DATE

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2025

 ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

 ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ...Ποιοι θα «τρέξουν» το νέο κόμμα και το όνομα-έκπληξη...

Πρόσφατα, με αφορμή τη συζήτηση για τη δημιουργία νέου κόμματος από τον πρώην πρωθυπουργό, ήρθε ξανά στο προσκήνιο μια φράση που χρησιμοποιούσε συχνά ο αείμνηστος Αντώνης Λιβάνης, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου. «Ένα κόμμα χρειάζεται ταμείο, αρχείο και αρχηγό».Εάν υποθέσουμε λοιπόν για την οικονομία της συζήτησης πως στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα πληρούνται αυτές οι τρεις προϋποθέσεις, τότε αυτό που μένει είναι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που θα τρέξουν το νέο εγχείρημα, διασφαλίζοντας την οργανωτική και λειτουργική υπόστασή του. Σε αυτό το πλαίσιο, απ' ό,τι φαίνεται, ο Αλέξης Τσίπρας επενδύει σ' έναν στενό πυρήνα συνεργατών που βρίσκονται δίπλα του από την εποχή που ο ίδιος ήταν ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου. Τον ακολούθησαν στην «Κουμουνδούρου» και τώρα στο νέο στρατηγείο που έχει στηθεί στη Λεωφόρο Αμαλίας, μια ανάσα από το Κοινοβούλιο, όπου ο πρώην πρωθυπουργός διατηρεί το πολιτικό του γραφείο.

Ποια είναι όμως αυτή η ομάδα που έχει επιφορτιστεί να φέρει εις πέρας το νέο μεγάλο στοίχημα του πρώην πρωθυπουργού;

 Μιχάλης Καλογήρου: Ο εξ απορρήτων του Αλέξη Τσίπρα

Πρώτος, απ' ό,τι φαίνεται, είναι ο Μιχάλης Καλογήρου, δικηγόρος στο επάγγελμα.

Ίσως ο στενότερος συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα, καθώς έχει διατελέσει γενικός γραμματέας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, υπουργός Δικαιοσύνης στην ίδια κυβέρνηση και αργότερα διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρώην πρωθυπουργού όταν ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πρόκειται για έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων που για μεγάλο διάστημα θεωρούνταν ως ο εξ απορρήτων του Αλέξη Τσίπρα.

 Μιχάλης Καλογήρου

Αυτή την περίοδο ασκεί ατύπως τα καθήκοντα του διευθυντή του Γραφείου αλλά και του Ινστιτούτου που έχει ιδρύσει ο πρώην πρωθυπουργός και φέρει το όνομά του.

Ο ίδιος είχε δεχθεί σκληρή κριτική, την περίοδο που ήταν υπουργός Δικαιοσύνης, για τους Ποινικούς Κώδικες. Ο «Μιχάλης», όπως συνηθίζουν να τον αποκαλούν φίλοι και εχθροί, ως υπουργός Δικαιοσύνης κατά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση και στην υποστήριξη των Ποινικών Κωδίκων που προωθήθηκαν την περίοδο αυτή. Συμμετείχε στην προώθηση του σχεδίου του νέου Ποινικού Κώδικα, το οποίο ήταν προϊόν εργασίας νομοπαρασκευαστικής επιτροπής.

 Γιώργος Βασιλειάδης: Το οργανωτικό του νέου κόμματος

Στενός φίλος και συνάδελφος του Μιχάλη Καλογήρου, πρώην υφυπουργός Αθλητισμού στην κυβέρνηση Τσίπρα, εντάχθηκε σχετικά πρόσφατα στον νέο κύκλο των «ανθρώπων του Προέδρου», καθώς για ένα μεγάλο διάστημα παρέμενε στο πλευρό του Στέφανου Κασσελάκη όταν ο Ελληνοαμερικανός πολιτικός κατείχε ακόμη τα κλειδιά της Κουμουνδούρου.

Ο Βασιλειάδης δεν είχε εγκαταλείψει τη θέση του αναπληρωτή γραμματέα του κόμματος, την κρίσιμη περίοδο των αποχωρήσεων των στελεχών που αργότερα συγκρότησαν τη Νέα Αριστερά.

 Γιώργος Βασιλειάδης

Παρότι διατηρούσε στενές σχέσεις και με τον Δημήτρη Τζανακόπουλο, ο Γιώργος Βασιλειάδης παρέμεινε στη θέση του μέχρι να διαρραγούν οι σχέσεις του Στέφανου Κασσελάκη με τον Αλέξη Τσίπρα. Αυτό μάλλον αποτέλεσε και το εισιτήριο για να γίνει δεκτός στην «Αμαλίας», παρότι ο πρώην υφυπουργός Αθλητισμού διατηρεί στενές σχέσεις με τον Αλέξη Τσίπρα από την εποχή της Νεολαίας του Συνασπισμού, της οποίας μέλη υπήρξαν και οι δύο την ίδια περίοδο. Σε αυτόν πάντως θα ανατεθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, η οργανωτική διαμόρφωση του νέου εγχειρήματος.

 Θανάσης Καρτερός: Ο έμπιστος λογογράφος

Παλιός γνώριμος, ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, πρώην διευθυντής του «Ριζοσπάστη», ο Θανάσης Καρτερός αποτελεί τον σταθερό προνομιακό συνομιλητή του πρώην πρωθυπουργού από τα χρόνια που ανήλθε στην εξουσία μέχρι σήμερα. Έχει διατελέσει διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού και, σύμφωνα με πληροφορίες, ακόμη και σήμερα επιμελείται σε μεγάλο βαθμό των λόγων που εκφωνεί κατά καιρούς ο Αλέξης Τσίπρας. Βέβαια, όπως γνωρίζουν καλά όσοι έχουν ζήσει από κοντά την πορεία του πρώην πρωθυπουργού, ο Αλέξης Τσίπρας γράφει ο ίδιος ένα μεγάλο μέρος των λόγων που εκφωνεί, αλλά η γνώμη του Καρτερού πάντα μετράει.

 Ο Θανάσης Καρτερός

Υπενθυμίζεται, επίσης, πως ο έμπειρος δημοσιογράφος ήταν αυτός που το προηγούμενο διάστημα είχε επωμιστεί να μεταφέρει με την αρθρογραφία του στον κυριακάτικο και ημερήσιο Τύπο τις απόψεις του Αλέξη Τσίπρα για τα κρίσιμα ζήτημα που προέκυπταν κατά τη διάρκεια της μεγάλης εσωκομματικής κρίσης που πέρασε ο ΣΥΡΙΖΑ τον προηγούμενο χρόνο.

 Δημήτρης Λιάκος και Γιώργος Χουλιαράκης: Το οικονομικό δίδυμο

Ο γνωστός οικονομολόγος διετέλεσε οικονομικός σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα όταν ήταν πρωθυπουργός και υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ. Έμπειρο τραπεζικό στέλεχος πια, έχει αναλάβει μαζί με τον Γιώργο Χουλιαράκη έναν κρίσιμο συμβουλευτικό ρόλο δίπλα στον πρώην πρωθυπουργό, κυρίως σε ζητήματα οικονομίας και δημοσίων οικονομικών, προσφέροντας την απαραίτητη τεκμηρίωση στις προτάσεις που καταθέτει στον δημόσιο διάλογο.

 Δημήτρης Λιάκος

Γιώργος Χουλιαράκης

Ο ρόλος τους, όπως είναι φυσικό, πιθανόν θα αναβαθμιστεί στο άμεσο μέλλον, μιας και η προοπτική ενός νέου κόμματος μοιραία απαιτεί και μια καλύτερη προετοιμασία στο πεδίο της παραγόμενης πολιτικής προτάσεων και θέσεων. Έναν ρόλο που γνωρίζουν καλά, καθώς στην κυβερνητική περίοδο ο Δημήτρης Λιάκος είχε αναλάβει την επικοινωνία του πρωθυπουργικού γραφείου με τους μεγάλους θεσμικούς επενδυτές στο εξωτερικό, ενώ ο Χουλιαράκης το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.

 Γιάννα Πεππέ: Η σταθερή παρουσία

Σταθερή και σίγουρη παρουσία δίπλα στον πρώην πρωθυπουργό, έχει διατελέσει γενική γραμματέας στην κυβέρνηση μετά την υπουργοποίηση του Μιχάλη Καλογήρου. Με αξιοζήλευτα οργανωτικά χαρίσματα, γνωρίζει καλά την ανθρωπογεωγραφία της Αριστεράς στην περιφέρεια, καθώς την περίοδο που ήταν στην αντιπολίτευση μαζί με την Ελευθερία Χατζηγεωργίου, πρώην στέλεχος του Μεγάρου Μαξίμου επί Τσίπρα, και τον Κυριάκο Αργυρόπουλο, που δούλευε τότε στο Γραφείο Τύπου του Αλέξη Τσίπρα, είχαν λιώσει σόλες οργανώνοντας με επιτυχία τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του πρώην πρωθυπουργού.

 Πρόσωπο-έκπληξη: Ο Θανάσης Λάλας

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα διακινείται μια φήμη πως στο νέο επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα, κομβικό ρόλο θα αναλάβει και ο γνωστός δημοσιογράφος Θανάσης Λάλας. Το πρώην στέλεχος του πάλαι ποτέ κραταιού δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη πρόκειται να αναλάβει, σύμφωνα με πληροφορίες, τον ρόλο του επικοινωνιακού συμβούλου του νέου εγχειρήματος. Σε αυτό συντείνει και το ότι το τελευταίο διάστημα ο έμπειρος δημοσιογράφος έχει πυκνώσει τις επιθέσεις του εναντίον της κυβέρνησης, καθώς σε κάθε δημόσια εμφάνισή του δεν διστάζει να μιλήσει με σκληρή γλώσσα για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τις κυβερνητικές επιλογές σε κρίσιμα ζητήματα όπως τα Τέμπη. Ταυτόχρονα, το προηγούμενο διάστημα είχε πλέξει το εγκώμιο του πρώην πρωθυπουργού, επικαλούμενος τις κολακευτικές αναφορές του εκλιπόντος Ποντίφικα Φραγκίσκου για το πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα.

 #ΠΗΓΗ* ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΕΛΟΠΟΥΛΟΣ -iefimerida

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2025


Βy Ion Papadakis 


 Ήταν ένα δύσκολο βράδυ. Από αυτά τα καλοκαιρινά βράδια που θα ήθελες να τα περάσεις αλλιώς ! Ξέρεις τώρα, με ποτάρες, μουσικάρες, χαλαρή ατμόσφαιρα και ερωτήσεις για διακοπές, για επόμενες διακοπές και τέτοια όμορφα...

Αυτό όμως ήταν βράδυ δύσκολο! Με εντάσεις, regrets, δαίμονες και σκελετούς που βγήκαν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας… Φεύγοντας φιληθήκαμε σταυρωτά, ζήτησε συγγνώμη για τις εντάσεις και τις «αναδρομές», συμφωνήσαμε ότι χαρήκαμε που βρεθήκαμε και δώσαμε υπόσχεση να ξαναβρεθούμε σύντομα.

Δευτερόλεπτα μετά το «θα τηλεφωνηθούμε από Δευτέρα», λέω αφηρημένα, λες και μιλούσα στον εαυτό μου:, “Καλώς ήρθες στο «κάποια μέρα»” και σχεδόν ακαριαία, ένιωσα ένα χέρι να με τραβάει λέγοντάς μου: «Τι εννοείς;»

Σάστισα γιατί πραγματικά εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα ούτε πως μου ήρθε, ούτε τι εννοούσα… Γυρνώντας σπίτι, (έχοντας αφήσει αυτό «τι εννοείς» αναπάντητο) αναρωτιόμουνα τι σκεφτόμουνα και μου υποσχέθηκα, ότι «κάποια μέρα» πρέπει να αρχίσω να προσέχω τι ξεστομίζω έτσι απλόχερα!

Από παιδάκια ακόμα τα όνειρα και οι συζητήσεις με τον φανταστικό μας φίλο, κατέληγαν στο «κάποια μέρα»… Κάποια μέρα θα γίνω αστροναύτης, κάποια μέρα θα πάρω πατίνι, κάποια μέρα θα φιλήσω τη Μαρία (που κάθεται στο μπροστινό θρανίο και μυρίζει τόσο ωραία), κάποια μέρα θα μεγαλώσω και θα μπορώ να κάνω ότι θέλω, κάποια μέρα θα…

Μεγαλώνοντας η «κάποια μέρα» διέφερε ελάχιστα, από αυτήν της παιδικότητάς μας, αν και δεν είχε πάντα θετικό πρόσημο. Είχε και μαυρίλα, είχε πείσμα, είχε και θυμό, είχε και ανάγκη… Κάποια μέρα θα πω αυτά που νιώθω, κάποια μέρα θα τα βροντήξω και θα φύγω, κάποια μέρα θα σου δείξω εγώ, κάποια μέρα θα, θα, θα…

Και κάπως έτσι όσο απομακρυνόμασταν από την παιδικότητα και μπαίναμε στον εφιαλτικό κόσμο των μεγάλων, η «κάποια μέρα» γινόταν στόχος, προσδοκία, λύτρωση, άλλοθι, επανάσταση! Και τα χρόνια περνούσαν και η «κάποια μέρα» όλο και… απομακρυνόταν! «Τρέχαμε» να την πιάσουμε, αλλά κουραζόμασταν γιατί τα «μήπως», τα «ίσως», τα «μπορεί», τα «και αν;» γίνονταν πιο μεγάλα από εμάς (ή τουλάχιστον έτσι νιώθαμε)…

Και συνεχίζαμε να τρέχουμε, να κουραζόμαστε να θυμώνουμε γιατί αυτή η «κάποια μέρα» ήταν τόσο κοντά μας και τόσο μακριά μας ταυτόχρονα… Και τα χρόνια περνούσαν και η «κάποια μέρα» έδωσε τη θέση της, στο «κάαααποια στιγμή, θα…»!

Ώσπου η «κάποια μέρα» μεταμορφώθηκε σε ένα «βράδυ δύσκολο». Στην αρχή δεν το κατάλαβες, αλλά η «πίστα» άλλαξε και αντί εσύ να την κυνηγάς, ήρθε εκείνη και σου χτύπησε την πόρτα! Δύσκολο πράγμα να σου χτυπάνε την πόρτα «απρόσκλητοι»…

Καλώς ήρθες λοιπόν (κάπως έτσι), στην «κάποια μέρα»! Που αναμετράσαι με τους στόχους σου, με τους δαίμονές σου, με τα «θέλω» σου, με τα συναισθήματά σου αλλά και με τους γύρω σου!

Που θα πρέπει να επιλέξεις αν αυτή η «κάποια μέρα» θα είναι λύτρωση ή εφιάλτης. Γιατί στο τέλος της ημέρας θα πρέπει να διαλέξεις αν θα «εισπράξεις» τις επιλογές σου ή θα τις «πληρώσεις»!

Δεν θα σου πω ότι είναι εύκολο γιατί -συνήθως- δεν είναι. Όμως, θα σου πω ότι η επόμενη μέρα θα είναι αλλιώτικη είτε «πληρώσεις» είτε «εισπράξεις» τις επιλογές σου, γιατί απλά η «κάποια μέρα» ούτε «κάααποια στιγμή» θα γίνει, ούτε θα σε στοιχειώνει με όλα αυτά τα «μήπως», τα «ίσως», τα «μπορεί», ή τα «και αν;»!

Γι’ αυτό -ευχή και κατάρα- φρόντισε να μην είναι αργά ώστε να την βρεις, πριν σε βρει…

Επίλογος

Την φίλη με την οποία πέρασα το «δύσκολο βράδυ» την ξέρω πολλά πολλά χρόνια… Υπήρξε ένα μεγάλο κομμάτι της «ενδιάμεσης» εργένικης ζωής μου και έκτοτε δεν πάψαμε ποτέ να νοιαζόμαστε ο ένας τον άλλο… Εξ’ ου και το «δύσκολο βράδυ»! Της χρωστούσα λοιπόν τι εννοούσα…
Και κάπως έτσι αγαπημένη μου φίλη, σου (και «μου») εξήγησα
επιτέλους τι εννοούσα όταν σου είπα: Καλώς ήρθες στο «κάποια μέρα»… 

Υ.Γ.

Τέτοιες μέρες εκεί στο μακρινό 2021 η «κάποια μέρα», μου χτύπησε και μένα «απρόσκλητη» την πόρτα και μου είπε: «τώρα πάμε πάλι από την αρχή»… Οι δικοί μου άνθρωποι ξέρουν τι εννοώ!

Οπότε θα πρέπει να πω στην φίλη μου ένα μεγάλο «ευχαριστώ»
γιατί μου θύμισε πως αυτή η «κάποια μέρα» είναι στο κάθε «τώρα»
και όχι στο κάθε «κάποτε», που μπορεί να μην έρθει «ποτέ»!

Τρίτη 8 Ιουλίου 2025

Tι ζόρι τραβάει η ΝΔ με τα πρακτικά του 2015 ?

 Τι ζόρι τραβάει η ΝΔ με τα πρακτικά του 2015

 Αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε σήμερα.

Πριν από μερικές μέρες, ο Τσίπρας ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να δώσει στην δημοσιότητα τα πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, που έγινε μετά το δημοψήφισμα του 2015.

Ο Τασούλας είπε όχι. Πράγμα που μας οδηγεί στην υπόθεση ότι η ΝΔ δεν ήθελε να δοθούν τα πρακτικά.

Και η ΝΔ με τους μηχανισμούς της, αντέδρασε προσπαθώντας να χλευάσει τον Τσίπρα και να υποβαθμίσει την συζήτηση.

Ενώ ήταν ξεκάθαρο ότι η προοπτική να δημοσιευτούν τα πρακτικά την έκανε να νοιώθει άβολα.

Γιατί όμως; Από την δημοσίευση των πρακτικών που τελικά έγινε από το in.gr δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι που να την εκθέτει.

 Ας δούμε τι μπορεί να συμβαίνει.

 Το πρόβλημα της ΝΔ με τα πρακτικά είναι το εξής. Πρώτον «κανονικοποιούν» τον Τσίπρα.

Ο Τσίπρας φαίνεται ορθολογικός σε αυτά που λέει και με μια αντίληψη που προσπαθεί να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον.

Στο σημείο που βρισκόταν η χώρα, τέλος πάντων.

 Αυτό είναι το αποτέλεσμα, το ΟΧΙ δεν είναι ΝΑΙ, πάμε για συμφωνία που να έχει μέσα το χρέος.

 (Για να θυμηθούμε και τον Σαμαρά που έλεγε δεξιά και αριστερά ότι το χρέος είναι βιώσιμο για να μην δυσαρεστήσει τους δανειστές που μας έσκιζαν. Αλλά τέλος πάντων..)

Και επίσης, ο Τσίπρας ήταν σαφής ότι το δημοψήφισμα είναι εντολή διαπραγμάτευσης και όχι εντολή εξόδου από το ευρώ ή την ΕΕ.

Και οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί δείχνουν να συμφωνούν.

 Αυτό χαλάει την εικόνα που χτίζει η ΝΔ για τον Τσίπρα εδώ και δέκα χρόνια. Ότι ήταν ένας παρανοϊκός άσχετος, που έκανε διάφορες ατζαμοσύνες και έπαιξε τη χώρα στα ζάρια για τις ιδεοληψίες του.

Και ότι δεν έχει νόημα καμιά πολιτική συζήτηση μαζί του. Αυτή είναι η γραμμή Μητσοτάκη απέναντι στον Τσίπρα.

 Το δεύτερο που ενοχλεί την ΝΔ από τα πρακτικά εκείνης της σύσκεψης είναι ότι οι υπόλοιποι αρχηγοί φαίνονται να μπαίνουν σε συζήτηση μαζί του.

Και να διαφωνούν μεν, αλλά και κάπου να συμφωνούν. Σε μια κοινή γραμμή διαπραγμάτευσης ώστε να κατοχυρωθούν κάποια βασικά πράγματα.

 Και αυτό είναι αδιανόητο για την ΝΔ Μητσοτάκη η οποία ουδέποτε μπήκε σε γραμμή συναίνεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, έστω και για τα προφανή και τα ελάχιστα.

Γιατί η γραμμή της, σταθερά είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό που λέει ότι είναι και οι θέσεις που διατυπώνει, αλλά είναι κάτι άλλο, που δεν αξίζει καν τον κόπο να το πάρεις σοβαρά.

Είναι η γραμμή του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Από την οποία η ΝΔ τρέφεται, αποφεύγοντας την αξιοπρεπή πολιτική αντιπαράθεση.

Είναι, επίσης, η κλασσική γραμμή των Τραμπικών όλου του κόσμου απέναντι στους πολιτικούς τους αντιπάλους. Καταστρέφει βέβαια την Δημοκρατία, αλλά ποιος ενδιαφέρεται για αυτό;

 Αξίζει να σημειώσουμε το εξής: όσο αρχηγός της ΝΔ ήταν ο Μεϊμαράκης, η γραμμή του ήταν πάντα να στηρίζει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στους θεσμούς.

 Γιατί αυτό βοηθούσε στο να μην φορτωθούν οι πολίτες περισσότερα από όσα θα άντεχαν.

 Αντίθετα η γραμμή του Μητσοτάκη ήταν πάντα ότι μεταξύ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και δανειστών, η ΝΔ είναι ξεκάθαρα με τους δανειστές.

Και ότι όσα περισσότερα φορτώνονται οι πολίτες, τόσο το καλύτερο, γιατί θα αυξανόταν η δυσαρέσκειά τους για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν θυμάστε τον Χατζηδάκη που έλεγε στον Μοσκοβισί φέρετε επιτέλους περικοπές στις συντάξεις για να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

 Και δεν θυμάστε τον Άδωνη που έλεγε δεν με ενδιαφέρει να κλείσει η διαπραγμάτευση, με ενδιαφέρει να πέσει η κυβέρνηση;

 Αυτός είναι ο Μητσοτάκης. Τι να κάνο

 Είναι ο άνθρωπος ο οποίος στο εσωτερικό έριχνε λάδι στην φωτιά του Μακεδονικού και έλεγε πουλήσατε την Μακεδονία για τις συντάξεις.

Και την ίδια ώρα έλεγε στους Ευρωπαίους μην ανησυχείτε, για εσωτερική κατανάλωση τα λέω, όποια συμφωνία περάσει θα την τηρήσω με ευλάβεια. Τόση ακριβώς είναι η πολιτική ηθική του.

Αυτό είναι λοιπόν που στριμώχνει την ΝΔ με τα πρακτικά του 2015. Ένας Τσίπρας να μιλάει ορθολογικά και τα πολιτικά κόμματα να κάθονται στο τραπέζι να συζητάνε.

 Και μάλιστα να έρχονται στο προσκήνιο αυτή την περίοδο, που έχουν χαθεί τα αυγά και τα καλάθια με τα σκάνδαλα και η εικόνα του Μητσοτάκη είναι συρρικνωμένη μέχρι αηδίας.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Ότι τα πρακτικά βγήκαν από ιστοσελίδα συγκεκριμένων συμφερόντων.

Και η ΝΔ διακατέχεται από αγωνία ότι τα συμφέροντα αυτά την έχουν εγκαταλείψει.

 Και είναι κρίμα γιατί η ΝΔ έχει ματώσει για αυτά τα συμφέροντα.

Και την άρση ασυλίας του Πολάκη κατ’ απαίτηση του Κουρτάκη ψήφισε δύο φορές, και το έμεσμα του Παπαχρήστου για την βίλα στο Σούνιο προσκύνησε ως υπόδειγμα ερευνητικής δημοσιογραφίας και τον Παπασταύρου και τον Μπρατάκο αποκεφάλισε και τα πάντα όλα.  

Και τώρα δειλά δειλά και μέσα από τα δόντια της γκρινιάζει για ισχυρά συμφέροντα που την πολεμάνε. Το ακούσαμε και αυτό.

Όχι φυσικά επειδή έκαναν κάτι που τα έβλαπτε. Η ΝΔ δεν κάνει τέτοια, προς Θεού.

 Αλλά, μάλλον επειδή τα έχουν κάνει πραγματικά μαντάρα με τις υποκλοπές. Εκεί στράβωσε εντελώς το πράγμα.

 Ας πρόσεχαν. Για να δούμε που θα πάει όλο αυτό..