Αφού το κατάφερες , μπορείς ξανά

του Ίωνα Παπαδάκη 

Χαμόγελο, αγάπη, αισιοδοξία, αυτοκριτική… «Επισκέπτες» των ημερών, σε ένα ταραγμένο μυαλό που αγωνίζεται να δει τα πράγματα «αλλιώς»!

Και κατά κάποιο τρόπο το καταφέρνει… Και ξέρεις γιατί; Γιατί το έχει ανάγκη και γιατί μπορεί!

Σαν μαθητής ήμουν από μέτριος έως κακός! Όχι γιατί ήμουν ανεπίδεκτος μαθήσεως, αλλά γιατί ήμουν αδιάφορος, ατίθασος, βαριόμουν εύκολα και επίσης πολύ έξυπνος (αυτό δεν το λέω εγώ… το είχε πει ένας καθηγητής μου στο πατέρα μου εξηγώντας του τα χάλια μου. Του είχε πει λοιπόν: «κύριε Παπαδάκη, ο γιός σας δεν θα γίνει ποτέ καλός μαθητής γιατί είναι πολύ έξυπνος», καλή τους ώρα εκεί που είναι)…

Σε κάποιες στιγμές λοιπόν, ντροπής, πείσματος, εγωισμού, στεναχώριας (για τη στεναχώρια που έπαιρνε ο πατέρας μου) εμφανιζόταν σε κάποιο διαγώνισμα ή σε κάποιο έλεγχο τριμήνου ένα πανέμορφο 18 και γεμάτος χαρά και αλαζονεία περίμενα το «μπράβο»!

Μαζί με το «μπράβο» όμως ερχόταν μία συγκεκριμένη φράση: «Αφού το κατάφερες μία φορά μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…»

Θύμωνα και αναρωτιόμουν «δε θα μπορούσα να ακούσω μόνο το μπράβο;»… Α, ρε πατέρα, πόσο άδικο είχα όταν θύμωνα και πόσο δίκιο είχες, όταν μου έλεγες αυτή τη φράση!

Τα χρόνια περνούσαν, τα Χριστούγεννα ερχόντουσαν και έφευγαν, και κάθε χρόνο αυτή η φράση με στοίχειωνε αλλά με έκανε να χαμογελάω με ευγνωμοσύνη…

Αναρωτιέμαι, λοιπόν τώρα -που μία ακόμη χρονιά φεύγει- εσύ το έχεις σκεφτεί αυτό; Ότι, αφού το κατάφερες μία φορά μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά!

Τι έμεινε; Τρεις μερούλες και τα «new year’s resolutions» είναι στο φόρτε τους! Τρέχεις να προλάβεις, να μιλήσεις, να διορθώσεις, να υποσχεθείς, να προετοιμαστείς… Να προετοιμαστείς γιατί; Για να πέσεις ξανά στον λήθαργο και να γίνεις ξανά το αντιπαθέστατο «εγώ» που ήσουν πριν τα Χριστούγεννα;

Μην το κάνεις… Και ξέρεις γιατί βλάκα μου;

√  Γιατί αφού κατάφερες να ξεχάσεις για λίγο το «εγώ» σου και να ασχοληθείς με τους γύρω σου μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να παραδεχτείς το λάθος σου και να ζητήσεις συγγνώμη, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να κοιταχτείτε στα μάτια και να πεις αυτά που νιώθεις και αυτά που σε βασανίζουν μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να σεβαστείς τα «θέλω» και τις ανάγκες των ανθρώπων που σε νοιάζονται -αφήνοντας για λίγο κατά μέρος τον απέραντο εγωισμό σου-, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να ξεχωρίσεις αυτούς που σε νοιάζονται, από αυτούς που σε βολεύουν και επέλεξες τους πρώτους  γύρω σου, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να διεκδικήσεις ένα υπέροχο μυαλό, αντί για έναν εντυπωσιακό κώλο, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να ζητήσεις συγγνώμη, αντί να ψάχνεις για ηλίθιες δικαιολογίες, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να χαμογελάσεις και να ψάξεις για αισιοδοξία, αντί για μιζέρια (δεν έχεις μόνο εσύ προβλήματα βλάκα μου… άλλοι έχουν μεγαλύτερα) μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες οι αλήθειες σου (όσο σκληρές και αν είναι) να φέρουν κοντά σου έστω και έναν άνθρωπο για πάντα, αντί τα ψέματά σου, να σου φέρουν πολλούς για λίγο, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να χορεύεις με τους δαίμονές σου, αντί να τους φοβάσαι μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να πεις αυτό που εσύ πιστεύεις και όχι να πεις αυτό που θέλουν να ακούσουν οι άλλοι, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να θαυμάσεις, αντί να χλευάσεις,  μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να «ζήσεις» έστω και για λίγο αντί να επιβιώνεις, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να πεις «σ’ αγαπώ» επειδή αυτό νιώθεις και όχι επειδή σε βολεύει, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

√  Γιατί αφού κατάφερες να είσαι αληθινός και τίμιος με τον εαυτό σου αλλά και με τους γύρω σου, μπορείς να το καταφέρεις ξανά και ξανά…

Αφού λοιπόν, κατάφερες να γίνεις για λίγο «αληθινός άνθρωπος» (τις μέρες που κάνεις τον απολογισμό σου), σημαίνει ότι κάπου μέσα σου υπάρχει αυτό το καλύτερο «εγώ» σου, που το χρωστάς, σε σένα, σε αυτούς που σε αγαπάνε και σε αυτούς που αγαπάς!

Η ζωή είναι εδώ βλάκα μου! Και αν είσαι ένας «comme il faut» εγωιστής, σου εύχομαι, όχι να πεις «τα κατάφερα» αλλά, «μπορώ και καλύτερα»!