδια χρονιά οι ληξιπρόθεσμες οφειλές αυξήθηκαν κατά 13,7% στα 63,7 δισ. ευρώ με 2,347 εκατ. Έλληνες να έχουν απλήρωτα χρέη στην εφορία.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η κυβέρνηση πρέπει να βρει τρόπο να καλύψει τον Μάιο ομόλογα 9,2  δισ. ευρώ που λήγουν και να δει τι θα κάνει μετά την άρνηση Ντράγκι να μετακυλήσει (rollover) τα ομόλογα που βρίσκονται στα επενδυτικά χαρτοφυλάκια των εθνικών κεντρικών τραπεζών (ANFA), ύψους 5,6 δισ. ευρώ και ομόλογα 4,47 δισ. που αφορούν τις προνομιούχες μετοχές των τραπεζών. Η κυβέρνηση είχε προϋπολογίσει το όφελος και τώρα όλα τα νούμερά της καταρρέουν. Είναι προφανές ότι οι εξοφλήσεις του Μαΐου θα μπορούσαν να αποτελέσουν όπλο στα χέρια μιας άλλης κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την εκκρεμότητα των ευρωεκλογών και το τσουνάμι αμφισβήτησης τόσο του ψηφοδελτίου των σοσιαλδημοκρατών (Σούλτς), όσο και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Το οικονομικό αδιέξοδο του ελληνικού προγράμματος είναι μεγάλο και πολιτικά δύσκολα διαχειρίσιμο, τόσο για την ελληνική κυβέρνηση, όσο και για το Βερολίνο.

Το κλου του άτυπου σχεδίου διάσωσης του ελληνικού προγράμματος είναι και τα περί ενός σχεδίου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών που αποκαλείται «συντονισμένη εταιρική βοήθεια ανοικοδόμησης», σύμφωνα με το Reuters. Μπορούμε να υποθέσουμε πως πρόκειται για μια διμερή γερμανοελληνική συμφωνία, η οποία ενδεχομένως να αποτελέσει το όχημα του πλήρους ελέγχου κάθε ελληνικής παραγωγικής δυνατότητας.-