Η ''ομιλία'' του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ


 του Ίωνα Παπαδάκη


Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Βρίσκομαι εδώ τη μέρα τούτη, μια μέρα χαράς τόσο για την Θεσσαλονίκη, όσα και για ολόκληρη την Ελλάδα, αφενός για τα εγκαίνια μίας μεγάλης Έκθεσης
που πρέπει να κάνει περήφανο τον κάθε έναν από εμάς και αφετέρου για να σας μιλήσω ειλικρινά και έξω από τα δόντια τόσο για το παρελθόν, όσο και για την «επόμενη μέρα» της χώρας μας, μια και μπαίνουμε σε μία εκλογική χρονιά που πρέπει να είναι διαφορετική από τις άλλες!
Καταναλώθηκαν τόνοι μελάνι σε προβλέψεις σχετικά με το τι θα προσφέρει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να κερδίσει μία δεύτερη τετραετία, στις απόψεις για την επικοινωνιακή τακτική που θα τηρήσει ώστε να «ανακόψει» την δημοσκοπική υπεροχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Έγιναν δεκάδες προβλέψεις και ακούστηκαν «αποκλειστικές» πληροφορίες για τους… άσους μου μπορεί να έχω στο μανίκι ώστε να δελεάσω -για μία ακόμα φορά- το εκλογικό σώμα.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Όπως σας είπα και λίγο πριν βρίσκομαι εδώ για τα εγκαίνια της καταπληκτικής 83^ης ΔΕΘ και για να σας μιλήσω για το παρελθόν αλλά και για την επόμενη μέρα της Ελλάδας και όχι την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ.

Γι αυτό το λόγο δεν έχω έρθει με ατζέντα παροχολογίας, ούτε με «άσους» κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης ή κατά του κ. Μητσοτάκη προσωπικά.
Δεν θα κάνω προσφορές όπως τα πολυκαταστήματα στην περίοδο των εκπτώσεων, ούτε θα ρίξω «λάσπη στον ανεμιστήρα» για να απαξιώσω τον θεσμό της δημοκρατίας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην εξουσία απροετοίμαστος πριν από 3,5 περίπου χρόνια σε μία περίοδο δύσκολη για την Ελλάδα. Και εγώ ως πρωθυπουργός είχα να αντιμετωπίσω μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Δηλαδή να πάρω δύσκολες αποφάσεις όταν μέχρι εκείνη τη στιγμή έπρεπε να κουνώ το δάχτυλο και να δίνω υπερβολικές υποσχέσεις, κάτι που όλοι μας κάνουμε πολύ καλά όταν βρισκόμαστε στη αντιπολίτευση και κάποιος άλλος κρατάει την «καυτή πατάτα».
Στα 3,5 αυτά χρόνια κάναμε πολλά λάθη, αδικήσαμε πολλές κατηγορίες εργαζομένων, είτε γιατί μας το επέβαλαν είτε γιατί η απειρία μας δεν μας επέτρεψε να διαπραγματευτούμε καλύτερα τους όρους των Μνημονίων.
Προσπαθήσαμε για το καλύτερο με τα όπλα που είχαμε. Σίγουρα αυτό δεν είναι ποτέ αρκετό και ειλικρινά σας λέω ότι αν ήμουν στη θέση σας είναι έως βέβαια ότι θα πρωτοστατούσα σε οποιασδήποτε μορφής διαμαρτυρία.
Και επειδή -όπως είπα- αυτό δεν είναι αρκετό, στέκομαι μπροστά σας στο τέλος αυτής της τετραετίας και σας ζητώ συγγνώμη, για τα λάθη, τις παραλήψεις αλλά και τις υπερβολές που με τόση ευκολία ξεστομίσαμε τόσο προεκλογικά όσο και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής μας.
Πριν από λίγες ημέρες μπήκε η χώρα μας σε μία νέα φάση.

Όχι! Δεν μετατρέψαμε την Ελλάδα σε χώρα της Επαγγελίας με την έξοδο από τα μνημόνια, διότι ουσιαστικά έξοδος δεν υπάρχει ακόμα.

Οι μέρες που έρχονται θα είναι δύσκολες, όμως θέλω να πιστεύω ότι θα είναι με περισσότερη ελπίδα από όση είχαμε τα τελευταία 8 χρόνια. Δεν έχω έρθει για να σας προσφέρω κάτι… Έχω έρθει για να υποσχεθώ!
Όχι ότι θα σας επιστραφούν όσα χάσατε, αλλά ότι θα συζητήσουμε και θα δουλέψουμε όσο περισσότερο μπορούμε για καλύτερες μέρες. Όχι για να κάνουμε restart σαν να μην συνέβη τίποτα τα τελευταία 40 χρόνια, αλλά για να πολεμήσουμε και να πετύχουμε όχι καλύτερο μπορούμε με τα όπλα και τις δυνατότητες που έχουμε.
Είμαστε ένας πανέξυπνος λαός με τεράστιες δυνατότητες, με αξίες και ιστορία. Ζούμε σε μία χώρα που θα ζήλευε ακόμα και ο Θεός. Και επειδή τα θαύματα τελείωσαν είναι καιρός να σκεφτούμε!

Δεν είναι η στιγμή για εμφυλίους, για πισώπλατα μαχαιρώματα για ντουλάπια με σκελετούς. Είναι ώρα για συνεργασία, ομοψυχία και πείσμα! Πείσμα να δείξουμε στον πλανήτη ολόκληρο ότι μπορούμε καλύτερο…

Δεν έχω να πω τίποτα πέρα από καλή επιτυχία και καλή δύναμη στην κοινή μας, αληθινή προσπάθεια!

Το παραπάνω κείμενο είναι ξεκάθαρα
προϊόν μυθοπλασίας… Αν όμως
(έτσι για την αλητεία) ανέβαινε στο βήμα
με μία τέτοια ομιλία εγώ θα το ψήφιζα!

https://ionistis.wordpress.com