Η ισχυροποίηση τουΤσίπρα στο πολιτικό σκηνικό και η τιμωρία του λαού στον Λαφαζάνη

του Θ . Κολοκοτρώνη

Προσωπικός θρίαμβος του Αλέξη Τσίπρα. Αυτός είναι ο ξεκάθαρος τίτλος των εκλογών όπως εξελίχθηκαν κι αυτό που πλέον περιμένει ο κόσμος είναι να δει μια σταθερή κυβέρνηση με ορίζοντα τετραετίας.

Τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντυπωσιακά κι αυτό οφείλεται στον Τσίπρα, ο οποίος παραμένει δημοφιλής και πήρε μια δεύτερη ευκαιρία που προσωπικά την ερμηνεύω ως ψήφο ανοχής και όχι εμπιστοσύνης.

Ο Τσίπρας έχει κάθε λόγο να είναι πολύ χαρούμενος. Έλεγε ότι θα σκίσει το μνημόνιο και υπέγραψε το τρίτο και πιο επαχθές.

Του έφυγε ένα μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ, έκλεισαν οι τράπεζες, ήρθαν τα capital control, δημιουργήθηκε ασφυξία στην αγορά και ουσιαστικά η χώρα δεν κυβερνήθηκε.

Κι όμως ο νεαρός πολιτικός όχι μόνο έμεινε όρθιος, αλλά τώρα πια είναι πολύ πιο δυνατός.

Ξέρετε γιατί; Διότι δεν θα έχει τον Λαφαζάνη, την Κωνσταντοπούλου, τον Βαρουφάκη και τους άλλους πρώην συντρόφους που καθημερινά τον πυροβολούσαν.

Ο Τσίπρας, δηλαδή, στην αρχή θα κινηθεί πιο ευέλικτα και από αυτόν θα εξαρτηθεί η μελλοντική στάση των "53" που για πολλούς θα είναι η δεύτερη αντιπολίτευση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την ομάδα Λαφαζάνη.

Θέλει δεν θέλει, το πιστεύει δεν το πιστεύει είναι υποχρεωμένος να υπηρετήσει το τρίτο μνημόνιο.

 Πρέπει να είναι συνεπής απέναντι στους δανειστές και να είναι έτοιμος να συγκρουστεί με ένα αρκετά μεγάλο μέρος της κοινωνίας που θα αντιδράσει από τα νέα μέτρα.

Ο χειμώνας θα είναι τρομερά δύσκολος για τον ελληνικό λαό και τότε θα φανούν τα αντανακλαστικά του Τσίπρα και του κόμματός του. 

Από εκεί και πέρα η Νέα Δημοκρατία γνώρισε ακόμα μία ήττα και τα ποσοστά της δεν ήταν καλά ανάλογα με τη δυναμική που είχε αναπτύξει τις τελευταίες ημέρες με τον Μεϊμαράκη.

Κι όπως πολύ σωστά επεσήμανε η Ντόρα Μπακογιάννη ο λαός επέλεξε τη Νέα Δημοκρατία ως αξιωματική αντιπολίτευση και έτσι πρέπει να κινηθεί με ό,τι αυτό σημαίνει για τις ψηφοφορίες στη βουλή και όχι μόνο.

Η Χρυσή Αυγή εκμεταλλεύεται τη ψήφο διαμαρτυρίας, ενώ πολύ καλά πήγε το ΠΑΣΟΚ με την Φώφη ( ήταν κτύπημα για τον Βενιζέλο) και το ΚΚΕ.

Ο θεοδωράκης είχε βάλει ψηλά τον πήχη, συν ότι ακόμα δεν έχει δώσει ολοκάθαρο πολιτικό στίγμα, ενώ ο Καμμένος τα κατάφερε ξανά και θα τον δούμε στη κυβέρνηση δίπλα στον Τσίπρα.

Ο Λεβέντης εισέπραξε ψήφους "χαλαρότητας" και έστω και αργά αισθάνεται δικαιωμένος.

Ο Λαφαζάνης δεν τα κατάφερε να μπει στη βουλή και σαφώς πρόκεται για μεγάλη αποτυχία. Ο λαός τον τιμώρησε.

Φοβήθηκε από τα τηλεοπτικά σποτ της δραχμής, ενώ ο τρόπος που έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την ομάδα του ουσιαστικά συσπείρωσε περισσότερο τους ψηφοφόρους της Αριστεράς και ενδεχομένως άλλων κομμάτων υπέρ του Τσίπρα.

Κι αυτό προκύπτει από την σύγκριση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Μικρή η διαφορά του Σεπτεμβρίου από τον περασμένο Ιανουάριο. Γι' αυτό γράφω για θρίαμβο.

Τέλος, η τεράστια αποχή είναι το μεγάλο πολιτικό μήνυμα των εκλογών προς πάσα κατεύθυνση του πολιτικού συστήματος.

Ένας στους δύο Έλληνες είναι αηδιασμένος και δεν έχει άδικο...