Πόθεν αίσχος ....

του Βαγγέλη Ντάλη 

Θα μπορούσε να είναι και ανέκδοτο με τίτλο «Διαφάνεια περί τα οικονομικά του πολιτικού προσωπικού»,

ή επί το γνωστότερον «Δημοσιοποίηση δηλώσεων πόθεν έσχες από τη Βουλή».

Το τελευταίο ανέκδοτο της χρονιάς, προσφορά της Βουλής των Ελλήνων. Αλλά με τόσο προκλητική κοροϊδία,

πώς να γελάσουμε ?                                                                                             

Ξέρουμε ότι οι περισσότεροι των βουλευτών …έχουν. Και κατέχουν. Ξέρουμε και πόσα χρήματα είναι

η βουλευτική αποζημίωση. Ξέρουμε και ότι ενώ κάποιοι από αυτούς δεν είχαν, στην πορεία απέκτησαν.

Ξέρουμε επίσης ότι τα «πολλά» από αυτά που «έχουν» δεν θα τα μάθουμε ποτέ. Είναι επιμελώς κρυμμένα.

Ας πούμε, ένα κάποιο εκατομμύριο καταθέσεις του υπουργού Σταθάκη, ακόμα ψάχνουν πού ήταν,

πώς το «ξέχασε», γιατί δεν το δήλωσε, πώς εμφανίστηκε μετά κλπ.

Μεγαλύτερη κοροϊδία κι από το τί δηλώνουν όμως είναι και το από πού τα βρήκες, ή αλλιώς «πόθεν έσχες».

Εκεί η κοροϊδία είναι γραπτώς δηλωμένη. Δείχνουν να «προτιμούν» τρεις βολικές εκδοχές:

ή «εισοδήματα προηγούμενων ετών», ή «συνδυασμός περισσοτέρων» (εισοδήματα έτους

και προηγουμένων ετών, πώληση περιουσιακού στοιχείου, δωρεά, δανεισμός, γονική παροχή),

ή «άλλες περιπτώσεις»!

Αυτό που εκνευρίζει είναι η υποκρισία της δήθεν διαφάνειας. Σε ποιάς χρονιάς «πόθεν έσχες» ας πούμε,

εμφανίζονται οι μίζες τις οποίες έπαιρνε ο Άκης Τσοχατζόπουλος ; Μίζες που αποδείχτηκαν δικαστικά

και για τις οποίες είναι τώρα στη φυλακή ; Ή, ας πούμε, πού είχε δηλώσει τα έξοδα του τελευταίου

του γάμου στο γαλλικό υπερπολυτελές “Four Seasons” στο Παρίσι ; Γάμος για τον οποίο είχαν ξοδευτεί περισσότερα από ότι είχε δηλώσει σε «πόθεν έσχες» χρόνων !

Το 2012, λίγο πριν τις εκλογές μέσα σε τυμπανοκρουσίες η Βουλή ψήφισε έναν «εκσυγχρονιστικό» νόμο

ο οποίος προέβλεπε αυστηρό έλεγχο του πόθεν έσχες των βουλευτών, αναδρομικό έλεγχο απ’ το 1974...

Και ότι βρεθεί να μην έχει δηλωθεί στο πόθεν έσχες κατάσχεται υπέρ του δημοσίου…

Μάλιστα ο νόμος προέβλεπε ότι αν οι εμπλεκόμενοι συμμετέχουν σε off shore εταιρείες»:

«Θα απειλούνται με φυλάκιση 2 έως 5 ετών, χρηματική ποινή 10.000 - 500.000 ευρώ, στέρηση

πολιτικών δικαιωμάτων, δήμευση του μεριδίου συμμετοχής στις εταιρείες. Οι ποινές εφαρμόζονται

και όταν η συμμετοχή γίνεται από συζύγους και στενά συγγενικά πρόσωπα.

Αν προκύπτει και παράνομος πλουτισμός, απόκρυψη περιουσίας κ.λπ., ενεργοποιούνται οι

κακουργηματικές διατάξεις»…

Πληρώσαμε λοιπόν 800.000 (!) ευρώ σε μια εταιρεία ορκωτών λογιστών η οποία έκανε έλεγχο και

φυσικά όλοι οι βουλευτές βγήκαν «πεντακάθαροι». Τέτοιο αίσχος. Τέτοιο «ξέπλυμα» ηθικής!

Αν ήθελαν έστω να κρατούν τα προσχήματα, προκειμένου να ληφθούν στοιχειώδη μέτρα ελέγχου

και διαφάνειας της οικονομικής δραστηριότητας των βουλευτών θα είχαν δεχθεί την πρόταση

που είχε καταθέσει το 2012 η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ: «Να γίνουν ονομαστικές

οι ανώνυμες μετοχές των εταιρειών, οι τίτλοι του Δημοσίου και τα άλλα χρηματοοικονομικά προϊόντα.

Σε διαφορετική περίπτωση, όσο οι τίτλοι αυτοί παραμένουν ανώνυμοι, κανένας πραγματικός έλεγχος

περιουσιακών στοιχείων δεν μπορεί να υπάρξει. Να γίνεται έλεγχος στην εξαγωγή κεφαλαίων από τη χώρα.

Να καταργηθούν το φορολογικό, τραπεζικό, εμπορικό και επιχειρηματικό απόρρητο ώστε να μπορεί

να γίνεται έστω και στοιχειωδώς έλεγχος των επιχειρήσεων και κατά συνέπεια της διαπλοκής».

Πραγματικό έλεγχο όμως δεν θέλουν. Θέλουν να ακολουθούν το παράδειγμα πολλών άλλων,

πρώτιστα επιχειρηματιών.

Κάποιος μπορεί να μένει σε πολυτελή βίλα, η οποία ανήκει σε off-shore εταιρεία και

της οποίας (εταιρείας) ιδιοκτήτης είναι ο ίδιος αλλά χωρίς αυτό να φαίνεται.

Έτσι και περιουσιακά στοιχεία αποκρύπτει και δηλώνει και ενοικιαστής, έχοντας έκπτωση στο φορολογητέο

εισόδημά του !

Υπάρχουν όμως και βουλευτές που δεν το κρύβουν ότι είναι πλούσιοι. Ο Πάγκαλος και ο Καρατζαφέρης παλιότερα, ο Μητσοτάκης, ο Λεβέντης, ο Μιχαλολιάκος και ο νυν υπουργός Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου, ο τελευταίος με εκατομμύρια ευρώ και δολάρια σε ξένες τράπεζες,

 προϊόν εργασίας του στο εξωτερικό. Για όλους αυτούς θα μπορούσαν να γραφούν διάφορα, στα πλαίσια ενός «εύκολου» λαϊκισμού.

Στόχος όμως δεν έγιναν οι προηγούμενοι αλλά η Κωνσταντίνα Κούνεβα. Για όσους δεν γνωρίζουν,

να πούμε ότι η Κούνεβα ήταν η καθαρίστρια – συνδικαλίστρια η οποία παραμονές Χριστουγέννων

του 2008 δέχτηκε μαφιόζικη επίθεση με βιτριόλι. Ως τώρα δεν έχει εξιχνιαστεί ποιος ήταν ο αυτουργός της επίθεσης (…), αλλά τότε θεωρήθηκε ότι ήταν απάντηση στους έντονους συνδικαλιστικούς αγώνες που έκανε για τα εργατικά δικαιώματα των καθαριστριών.

Στη βάση αυτή αναπτύχθηκε ένα μεγάλο κίνημα συμπαράστασής της στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Οι δυό δράστες την περιέλουσαν με βιτριόλι και την ανάγκασαν να το πιεί.

Η ζωή της κινδύνεψε και χρειάστηκαν πάρα πολλές ιατρικές επεμβάσεις γι’ αυτό.

Έγιναν επικλήσεις για οικονομική βοήθεια και μαζεύτηκε ένα σεβαστό ποσό χάρη στη δημοσιότητα

που απέκτησε το θέμα. Η ίδια είναι ακόμα παραμορφωμένη και καταπίνει με σωληνάκια.

Πρέπει επίσης να μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί.

Αυτή τη γυναίκα επέλεξαν για να κάνουν διαδικτυακό bullying όλοι οι μικρόψυχοι πολιτικοί της αντίπαλοι.

Όχι το Σταθάκη ή τον πλούσιο ευρωβουλευτή Παπαδημούλη αλλά την Κούνεβα !

Γιατί στις τελευταίες Ευρωεκλογές εκλέχθηκε ως υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αν μεν της γίνονταν

πολιτική κριτική, θα λέγαμε ότι είναι δικαίωμα του καθενός. Αν κάποιος έκρινε ότι δεν μπορεί αυτή, μια συνδικαλίστρια, αγωνίστρια με κίνδυνο της ζωής της, να στηρίζει κυβερνήσεις και νόμους που περιορίζουν δικαιώματα, θα λέγαμε ότι, εξίσου δικαιωματικά, κρίνεται.

Δεν την κατηγόρησαν όμως για τις πολιτικές της επιλογές αλλά για τις καταθέσεις που δήλωσε

στο «πόθεν έσχες» της. 340.000 ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού τα οποία είχαν

κατατεθεί πριν την εκλογή της.

Γιατί τα έχει, ενώ είναι ευρωβουλευτής πλέον. Λες και θα είναι για πάντα ευρωβουλευτής

ή ότι με την εκλογή της απέκτησε και την υγεία της. Λες και δεν θα χρειαστούν όλα αυτά τα χρήματα

αφού θα περάσει όλη τη ζωή της μπαινοβγαίνοντας σε νοσοκομεία.

Να τιμήσουμε ονομαστικά το Γιάννη Λοβέρδο, μια ζωή κρατικοδίαιτο δημοσιογράφο αλλά και έμμισθο του Αλαφούζου, του Βαρδινογιάννη και του ΔΟΛ ο οποίος έριξε πρώτος τη λάσπη.

Σίγουρα ο μικρόψυχος της χρονιάς. Αλλά και όσους πολιτικούς της αντιπάλους συνέχισαν το γαϊτανάκι της μικροψυχίας.

Όλοι αυτοί δεν μπορούν να «δεχτούν» ότι δίπλα σε ανθρώπους που αγωνίζονται ή υποφέρουν

υπάρχουν άνθρωποι, αφανείς, που τους συμπαραστέκονται και ηθικά και υλικά. Και είναι χιλιάδες.

Κι από τα «λίγα» όλων αυτών μαζεύονται «πολλά». Δακτυλοδείχνοντας την Κούνεβα

και τις μετέπειτα πολιτικές της επιλογές, για τις οποίες θα κριθεί στην ώρα της, θα ήθελαν

να βγει το συμπέρασμα ότι να, «ίδιοι είναι όλοι», όλοι «πουλιούνται».

Κούνεβα που τους κούναγε !