Η ιστορία δεν ξεχνά, εκδικείται την «αριστερά»!

του Θάνου Οικονομόπουλου

Έχει τους τρόπους της η ιστορία για να εκδικείται, να διαλύει μύθους, να εξευτελίζει υπερφίαλους και αλαζόνες, να επιβάλλει τον ρεαλισμό της στις διάφορες «αυταπάτες».

Αυθεντικές και ερζάτς....

Ποιος να το' λεγε στον κ. Σκουρλέτη, ας πούμε, ο οποίος πριν δυο χρόνια κορόιδευε δημοσίως ( και με το δίκιο του...) την υποδοχή του Αγίου Φωτός με... τιμές αρχηγού κράτους, ότι η κυβέρνηση στην οποία μετέχει όχι μόνο θα συνέχιζε το πανηγυράκι αλλά θα διέθετε και το πρωθυπουργικό αεροπλάνο για την μεταφορά του από τα Ιεροσόλυμα! Και πως να αισθάνεται ο παιδιόθεν καταληψίας και λάτρης των διαδηλώσεων κ. Τσίπρας, πρώτη ενέργεια του οποίου ως πρωθυπουργού ήταν να... βγάλει τα κάγκελα από τον χώρο του Αγνώστου Στρατιώτη, τώρα που έχει μετατρέψει, όχι μόνο το Μέγαρο Μαξίμου αλλά και όλη την Ηρώδου Αττικού σε... “μπούνκερ” και από πάνω... αλυσόδεσε όλες τις εισόδους του Εθνικού Κήπου;

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως πολιτικός χορηγός και ενορχηστρωτής του κινήματος “δεν πληρώνω”, τι έχει να πει σήμερα που όχι μόνο παγιοποίησε και αύξησε τα “χαράτσια”, αλλά νομοθέτησε και την δυνατότητα κατάσχεσης τραπεζικών λογαριασμών όσων πιστών στις κείνων ρήμασι... δεν πληρώνουν όχι από ιδεολογία, αλλά απλώς επειδή δεν έχουν;

Και το επιστέγασμα: κάνει η δεν κάνει πλάκα η ιστορία στην... πρώτο- δεύτερη φορά αριστερά, που την υποχρεώνει να επιχειρήσει να κάνει (όπως τις κάνει...) αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, τις οποίες όσο ήταν αντιπολίτευση, τόσο του 4% όσο και του 17%, τις πολεμούσε και τις απέτρεπε με αμφίβολης νομιμότητας “δυναμισμό”; Και μάλιστα, την υποχρεώνει να τις κάνει από απείρως δυσμενέστερη θέση, με εξωφρενικά μεγαλύτερο κόστος και... σαν τα μούτρα της, αλλά η “πλάκα” είναι ότι τις επιδιώκει, γλύφοντας εκεί που μέχρι χθες έφτυνε με επαναστατικούς θούριους!

Εντάξει, τα μνημόνια δεν σκίστηκαν δια μιας,το χρέος δεν διεγράφη μονομερώς, η Μέρκελ δεν παραδόθηκε αμαχητί στον Αλέξη, οι αγορές, πεισματάρες, δεν χόρεψαν με τους ζουρνάδες και τα νταούλια που τους βάραγε το γκουβέρνο. Αλλά, ας πούμε ότι αυτές ήταν οι “αυταπάτες”, που λέει και ο Τσίπρας, το τίμημα της ανικανότητας, της έλλειψης γνώσεων και σχεδιασμού, του ερασιτεχνισμού της κυβέρνησης. Αλλά το... παραμύθι της “σκληρής διαπραγμάτευσης”, εξακολουθεί να το πλασάρει ως “επίτευγμα” ο κ. Πρωθυπουργός μας, παρά τα καταστροφικά στραπάτσα του πρώτου 7μήνου του 2015, παρά την κατακόρυφη αύξηση του λογαριασμού από την “διαπραγμάτευση” που επαίρεται ότι έκανε και κάνει από τον περασμένο Οκτώβριο μέχρι σήμερα. Και τι κατάφερε με δαύτη την τελευταία “διαπραγμάτευση”;

Πέραν των κάμποσων δεκάδων δισ που μας φόρτωσε στο χρέος, στην πραγματικότητα... σκότωσε και την όποια δυνατότητα πραγματικής,ουσιαστικής, ρεαλιστικής και σχεδιασμένης διαπραγμάτευσης, από κάποια σοβαρή (και πάντως σοβαρότερη...) κυβέρνηση στο προβλεπτό μέλλον! Με την θεσμοθέτηση του αυτόματου “κόφτη”( μην ακούτε τις ανοησίες που ψελλίζει η κυβέρνηση ότι δεν... τον αποδέχθηκε) τι κατάφερε; Αντί για αξιολογήσεις και χρονοβόρες (και κοστοβόρες...) διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, θα υπάρχει ένας προσυμφωνημένος μηχανισμός που θα επιβάλει αυτόματες δημοσιονομικές προσαρμογές! Για να ξεμπερδεύουν από τα άνευ ουσίας τρεναρίσματα της κυβέρνησης οι δανειστές .