Πώς ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει το δίκιο του κι' εκεί 

που το έχει !

του Θάνου Οικονομόπουλου 

Έχει κανείς σοβαρός και στοιχειωδώς αντικειμενικός άνθρωπος σε τούτη την χώρα, την παραμικρή αμφιβολία ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια της δικομματικής κυριαρχίας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στρώθηκε ένα απίστευτα πλούσιο τραπέζι διαπλοκής και διαφθοράς, που παρακάθονταν “νταβατζήδες” και... βολικά κόμματα και πολιτικοί;

Αμφισβητεί κανείς για απίστευτη διακίνηση μαύρου πολιτικού χρήματος που γινόταν μεταξύ οικονομικής και πολιτικής εξουσίας (γιατί... χρειάζονται δύο για να “χορευτεί” η αδιαφάνεια, η διαπλοκή!), ένα πολύ μικρό μόνο μέρος της οποίας ομολογήθηκε με τις υποθέσεις Τσουκάτου και Μαντέλη; Ξέχασε κανείς τις γελοιότητες και τα καραγκιοζλίκια των λογιστηρίων των κομμάτων, τα οποία αντί να διατηρούν νόμιμα παραστατικά εσόδων και εξόδων, εμφάνιζαν, αν και όταν τους εζητούντο, πρόχειρα... μπακαλόχαρτα και χειρόγραφες αποδείξεις, χωρίς την παραμικρή νομιμότητα;

Ή ξέχασε τις επώνυμες καταγγελίες εκδότη ότι είχε “προσφέρει” ένα εκατομμύριο δολάρια ως “προεκλογική δωρεά” στην ΝΔ, και ως “απόδειξη κατάθεσης” του έδωσαν... κουπόνια από την δημαρχιακή προεκλογική εκστρατεία του Τζανετάκη, πριν κάμποσα χρόνια; Ή μήπως δεν ξέραμε ότι τα πολιτικά κόμματα (κυρίως τα μεγάλα του διπολισμού στην εναλλαγή στην εξουσία...), με τις απίθανες πελατειακές σπατάλες τους, τις υπερβολικές προεκλογικές δαπάνες τους, τα αλλεπάλληλα και ανεξόφλητα χρέη τους στην κρατική “Ολυμπιακή”, τα τρένα και τα βαπόρια για μεταφορά ετεροδημοτών ψηφοφόρων, δανειοδοτήθηκαν(κατόπιν πολιτικής επιβολής...) από τις τράπεζες, με μόνη “εγγύηση” ότι θα τα εξοφλούσαν... σταδιακά, με τμηματική παρακράτηση τμήματος της επίσημης κρατικής χρηματοδότησής τους: Για να φθάσουν σήμερα να χρωστούν... 400 εκατομμύρια, (όσα δηλαδή ελπίζεται να εισπραχθούν από την δολοφονική αύξηση του ΦΠΑ από το 23 στο 24%...), για την εξόφληση των οποία θα χρειαστούν... καμιά 200αριά χρόνια; (Βέβαια, τις ίδιες χαριστικές “ρυθμίσεις”, ζήτησε και απήλαυσε και ο “μικρός” ΣΥΡΙΖΑ, πριν κάμποσα χρόνια, αλλά για σημαντικά μικρότερα ποσά).

Είναι, μήπως, μυστικό ότι κανάλια, ραδιόφωνα, επιχειρήσεις τύπου, έπαιρναν επί πολλά χρόνια τραπεζικά δάνεια (με πρώτη και καλύτερη την εν πολλές αμαρτίαις περιπεσούσα “Αγροτική” επί ημερών ΠΑΣΟΚ...), με την... συναλλακτική τακτική των “δανεικών και αγύριστων”; Και ότι τα μέσα αυτά ενημέρωσης, πολλά από τα οποία κατείχαν και προνομιακοί προμηθευτές του δημοσίου και μεγαλοεργολάβοι, (αργότερα και “αποκαλυπτικοί” εκβιαστές...), έφθασαν να οφείλουν σωρευτικά στις τράπεζες περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ, τα οποία δεν εξοφλούντο ποτέ, και όταν γίνονταν ληξιπρόθεσμα και (αν...) εζητείτο η εξόφλησής τους, ανανεώνονταν με... επαναδανειοδότηση, με ανύπαρκτες εγγυήσεις;

Για όλα αυτά τα κοστοβόρα, αντιδημοκρατικά και παράνομα αλισβερίσια, το πάρτι αδιαφάνειας και διαπλοκής και διακίνησης μαύρου πολιτικού χρήματος για το οποίο κατηγορεί ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ τα πάλαι ποτέ κραταιά κόμματα-πρωταγωνιστές του δικομματισμού, έχει απόλυτο δίκιο! Και άριστα πράττει που θέλει να βάλει ένα οριστικό τέλος σε όλα αυτά -και για τα κόμματα και για τα μέσα ενημέρωσης-, να γυρίσει σελίδα η χώρα και το πολιτικό σύστημα. Το ζήτημα, άπτεται της λειτουργίας της δημοκρατίας στην χώρα...

Αλλά, δεν μπορεί παρά ν' αναρωτηθεί κανείς, γιατί το πρόβλημα... σερνόταν με επικοινωνιακές εξαγγελίες και... απειλές ότι θα ριχτεί πλήρες φως στην αδιαφάνεια και την διαπλοκή, επί 16 μήνες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αντί ν' αποτελέσει την πρώτη νομοθετική-εκσυγχρονιστική παρέμβασή του, αφού αφορούσε την δημοκρατική ευταξία και διαφάνεια; Γιατί σ' αυτούς τους 16 μήνες, ανέσυρε από την φαρέτρα του το πρόβλημα, μόνο κάθε φορά που αισθανόταν στριμωγμένος επικοινωνιακά; Από την ατέλειωτη και καταστροφική “διαπραγμάτευση” Βαρουφάκη, από τις κωλοτούμπες, από την διαστροφική εκμετάλλευση του δημοψηφίσματος, από το τρίτο μνημόνιο, από το... νέο δραματικό τρενάρισμα της αξιολόγησης που φορτώνει πρόσθετο κόστος στην κοινωνία, το εν εξελίξει νέο αδιέξοδο στις σχέσεις με τους δανειστές, που πιθανότατα μας οδηγεί στο... “ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι”, κ.λ.π.;

Κι' ακόμη, γιατί αντί να πρωτοπορήσει γενναία και αποφασιστικά στο ξεκαθάρισμα του τοπίου στην ενημέρωση (αποκατάσταση της νομιμότητας στις ραδιοτηλεοπτικές άδειες) με τους περίεργους τακτικισμούς της η κυβέρνηση άφησε άπλετο χώρο να εμφιλοχωρήσει η καχυποψία ότι... διαπνέεται από τον ίδιο ωφελιμισμό των προκατόχων της; Ότι επιχειρεί να διαλύσει την αδιαφάνεια και την διαπλοκή των “άλλων”, για να στήσει την... δική της; Πως και γιατί καταφέρνει να... χάνει το δίκιο της, ακόμη κι' εκεί που το έχει ;