Οι αφελείς και οι σπιούνοι του «παράλληλου 

προγράμματος»

Του Άγγελου Προβολισιάνου

Η απόσυρση του λεγόμενου «παράλληλου προγράμματος» για τις αρχές Γενάρη, εκτός του ότι αποτελεί μία ακόμη απόδειξη πως ζούμε σε μια χώρα που δεν δικαιούται να νομοθετεί χωρίς τη συγκατάθεση των δανειστών, παρουσιάζει και δύο ακόμη ενδιαφέρουσες πτυχές.

Η πρώτη αφορά τη συγκυβέρνηση που με τέτοιες επιπόλαιες κινήσεις -πόσο μάλλον εξηγήσεις- είναι σαν να χτυπάει το κεφάλι της στον τοίχο, νομίζοντας πως ο τοίχος θα σπάσει και όχι το κεφάλι της, ενώ η δεύτερη σχετίζεται με το ρόλο που παίζει το σημαντικότερο -κοινοβουλευτικά τουλάχιστον- κομμάτι της αντιπολίτευσης, λειτουργώντας ως σπιούνος των δανειστών.

Το νομοσχέδιο, «μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις», κατατέθηκε σε μορφή κατεπείγοντος, με την αντιπολίτευση να αποχωρεί από τη διαδικασία της συζήτησης, καθώς το σχέδιο νόμου δεν ήταν κοστολογημένο από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και δεν είχε έκθεση της Κεντρικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής,

Το τί περιελάμβανε αυτό το νομοσχέδιο, όμως, λίγοι ανέφεραν και ακόμα λιγότεροι έγραψαν. Μέτρα όπως τα «ΚΕΠ των φτωχών», απαλλαγή ευάλωτων κοινωνικών ομάδων από δημοτικούς φόρους και τέλη, χρονική επέκταση των παροχών στους δικαιούχους των μέτρων αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, θέσπιση κοινωνικών τιμολογίων ΔΕΗ για τις ευπαθείς ομάδες, ρύθμιση θεμάτων για τα επιδόματα επικινδυνότητας και ανθυγιεινής εργασίας, υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, ρυθμίσεις του χρόνιου προβλήματος με την τεράστια αναμονή στις λίστες των χειρουργείων και επαναφορά της ενισχυτικής διδασκαλίας σε γυμνάσια και λύκεια είναι κάποια από αυτά που προκάλεσαν την... οργή των τριών αυτών κομμάτων και αποχώρησαν από την αίθουσα.

Ως προς τους αφελείς της υπόθεσης, πώς είναι δυνατόν να αναμένουν συναίνεση από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και την Ποταμίσια τους ουρά, όταν ξέρουν πως περιμένουν το πρώτο στραβοπάτημα για να τραβήξουν τη σκανδάλη, κάνοντας το ανάλογο σινιάλο στους δανειστές;

Για τους σπιούνους, πρέπει να κάνουμε δύο επισημάνσεις. Η μία αφορά την απροκάλυπτη στάση που τηρούν σε ό,τι φτάνει προς ψήφιση στη Βουλή και διακατέχεται από κοινωνικό πρόσημο, αφού δεν μπαίνουν καν πλέον στη διαδικασία της συζήτησης. Η δεύτερη έχει να κάνει με το αν θεωρούν πως πρωτίστως είναι υπόλογοι στους δανειστές και όχι στον ελληνικό λαό, γι' αυτό και κάνουν τα πάντα για να μη... μένουν ανενημέρωτοι.